๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Sahih-i Müslim Muhtasarı => Konuyu başlatan: Vatan Var Olsun ! üzerinde 28 Ekim 2011, 00:01:23



Konu Başlığı: Tevbe Etmeye Teşvik
Gönderen: Vatan Var Olsun ! üzerinde 28 Ekim 2011, 00:01:23
1- Tevbe Etmeye Teşvik Ve Tevbeyle Sevinip Ferah­lanma


2486- Ebu Hureyre (r.a)'tan rivayet edildiğine göre, Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurmaktadır:

“Yüce Allah:

“Ben, kulumun benim hakkımdaki zannı ne ise ben (o zannın) yanında­yım. Kulum Beni her nerede anarsa Ben onunla beraberim. Allah adıma ye­min ederim ki, Allah, kulunun tevbesiyle herhangi birinizin çölde kaybettiği devesini bulurken duyduğu sevincinden muhakkak daha fazla sevinçli olur. Bana bir karış yaklaşana Ben bir arşın yaklaşanın Bana bir arşın yaklaşana Ben bir kulaç yaklaşırım. Kulum bana yürüyerek geldiği zaman Ben ona koşa­rak gelirim” buyurdu. [982]

2487- Haris b. Süveyd'den rivayet edilmiştir:

“Ben, Abdullah İbn Mes'ud'u hasta bulunduğu sırada onu ziyarete üzere yanına girmiştim. Bize, biri kendisinden ve diğeri de Resulullah (s.a.v.)'den olmak üzere iki hadis rivayet edip dedi ki: Ben, Resulullah (s.a.v.)'i şöyle buyururken işittim:

“Allah, mümin kulunun tevbe etmesine; çorak, tehlike korkusu olan bir yerde, beraberinde devesi olan, yiyeceği ve içeceği devesinin üzerinde olduğu halde uyuyan, uyandığında deveyi gitmiş bulan ve onu aramaya giden, nihayet kendisine susuzluk erişen, sonra kendi kendine: “Bulunduğum yerime geri döneyim de, ölünceye kadar orada yatayım” diyen ve başını ölmek için dirseğinin üzerine koyan, sonra uyanarak devesini üzerindeki azığı yiyeceği ve içeceği ile yanında bulan bir adamdan, evet Allah o mü'min kulunun tev-besine, bu adamın devesi ile azığına sevinmesinden daha çok sevinir.” [983]

2488- Enes b. Mâlik (r.a)'tan rivayet edildiğine göre, Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurmaktadır:

“Allah'ın, kulunun tevbesîne sevinmesi; sizden birisinin çölde kaybettiği devesini, uyandığı zaman bulduğundaki sevincinden daha çoktur.” [984]


[982] Buhârî, Tevhid 15.

[983] Buhari,   Deavat 4;  Tirmizî, Sifatu'l-Kiyamet 49, 2497, 2498;   Nesâî,  Sünenü'l-Kübrâ, 7741, 7743; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/383.

[984] Buhari, Deavat 4; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 3/213.