|
Konu Başlığı: Cihad Ve Sınırda Nöbet Beklemenin Fazileti Gönderen: Vatan Var Olsun ! üzerinde 16 Kasım 2011, 19:53:41 34- Cihad Ve Sınırda Nöbet Beklemenin Fazileti 1732- Ebu Saîd el-Hudrî (r.a)'tan rivayet edilmiştir: “Bir adam, Peygamber (s.a.v)'e gelip ona: “İnsanların hangisi en faziletlidir?” diye sordu. Peygamber (sav): “Allah yolunda, canıyla ve malıyla cihad eden kimsedir” buyurdu. Adam: “Ondan sonra kim?” diye sordu. Resulullah (s.a.v): “Kuytulardan bir kuytuda Allah'a ibadet eden ve insanları kendi kötülüğünden uzak tutan kimsedir” buyurdu. [1115] Açıklama: Bu hadis, tenhada yalnız basma yaşamayı insanlar arasına karışmaktan evla gören alimlerin bir delilidir. Alimlerin çoğunluğuna göre; fitneden emin olmak şartıyla insanların içinde olmak daha faziletlidir. Bu görüşte olanlar, önceki görüşte olanlara; bu hadis, fitne ve savaş zamanlanna hami edilmiştir. Yada insanlarla iyi geçinemeyen kimse hakkındadır. Nitekim; “İnsanların arasına katılıp da onların eziyetlerine katlanan bir müminin mükafatı, insanların arasına katılmayıp onların eziyetine katlanmaktan uzak kalan bir müminden daha fazladır” [1116] şeklindeki hadis, cumhuru ulemanın görüşünü desteklemektedir. 1733- Ebu Hureyre (r.a)'tan rivayet edildiğine göre, Resulullah (s.a.v) şöyle buyurmaktadır: “İnsanların en hayırlı yaşayanlarından biri; Allah yolunda atının dizginin tutup onun sırtında onu uçarcasına koşturan, düşman sesi veya düşmana hücum feryadı işittiğinde atının üzerine sıçrayıp öldürmeyi veya ölümü, umut ettiği yerlerinde arayan adamdır. Yada o en hayrlı hayatı yaşayan; şu tepelerden bir tepenin üstünde veya şu vadilerden bir vadinin içinde küçük bir koyun sürüsünün İçinde bulunup namazını dosdoğru kılan, zekâtını veren ve eceli gelinceye kadar Rabbına ibâdet eden, insanlara hayrdan başka bir şey yapmayan kimsedir.” [1117] [1115] Buhârî, Cihâd 2; Ebu Dâvud, Cihâd 5, 2485; Tirmizî, Fezâilu'l-Clhâd 24, 1660; Nesâî, Cihâd 7; İbn Mâce, Fiten 13, 3978; Ahmcd b. Hanbel, Müsned, 3/69. [1116] Tirmizî, Kıyame 55; İbn Mâce, Fiten 23; Ahmed b. Hanbel, 2/43, 5/365. [1117] İbn Mâce, Fiten 13, 3977; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 2/443. |