BABA …(ELİN İYİSİ)


Dün annemle komşuda misafir idik

Birini anlatıyordu komşular yabancı bildik

Ne kadar hoş bir insan o kadar da nazik

Bulunmaz bir baba olmalı bu insan dedik


Güler yüzlü hoş sohbet ne kadar iyi

Çok şanslı olmalı muhakkak onun evi

Hanımı çok mutludur bulunmaz bir eşi

Çocukları dersen hepsi birbirinden iyi


Kiminle tanışsam onu tanıyan biri

Hep aynı şeyi söylüyor komşular gibi

Çok merak ettim sordum bu kişi kim ki

Nasıl tanımadın kız o senin baban dedi



Şaşırdım kaldım inan hiç anlayamadım ki

Anneme baktım aynen o da benim gibi

Tebessüm ettik birbirimize bu nasıl olur ki

O senmişsin baba sanki bir masal gibi


El alemin  iyisi.bizim evin sanki delisi

Kıskanmadım diyemem baba seni inan ki

Benim babamsın elbet bilirim seni

Evde görmedim ki dışarıda anlatılan seni


Ne kadar isterim evimde o dışarıdaki seni

Kollarınla sarıp, sevip, okşasaydın beni

O zaman daha çok sever sayardım seni

Adam yerine koyup hatırlasaydın beni


Candan bir kızım deyip çağırsaydın yanına

Bir su ver güzel kuzum elinden babana

Hiç gönülden şef katle isteyip sarıldın mı bana

Ama babamsın işte kızamıyorum ki sana


Seviyorsun biliyorum hepimizi ta yürekten

Göstermiyorsun ama bize sevgini  gerçekten

Saygılar sevgiler, sunuyorum sana derinden

Anla yaralıyım yüreğimin bir yerinden


Hiçbir şeyimi eksik bırakmadın bilirim seni

Yemedin yedirdin, giymedin giydirdin beni

El âleme muhtaç etmeden korudun beni

Yağmur gibi yağdın çiçek gibi büyüttün beni


Baba ben dışarıda anlatılan seni istiyorum

İnan o anı her an her gün özlüyorum

Dışarıdaki seni getir kapılarda gözlüyorum

Baba bunu inan ki can özümden söylüyorum


İster dışarıdaki, istersen içerdeki sen ol

Seviyorum sayıyorum sen bunu iyi bil

Artık akan gözyaşlarımı ellerinle sil

Sevinç gözyaşları bunlar onu öyle bil.



HÜSEYİN TAŞOVA