|
Konu Başlığı: Aziz Mahmud Hüdayi k.s.`nin Siirleri Gönderen: Ekvan üzerinde 07 Ocak 2010, 00:12:12 Aziz Mahmud Hüdayi k.s.`nin Siirleri Şiir Alan sensin veren sensin kılan sen Ne verdinse odur dahi nemiz var Hakîkat üzre anlayıp bilen sen Ne verdinse odur dahî nemiz var Tutan el u ayak senden gelüpdür Gören göz u kulak senden gelüpdür Efendi dil dudak senden gelüpdür Ne verdinse odur dahî nemiz var Şiir Hudâyâ biz bu zâtı kanda bulduk Neye ef´âl sıfâtı kanda bulduk Fenâyı yâ sebâtı kanda bulduk Ne verdinse odur dahî nemiz var Bizim ahvâlimiz ey Hayy-u Kayyûm Cenâb-ı Pâkine hep cümle mâlûm Buyurdun oldu illa kaldı mâdûm Ne verdinse odur dahî nemiz var Hüdâyî´yi sen eriştir murâda Senindir çünkü hükm arz u semâda Efendi dahli yok ğayrın arada Ne verdinse odur dahî nemiz var Şiiir "Varımı ben Hakka verdim, gayrı vârım kalmadı. Cümlesinden el çekip pes dü cihânım kalmadı. Çünkü hubbullah erişti, çekti beni kendine, Açtı gönlüm gözünü, gayri gümânım kalmadı. Evliyânın himmeti, yaktı beni kül eyledi, Sâfiyim, buldum safâyı dü cihânım kalmadı. Ahmedî der, "Yâ ilâhî! Sana şükrüm çok-durur", Hamdülillah aşk-ı Haktan gayri vârım kalmadı." YALAN DÜNYÂ DEĞİL MİSİN! Kim umar senden vefâyı, Yalan dünyâ değil misin? Muhammed-ül-Mustafâyı, Alan dünyâ değil misin? Yürü hey vefâsız yürü, Sensin hod bir köhne karı, Nice yüzbin erden geri, Kalan dünyâ değil misin? Kimisini nâlân edip, Kimisini giryân edip, Âhir-i kâr üryân edip, Soyan dünyâ değil misin? Kasdedip halkın özüne, Toprak doldurup gözüne, Ehl-i gafletin yüzüne, Gülen dünyâ değil misin? Eğer şâh u eğer bende, Her kişiyi salan bende, Kimse mekân tutmaz sende, Virân dünyâ değil misin? Sihr ile donatıp kendin, Meydana salan semendin, Âleme mihnet kemendin, Salan dünyâ değil misin? İşin gücün dâim yalan, Çok kişiden arta kalan, Nice kere boşalarak, Dolan dünyâ değil misin? BUYRUĞUN TUT RAHMÂN´IN Buyruğun tut Rahmân´ın, tevhide gel, tevhide! Tâzelensin imanın, tevhide gel tevhide! Müşkilde kalan kişi, güç etme âsan işi, Bırak gayrı teşvişi, tevhide gel tevhide! Sen seni ne sanırsın, fâniye aldanırsın, Hoş bir gün uyanırsın, tevhide gel tevhide! Yaban yerlere bakma, canın odlara yakma, Her gördüğüne akma, tevhide gel tevhide! Hüdâi´yi gûş eyle, aşka gelip cûş eyle, Bu kevserden nûş eyle, tevhide gel tevhide! |