Çocuklara Çirkin İsimler Koymanın Mehruh Olması

2- Çirkin İsimler Koymanın Ve (Çocuklara) Nâfi (Faydacı/Menfaatçi) ile Benzeri İsimler Koymanın Mekruh Olması

1965- Semure b. Cündeb (r.a)'tan rivayet edilmiştir:

“Resulullah (s.a.v.) kölelerimize şu dört ismi vermemizi bizi yasakladı:

1- Eflah: Gayesine Erişen.

2- Rebâh: Kazanç Sağlayan.

3- Yesâr: KoIaylık Sağlayan.

4- Nâfi: Faydacı/Menfaatçi. [236]

Açıklama:

Bir müslüman, çocuğunun şahsiyetini zedeleyecek ve onu toplum arasında küçük düşürecek isimler vermekten kaçındığı gibi, onun karakterine, psikolojisine olumsuz yönde etki edecek, ondaki isyankarlık duygusu, küçüklük yada büyüklük kompleksi doğrucak isimler koymaktan sakınmalı, Allah ve Resulünün tavsiye ettiği kulluk, Allah yolunda hizmet gibi ulvi duygular ilham eden isimler koymalıdır.

1966- Semure b. Cündcb (r.a)'tan rivayet edildiğine göre, Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurmaktadır:

“Allah katında en sevimli olan sözler dört tanedir:

1- “Subhânellâh” Allah'ı her türlü noksan sıfatlardan tenzih ederim.

2- “El-Hamdulillâh” Hamd, Allah'a mahsustur.

3- “Lâ ilahe illallah” Allah'tan başka ilah yoktur.

4- “Allahu Ekber” Allah en büyüktür. Bunların hangisiyle başlarsan sana zarar vermez. Sakın çocuklarına; Yesâr, Kolaylık Sağlayan, Rebâh, Kazanç Sağlayan, Necîh, Başarılı olan, Eflah, Gayesine Erişen isimlerini koymayın. Çünkü sen bu isimlerden birisini oğluna verdiğin takdirde ona:

“Orada mısın?” dersin. O da orada bulunmaz. Dolayısıyla o da:

“Hayır” der. [237]

1967- Câbir b. Abdullah (r.a)'tan rivayet edilmiştir;

“Peygamber (s.a.v.) çocuklara Ya'lâ, Bereket, Eflah, Yesâr, Nâfi' ve buna benzer isimler konulmasını yasaklamak istedi. Daha sonra Peygamber (s.a.v.)'in bu isimler hakkında sükut ettiğini gördüm. Bununla ilgili hiçbir şey söylemedi. Sonra Peygamber (s.a.v.) bunları yasaklamadan dünyadan göçüp gitti. Daha sonra Ömer, bu isimlerin konulmasını yasaklamak istedi. Sonra da o da bundan geri vazgeçti.” [238]

[236] Ebu Dâvud, Edeb 62, 4958, 4959; Tirmizî, Edeb 65, 2836; İbn Mâce, Edeb 31, 3729; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 5/12.

[237] Ebu Dâvud, Edeb 62, 4958; Nesai, AmeJu'I-Yevm ve'1-Leyl, 846; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 5/7, 10, 21.

[238] Buhârî, Edebü'l-Müfred, 834; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 3/336, 388.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın