93- Enes b. Mâlik (r.a)'tan rivayet edilmiştir:

“Yüce Allah'ın

“Seslerinizi  Peygamber'in sesinin  üstüne  kaldırmayın” [160] ayeti, sonuna kadar inince, Sabit b. Kays evine kapanıp:

“Ben, cehennemliklerdenim” diyerek kendisini Peygamber (s.a.v.)'le görüş­mekten alıkoydu.

“Derken Peygamber (s.a.v.), Sa'd b”. Muâz'a:

“Ey Ebu Amr! Sabit (b. Kays)'tan ne haber? Hasta mı oldu?” diye sordu. Sa'd b. Muâz: 

“O, benim komşumdur. Bir şikayeti olduğunu bilmiyorum” dedi.

Bunun üzerine Sa'd b. Muâz, Sabit b. Kays'a gidip (ona) Peygamber (s.a.v.)'in söylediklerini anlattı. Sabit b. Kays:

“Sesleri, Peygamber'in sesinin üzerine kaldırmayı yasaklayan” şu ayet indirildi. Bilirsin ki, Resulullah (s.a.v.)'e karşı sizin en yüksek sesl(e hitap ed)eniniz benim. O halde ben cehennemliklerdenim” dedi.

Sa'd b. Muâz, bu oalyi (gidip) Peygamber (s.a.v.)'e anlattı. Resulullah (s.a.v.):

“Aksine o, cennetliktir” buyurdu. [161]

Açıklama:

Bu hadis, Sabit b. Kays'ın biyografisini anlatmaktadır. Sabit, Ensar'ın ve Resulullah (s.a.v.)'in hatibi idi. Yüksek sesli bir kimse olup konuşurken sesi fazla gürleşirdi. Bu sebeple herkesten fazla kendisi bu hareketinden dolayı endişeye kapılmıştı. Fakat Resulullah (s.a.v.) onu cennetle müjdeleyince bütün üzüntüleri bir anda sevince boğulmuştur.

Hucurât: 49/2 ayeti, bir rivayete göre Sâbît b. Kays hakkında ve diğer bir rivayete göre ise Ebu Bekr ile Ömer, Peygamber (s.a.v.)'in huzurunda bir meseleyi yüksek sesle tartıştıkları için inmiştir.

Ayrıca hadis, alim veya bir kimsenin, arkadaşlarından bazısını bir kaç defa göremediği takdirde onun halini araştırıp soruşturmanın caiz olduğunu göstermektedir.

[160] Hucurât: 49/2.

[161] Ahmed b. Hanbel, Müsned, 3/137, 146; Ebu Ya'lâ, Müsned, 3331, 3427; İbn Hibbân, Sahîh, 7168.

s.a.. ; yaptiğimiz hiçbir amele güvenmemiz gerekli çünkü hakkimizda en doğrusunu ve sonumuzun ne olacağini Rabbim c.c bilir..Bize düşen daha güzelini iyisini yapmaktir.Ashabi kiram'i örnek alanlardan oluruz inşaallah.