Geçmişime bir göz attım bu gece,
Ömrümün çoğunu nisyanda gördüm.
En sonunda ölüm amma netice,
Yinede nefsimi isyanda gördüm.

Bir kapıdan bir kapıya yürüdüm,
Fani tende baki can’ı sürüdüm,
Hayat denen merdivende çürüdüm,
İnsanoğlunu hep hüsranda gördüm.

Olgun başak yere eğer başını,
Yel ufalar kıraç dağın taşını,
Ham hayalin dert pişirir aşını,
Daneyi, samanı harmanda gördüm.

Mahlûkatı muti kıldı Emr-i Hakk,
Tevazu timsali şu kara toprak,
Açar varlıklara sevgiyle kucak,
Hayrı da, şerri de insanda gördüm.

Hayret sardı Tur Dağında Musa’yı,
Göğe çekti sağken Rabbim İsa’yı,
Muhammed-ül Emin şak ketti ay’ı,
Zamanı eğiren kirmanda gördüm,

Hazret-i Âdem’den bu güne gelen,
İnsanlık ufkunda insana gülen,
Çağlar arasında en son yükselen,
Asr-ı saadeti bir yanda gördüm.

Gönüller Allah’ın nazar gâhıdır,
Kur’an hakikatin tek dergâhıdır,
Hatem-ül Enbiya şahlar şahıdır,
Dünyada huzuru imanda gördüm.

Sağır’ım, dünyaya eyleme meyil,
Bu dünya hayatı ebedi değil,
Rabbin huzurunda edeble eğil,
Sonsuz saadeti Cihanda gördüm.