Hasbihal (2)

Hasbihal

"Mâ medâ fâte; ve´l-müemmelü gaybun,

Felekes´e-sâatü´lleti ente fıhâ."

Büyük bir şâirin düstûr-i hikmettir şu ihtârı;

Velev duymuş da olsan yolsuz olmaz şimdi tekrârı:

"Geçen geçmiştir artık; ân-ı müstakbelse mübhemdir;

Hayâtından nasîbin: Bir şu geçmek isteyen demdir. "

Evet, mâzîye ric´at eylemek bir kerre imkânsız;

Ümîdin sonra istikbâl için sağlam mı? Pek cansız!

Bu günlük iş bugün lâzım yapılmak, yoksa ferdâya

Bırakmışsan... O ferdâlar olur peyveste ukbâya!

Benim on beş yıl evvelden kalan işler durur hâlâ;

Yarın bir başlayıp yapsam demiştim, bak demin hattâ!

Müsevvifler için dünyâda mahvolmak tabî´idir

Bu bir kânûn-i fıtrattır- ki yok te´vilî: Kat´îdir.

Sakın ey nûr-i dîdem, geçmesin beyhûde eyyâmın;

Çalış hâlin müsâidken... Bilinmez çünkü encâmın.

Diyorlar: "Ömrü insânın yetişmez kesb-i irfâna... "

Bu söz lâkin değildir her nazardan pek hakîmâne.

Muhakkaktır ya insanlar için bir gâye-i âmâl;

Edenler ömrünün sâ´âtini hakkıyle isti´mâl

Zaferyâb olmasın isterse varsın asl-ı maksûda

Düşer bin maksad idrâk eyleyip bir zıll-i memdûda.

Evet, her türlü ma´nâsıyle irfan durdurur azmi...

Fakat, insanlığın ma´nâsı olsun öğrenilmez mi?

Cibillîdir taharrî-i hakîkat hırsı âdemde,

Onun mahsûlüdür meşhûd olan âsâr âlemde.

Atâlet fıtratın ahkâmına mâdem ki isyandır;

Çalışsın, durmasın her kim ki da´vâsında insandır.

Zuhûr etmekle her ma´lûma karşı bir alay meçhûl?

Neden olsun o ma´lûmâtı idrâk eyleyen medhûl?

Evet, ma´lûm olanlar olmayan şeylerle bir nisbet

Edilmiş olsa, gâyet az çıkar evvelkiler elbet;

Fakat câhille âlim büsbütün nisbet kabûl etmez:

O bir kördür, bu lâkin doğru yoldan hiç udûl etmez.

Diyor Kur´an: "Bilenler, bilmiyenler bir değil... Heyhât

Nasıl yeksân olur zulmetle nûr, ahyâ ile emvât!"

Bu hikmetler bedîhidir-senin indinde elbette:

Fakat, çok sevdiğimdendir ki, tekrâr eyledim işte.

Sadedden gâlibâ aynlmışım... Söz neydi ihtâr et;

Dalarsam nûr-i dîdem, böyle ba´zen, durma bîdâr et.

Usandın sen de gerçek hikmetimden, hasbihâlimden;

Beş on söz kaldı lâkin dinle nazm-ı bî-meâlimden:

Diyorlar: "İ´tirâf ı cehl iken tahsîlin encâmı,

Nedir beyhûde it´âb eylemek şehbâl-i ikdâmı?"

Evet, lâkin varıp ser-hadd-i ma´lûmâta bir insan

O gâyetten demek lâzım ki: Yok irfân için imkân!"

Hakîkî i´tirâf altında parlar zılli irfânın;

Budur insanlığın ma´nâsı, en son zevki vicdânın.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın