Sabır ile Şükür İmanın Binekleridir

بســـم الله الرحمن الرحيم

Sabır ile Şükür İmanın Binekleridir

Zenginlik, fakirlik, bela ve afiyetten her biri Allah'dan kulları için bir ibtila ve bir imtihandır. Bunlarla kulların sabırları ve şükürleri imtihan edilir.

Buna göre sabır ile şükür imanın binekleri olup, iman ancak bunlara yüklenir.

Her mü'minin sabretmesi ve şükretmesi lazımdır. Sabır ile şükürden her biri yerine göre daha efdaldır. O halde sabır sabredilecek yerlerde daha efdaldır. Şükür de şükredilecek yerlerde daha efdaldir.

Sabrın sabredilecek yerlerde, şükrün şükredilecek yerlerde efdal olması bunlardan her birinin, diğerinden ayrı olması farzedildiğine göredir. Ama sabır, şükrün manasının bir cüzü ve şükür de sabrın manasının bir cüzü olursa, bunların ikisi birleşerek bir hakikat olur. Nitekim bu yukarıda açıklanmıştı.

Buna göre bunlardan birinin diğerinden üstün olması, ancak bunlardan birinin diğerinden ayrı olması halindedir Birinin diğerinden ayrı olması ise ancak zihinde kabul edilir, yoksa dışarıda biri diğerinden ayrı olarak bulunmaz.

Fakat şu şekilde sabır ile şükür birbirinden ayrılabilir, kulun bazen sözlerinde, iç ve dış amellerinde sabrı şükrü üzerine galip olup bütün kuvvetlerini, nefsini Allah için men etmeye ve hapsetmeye sarfettiği vakit, o kulun nefsinde sabırdan başkasına yer bulunmaz.

Kulun bazen sözlerinde, iç ve dış amellerinde şükrü, sabrı üzerine galip olup, irade ve amel kuvveti nefsini men etme ve hapsetme kuvvetinden daha kuvvetli olup o kulun nefsinde şükürden başkasına yer bulunmaz.

Buna göre sabırla, şükrü iki şahsa benzetebiliriz.

Bunlardan biri nefsine hakim, nefsini kötü istek ve arzularından haps ve men etmeye muktedir musibetlere karşı şikayeti azdır. İşte bu şahsın en büyük işi sabırdır.

Diğer şahıs ise cömert olup, malını hayır yollarında sarf edendir. Bazı kimselerin nefsi sabır kuvvetinden zayıftır.

Nefsin iki kuvveti vardır:

- Biri; sabır, men olunma, nefsi tutma kuvvetidir.

- Diğeri ise; malını sarf etme, hayır işleme ve nefsi olgunlaştıran fiilleri yapma kuvvetidir.

İşte nefsin olgunluğu bu iki kuvvetin nefsinde toplanmasına bağlıdır. Bu konuda insanlar dört kısma ayrılır.

1 - En üstün kısım kendisinde bu iki kuvvetin toplandığı kısımdır.

2 - En aşağı kısım kendisinde bu iki kuvvetin bulunmadığı kısımdır.

3 - İnsanlardan kiminin sabır kuvveti, iş yapma ve malını hayır yolunda sarfetme kuvvetinden daha mükemmeldir.

4 - İnsanlardan kiminin ise iş yapma ve malını hayır yolunda sarf etme kuvveti, sabır kuvvetinden daha mükemmeldir.

Şükür, sabır üzerine üstün kılınırsa, ya bir makamın diğer makama tercih edilmesi veya sabır ile şükürden her birinin diğerinden ayrılması itibarıyladır.

Sabırla şükrün tam açıklanmas; "şükreden zengin ile sabreden fakir" meselesinin açıklanmasına bağlıdır.

Biz bu mesele için bir bab tahsis edip orada işin doğrusunu açıklamaya çalışalım.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın