Ashabı Muhammed

    Ne zaman saadet asrını düşünsek,
    Arkadaşlarından,
    O güzîde ashabından biri ağlar gönlümüzde.
    Önce sen ağlarsın.
    Abdullah bin mesud’a
    “ Bana kuran oku” demiştin.
    “Ya Rasulallah! Kur’an sana indirilmişken
    Sana mı kur’an okuyayım” demişti.
    “O’nu başkasından dinlemeyi de severim” buyurmuştun
    İbn’i mesut nisa suresini okumuş,
    Bir ayete gelmişti:
    “Her ümmetten birer şahit,
    Onların üzerine de Habibim
    Seni bir şahit olarak getirdiğimiz zaman
    Onların hali nice olur”
    “Şimdi yeter” demiştin.
    İbn-i mesud gözlerini kaldırıp bakmıştı sana,
    Gözyaşların mübarek sakalına inmişti.

    Hani bir defasında ashabına kuran okuyordun;
    “ Sakının o ateşten ki
    Onun yakıtı insanlar ve taşlardır” diyordun.
    Önünde oturan siyahi bir adam,
    yüksek sesle ağlamaya başlamıştı.
    O ağlayışa Cibril inmişti semadan.
    “ Ya rasulallah, huzurunda ağlayan bu zat kimdir?” demişti
    Sen de
    “ Habeşli biri” demiş ve onu övmüştün.
    Cebrail’se şu müjdeyi vermişti;
    “Allah buyuruyor ki:
    İzzet ve celâlime, arş üzerindeki hakimiyetime yemin ederim ki
    Dünyada benim korkumdan ağlayan bir kulun gözünü
    Cennette çok güldüreceğim.”

    Ne zaman saadet asrını düşünsek,
    Arkadaşlarından,
    O güzîde ashabından biri
    Hesap gününden korkar gönlümüzde.

    Şeddat bin evs korkar yatağına girdiğinde
    Sağına soluna döner durur, uyuyamaz.
    “Allah’ ım!” der,
    “ Cehennem ateşi uykumu kaçırdı”
    Sonra kalkar sabaha kadar namaz kılar.
    Ebu derdâ düşer gönlümüze:
    “Keşke ailemin koçları olaydım da
    Kendilerine misafir geldiğinde beni yedirselerdi.” der.
    Imran bin husayn’ düşer gönlümüze;
    “Keşke bir tepede kül olaydım da
    Fırtınalı bir günde rüzgâr savursaydı.” der.

    Ne zaman saadet asrını düşünsek,
    Arkadaşlarından,
    O güzîde ashabından biri
    Peygamber sevgisini öğretir bize.

    Ashabından biri sana gelmişti;
    “Ya Rasulallah” demişti
    “Seni o kadar çok seviyorum ki
    Aklıma geldiğinde gelip seni görmesem
    Canım çıkacak gibi oluyor.
    Sonra ahireti düşünüyorum.
    Cennete girsem bile
    Seninle birlikte olamayacağım
    Aşağı mevkilerde kalacağım
    Bu da zoruma gidiyor.
    İstiyorum ki ahirette de yanında olayım.”
    Sen de;
    “Kişi sevdiğiyle beraberdir” buyurmuştun.

    Abdurrahman bin Sad anlatıyor Ya Rasulallah!
    Diyor ki;
    “Bir gün Ömer’in oğlu Abdullah’la otururken ayağı kasılıp kaldı.
    Ayağına ne oldu? dedim
    Şuradan itibaren sinir toplandı, dedi
    Ben de dedim ki,
    En çok sevdiğin insanın adını an da iyileşsin.
    “Ya Muhammed!” dedi ve hemen ayağını uzattı.”

    Ya rasulallah,
    Sen abdest aldığında
    Ashâb-ı Güzîn efendilerimiz koşarak
    Abdest suyunu alır yüzlerine sürermiş.
    Bir defasında sormuşsun;
    “Niçin böyle yapıyorsunuz?”
    “Bereket ve hayır umuyoruz” demişler
    Sen de buyurmuşsun ki;
    “Allah ve Rasulünün sevgilisi olmak isteyen,
    Doğru söylesin, emanete riayet etsin,
    Komşusunu incitmesin.

    Ne zaman saadet asrını düşünsek,
    Arkadaşlarından,
    O güzîde ashabından biri
    Hamd eder Allah’a, şükrü öğretir bize.

    Eba Eyyûb-el Ensâri ona öğrettiğin kelimeleri söyler;
    “Allah’tan başka ilâh yoktur. Mülk ve saltanat O’nundur.
    Hamd O’nun hakkıdır, O’nun ortağı yoktur.”

Dursun Ali Erzincanlı

Bu şiir adeta beni benden aldı. Mevlam bizleri Peygamberimiz'e hayırlı ümmet eylesin ve yolundan hiç ayırmasın inşaAllah.

Rabbim bizleri Peygamberimiz in yolundan ayrılanlardan eylemesin Rabbim paylaşım için razı olsun.

Aleykumselam.rabbim bizleri peygamber efendimizin yolunda giden ona layık bir ümmet olan kullardan eylesin bizleri inşallah. ..