|
Konu Başlığı: Hanımını Kendine Haram Kılanı Kimse Gönderen: Vatan Var Olsun ! üzerinde 29 Kasım 2011, 21:10:34 3- Hanımını Kendine Haram Kılıp Boşamayı Niyet Etmeyen Kimseye Kefaret Vacip Olması 1341- Abdullah İbn Abbâs (r.a)'tan rivayet edilmiştir: “Bir kimse, hanımının, kendisine haram olduğunu söylemesi, bir tür yemindir. Kefaret vermesi gerekir. Daha sonra Abdullah İbn Abbâs, “Sizin için Allah'ın resulünde güzel örnekler vardır” [576] ayetini okumuştur. [577] Açıklama: Bir kimse, kendisine helal olan bir şeyi haram kılarsa bu sözle o şey haram olmaz. Adam, yemin kefaretini öder ve o şey kendisine helal olur. 1342- Hz. Aişe (r.anhâ)'dan rivayet edilmiştir: “Resulullah (s.a.v.), balı ve helvayı tatlı türü şeyi severdi. İkindi namazını kıldığında hanımlarını dolaşır, onlara yakınlık gösterirdi.” Bir defasında Ömer'in kızı Hafsanın yanına girmişti. Orada normal kalışından daha fazla kaldı. Ben de onun orada bu çok kalışının sebebini sordum. Bana: “Hafsaya, kavminden bir kadın küçük bir çömlek bal hediye etti. O da, bu baldan Peygamber (s.a.v.)'e şerbet içirdi” denildi. Ben de kendi kendime: “Vallahi, biz bunun için muhakkak bir hile yaparız” dedim. Daha sonra Şevde bint. Zem'a'ya gidip ona: Biraz sonra Resulullah (s.a.v.), muhakkak sana yaklaşacaktır. Sana yaklaştığında, ona: “Ey Allah'ın resulü! Sen, “Meğafir” mi yedin?” dersin. O da, sana Meğafir!” diyecektir. Bunun üzerine sen de, ona: “Senden hissetmekte olduğumu bu koku nedir?” diye sorarsın. Hadisin ravisi Urve der ki: “Resulullah, kendi üzerinde, hoş olmayan bir kokunun kokmasından hoşlanmazdı. Muhakkak o da, sana: “Hafsa, bana, bal şerbeti içirmişti!” diyecektir. Sen de, ona: “O balın arısı, galiba Urfut ağacından yemiş!” dersin. Çünkü Resulullah (s.a.v.), bana geldiğinde ben de bunu ona söyleyeceğim. Ey Safiyye! Resulullah, sana geldiğinde sen de bunu ona söyle!” dedim. Resulullah (s.a.v.), Sevde'nin yanına girdi. Şevde: “Kendinden başka ilah olmayan Allah'a yemin ederim ki, Ey Aişe!; “Senden korktuğum için, bana emrettiğin sözü Resulullah (s.a.v.) daha kapının önünde iken nerdeyse söyleyecektim” dedi. Resulullah (s.a.v.), Sevde'ye yaklaşınca, Şevde, Resulullah (s.a.v.)'e: “Allah'ın resulü! Sen, “Meğafir” mi yedin?” diye sordu. Resulullah (s.a.v.); “Hayır!” dîye cevap verdi. Şevde: “O halde senden hissetmekte olduğum bu koku nedir?” diye tekrar sordu. Resulullah (s.a.v.): “Hafsa, bana bal şerbeti içirmişti!” diye cevap verdi. Şevde; “O balın arısı, “Urfut” ağacından yemiş!” dedi. Daha sonra Resulullah (s.a.v.), benim yanıma geldiğinde, ben de bu sözlerin benzerini ona söyledim. Sonra Safıyye'nin yanma girdiğinde, o da, bu sözlerin benzerini ona söyledi. Sonra Resulullah (s.a.v.), dönüp Hafsanın yanma vardığında, Hafsa, ona: “Ey Allah'ın resulü! Sana bal şerbetinden içireyim mi?” diye sordu. Resulullah (s.a.v.): “Hayır! Benim, o bal şerbetine ihtiyacım yoktur!” dîye cevap verdi. Aişe, rivayetine son vererek dedi ki; Şevde, bana: “Vallahi! Biz, Resulullah (s.a.v.)'i, bal şerbetinden mahrum ettik” diyordu. Ben de, Sevde'ye: “Sus!” dedim, böyleceve Hafsa hakkındaki hile ve oyunumuzun duyulmasını istemedim.” [578] Açıklama: Hz. Peygamber (s.a.v.)'in, bal şerbetini içme olayı; bir önceki hadiste Hafsanın evinde içtiği belirtilirken, bu hadiste Zeyneb bint. Cahş'ın evinde içtiği ifade edilmektedir. “Bezlü'I-Mechûd” yazan Sehârenfûrî (ö. 1346/1927)'nin açıklamasına göre; doğru olan, Zeyneb bint. Cahş'ın evinde içtiği bal şerbetidir. Hafsanın evinde içtiğine dair rivayet, ravinin yanılmasından kaynaklanmaktadır. Bazılarına göre ise; bu olay, birkaç defa meydana gelmiştir. Buna delilleri ise, Abd b. Humeyd'in, “Tefsir”inde; bu olayın, Sevde'nin evinde geçtiği belirtilmektedir. Bazıları da, bu tür olayın; Peygamber (s.a.v.)'in hanımları arasındaki gruplaşmadan kaynaklandığınıu ileri sürmüşlerdir. Buna göre birinci grupta; Aişe, Hafsa, Şevde ile Safiyye, ikinci grupta ise Zeyneb bint. Cahş, Ümmü Seleme ile diğer hanımları yer almaktadır. Bu hadis; Peygamber (s.a.v.)'in hanımı bile olsa, kıskançlığın fıtrî bir olay olduğunu göstermektedir. Ayrıca burada kasıtiı olarak Hz. Peygamber (s.a.v.)'e eziyet etmeyi düşünmemişlerdir. Sadece kadınlar arası görülen kıskançlığın bir sonucudur. Meğâfîr: Amman taraflarında çokça biten “Urfut” denilen bir ağaçtan çıkan çirkin kokulu, yapışkan ve tatlı bir zamktır. Resulullah (s.a.v.), sabah namazından sonra hanımlarını ziyareti sadece onlara selam vermek ve duada bulunmak içindi. ikindiden sonraki hanımlarını ziyareti ise; konuşup muhabbette bulunmak maksadıyla olurdu. Resulullah (s.a.v.)'in, burada, hanımlarına yaklaşmasından maksat, cinsel ilişki değildir. [576] Ahzab: 33/21. [577] Buhâri, Tefsim Sure-i Tahrim 1, Talak 8; İbn Mâce, Talak 28, 2073; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/225. [578] Buhâri, Talâk 8, Nikâh 103, Et'ime 32, Talâk 8, Eymân 25, Tefsiru Sure-i Tahrim 1; Ebu Dâvud, Eşribe 11, 3715; Tirmizî, Et'ime 29, 1831; Nesâî, Talâk 16; İbn Mâce, Et'ime 36, 3323; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 6/59. |