Beytullah'da ben
Bir sancak altında kaç milyon insan,
Ne tenleri benzer, ne dilde lisan...
Olmuşlar... Tek yürek, tek beden de can;
İnsanlığı gördüm... Beytullah'ta ben...
Yedi bağın gülü, aynı destede,Yetmiş iki millet, aynı listede,Kaç milyon ''Âmin'' der, aynı bestede;Tevhîd'le haşroldum... Beytullah'ta ben...
Sînelerde alev, ne kül ne duman,Dillerde bir soru: ''Vuslat ne zaman?''Cehennem söndürür, böylesi îman...Aşk ne imiş gördüm... Beytullah'ta ben...
Okyanuslar aşmış, gelmiş nicesi,Aç, susuz, uykusuz, gündüz gecesi...Her nefes, dilinde Kur'ân hecesi;Sevdâlılar gördüm... Beytullah'ta ben...
Rabb'in o davetli misafirleri;Doldurmuş, Mekke'de her karış yeri.Dillerinde dinmez, ''LEBBEYK'' sesleri,Arş'a yollar gördüm... Beytullah'ta ben...
Bir damla misâli, kapılmış sele;Zengin, fakir, paşa, nefer elele...Yan yana secd'eder, sultanla köle;Mahşerle tanıştım... Beytullah'ta ben...
Kimi görmez gözü, elinde âsâ;Lâkin, kalp gözünü açmış devâsa...Yüzünde tebessüm, ne gam, ne tasa,Döner durur gördüm... Beytullah'ta ben...
Kimi, ayağında yarım çarığı;Kaç yerinden kanar, topuk yarığı...Meğerse; kefenmiş başta sarığı,Ne âşıklar gördüm... Beytullah'ta ben...
Baktım... Sofrasında, nice melekler;Bir tas zemzem suyu, kuru ekmekler,Gözleri Kâbe'de iftarı bekler,Tokluğuma yandım... Beytullah'ta ben...
Bir zerre gözü yok, dünya aşında,Âhir rızkın arar, harman başında,Rabb'in nazarını, Kâbe taşında;Gören gözler gördüm... Beytullah'ta ben...
Kimi bahardadır, görmemiş yazı,Kiminin geçiyor, Mevlâ'ya nazı;Kılınır Kâbe'de vedâ namazı,İmrendim.. El açtım, Beytullah'ta ben...
Kiminde kalmamış, derman bacakta;İki büklüm yürür, gitmez kucakta...Erimiş.. Kaybolmuş.. Cenâb-ı Hakk'taPervaneler gördüm.. Beytullah'ta ben...
O kambur sırtında, eski torbası,Torbasında sanki, Cennet urbası..Hele bir, kıyamda var ki durması;Göz göz oldum, doldum... Beytullah'ta ben...
Bin rütbeyi, bir secdede atlayan,Bir secdeyi, yüz binlere katlayan,Bu kârını meleklerle kutlayan,Ne tâcirler gördüm... Beytullah'ta ben...
Hacerü'l-Esved'de adın yazdıran,Îman pençesinde, nefsi ezdiren,Yücelen ruhuna, Arş'ı gezdiren,Ne veliler gördüm... Beytullah'ta ben...
Unutmuş... Dünyanın vefâ derdini,Yıkmış... Kalbindeki, riyâ bendini,Öyle teslim etmiş, Hakk'a kendini;Canda Cânân gördüm... Beytullah'ta ben...
Bir sevdâ seli var, Safâ Merve'de;Damlalar köpürmüş, vecde girmede.Nice peygamberler, nice zirvede;Durup bakar gördüm... Beytullah'ta ben...
İbrahim Makâmı, sultan sofrası;Sunulur herkese, bir kevser tası...Bir cennet şöleni, perde arkası,Ne sahneler gördüm... Beytullah'ta ben...
Melekler almışlar, şölenden payı;Sarmışlar, Kâbe'de bütün semayı.Kalem anlatamaz, bu içtimayı,Âciz bir kul oldum... Beytullah'ta ben...
Kaç yerden açılmış, gökte kapılar;Ardında saraylar, zümrüt yapılar,Vâdeleri sonsuz, nice tapular;Elden ele gördüm... Beytullah'ta ben...
Durdum da, tavâfı seyrettim hayran;Gördüm: Bir kâinat misâli devran...Hangisi melektir, hangisi insan?Şaşırdım çok zaman... Beytullah'ta ben...
Bir sağnak misâli selâm yağmuru,Gönüller yıkanmış, kalpler dupduru.İhlâs ateşinde, nice hamuru;Pişiyorken gördüm... Beytullah'ta ben...
Yaş desem... Yaş değil, gözlerden akan,Bir sel ki, günahlar bendini yıkan...Kâbe göklerinden, semaya çıkan;Merdivenler gördüm... Beytullah'ta ben...
Dağlar, taşlar, vecde gelmiş kavrulur,Kum tanesi, ''Allah'' diye savrulur...Göz nereye baksa, Rahman'ı bulur,Ne zikirler duydum... Beytullah'ta ben...
Ter döktüm.. Susadım, nefsimden yana,Başkası bir lezzet vermedi bana;Dediler: ''Bu zemzem, şifadır cana''İçtim kana kana... Beytullah'ta ben...
Mescid-i Haram'da dokuz minâre;Diyor ki: ''Bendedir, gaflete çâre''Bir günde beş kere, yürek bin pâre;Ezanlar dinledim... Beytullah'ta ben...
Bir mânâ sarayı, Mescid-i Haram;O ne ince nakış, o ne ihtişam...Her kalbe, Muhammed Aleyhisselâm;Bin taht kurmuş gördüm... Beytullah'ta ben...
Vah ki bana! Bunca yıldır gülmezdim,Gözlerimden böyle yaşlar silmezdim.Vah ki bana! Huşû nedir bilmezdim;Tattım o lezzeti... Beytullah'ta ben...
Yıllar geçti, aramakla özümü;Dünya malı kör etmişti gözümü,Unutmuştum, ''Kâlû Belâ'' sözümü;Gör ki hatırladım... Beytullah'ta ben...
Çekildi kapımdan, şeytân-ı kebir,Çekildi kanımdan, zorbalık cebir,Ne bir hased kaldı, ne gurur kibir;Yerle yeksan oldum... Beytullah'ta ben...
Bir zaman derdim ki: ''Yâ Rabbî neden,Bir daha istiyor, bir kere giden?''Meğer bilemezmiş, insan gitmeden;Aldım cevabımı... Beytullah'ta ben...
Gördüm ki; bu dünya bir oyalanma, Halime bakıp da, mutluyum sanma.Bedenim Kâbe'den uzakta amma;Gönlümü bıraktım... Beytullah'ta ben...
CENGİZ NUMANOĞLU
(1993
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
