Niye Zahmet Buyurdunuz Ya Rasulullah

25 Nisan kara cikartmasi tum siddetiyle devam ediyordu.Bahara daha yeni yeni merhaba diyen guzelim deniz kiyisi ve fundaliklar simdi insanlarin kanlarina bulaniyor, top mermilerinin havaya kaldirdigi toz toprakla adeta Gelibolu`nun yuzey sekli degisiyordu.Osmanli Ulkesinin dort bir yanindan buralara savasmak icin gelen nice Mehmetcik vardi.

Gelibolu kara savaslarinin basladigi bu ilk gunlerde , yarimadanin guneyinde ileri hatlarda bulunan 26.Alayin taburlari , karsilarindaki , kendilerinden 9 misli kalabalik askere karsi mucadelelerini kahramanca surduruyorlardi.

Anlatacagimiz olayin kahramani Yarbay Hasan bey birliginin tam onunde atiyla ilerliyordu . Bu vaziyette Kilitbahir koyunun tam ortasindaki meydan cesmesine kadar gelmislerdi.Bu koy meydaninda diger koylerdekilerden pek bir farki yoktu. Meydana gelen ilginc bir hadise Yarbay Hasan Bey´in dikkatini cekti.
Uzeri yara bere icerisinde olan , vucudundaki tuylerinin buyuk bir kismi dokulmus , adeta iki buklum bir kopek cesmenin yalagina dogru yanasmaya basladi .Onun bu feci halini goren su basindakiler hayvani cesmeye yaklastirmadilar ve uzaktan tas atarak yanlarindan kovdular. Cesmeye yaklasip su icemeyecegini goren zavalli hayvan tam boynunu bukmus oradan uzaklasirken olayi saniye saniyesine takip eden Yarbay Hasan Bey hemen atindan indi ve hayvanin yanina yaklasti. Kopegin uzerindeki yaralar ve yaralardan akan irinlere aldirmadan onu kucakladi ve dogru cesmenin yanina goturdu . Once guzelce susuzlugunu giderdi kopegin , ardindan bir bir yaralarini temizledi..Az sonra karnini da doyurup havani yanina alarak oradan uzaklasti.Simdi birliginin basindaydi Hasan bey ve aldigi emre uyarak Kerevizdere Cephe`sine gidiyordu.
O gunden sonra Hasan bey bu kopegi bir daha hic yanindan ayirmadi .Adini Canberk koymustu .Canberk kisa zamanda bu yeni hayatina alisti . O Mehmetciklerin yanindan hic ayrilmiyor ,onlarla birlikte en siddetli catismalara katiliyor , top gülleri etrafta patlarken kahraman turk askeri ile birlikte dusman spirlerine atliyordu.Kisa zamanda tam manasiyla iiylesmisti Canberk.Tuyleri yeniden cikmaya baslamis , tum yaralari kapanmisti.

Askerler Komutanlari Hasan Beyin bu kopege neden bu kadar ilgi gosterdigini merak ediyorlardi.Bir gun bir tanesi dayanamayip sordu :
” Efendim bu kopege neden bu kadar itina ediyorsunuz ? ”
” Evet, itina ediyorum ,cunki Cenabi Hakkin yarin kiyamette bana bu kopege neden merhamet etmedin ? ..diye sormasindan korkuyorum .

Bu bolgeye sevk olunali uzun bir sure olmustu.Hemen hergun bitmek tukenmek bilmeyen carpismalara katiliyorlardi.Ozellikle Fransizlarla carpismalarindan girtlak girtlaga birbirlerine giriyorlardi. Dusmanin sayisi cok fazlaydi neredeyse ardi arkasi kesilmiyordu. Bazi geceler Turk siperlerine ani baskinlar duzenliyorlardi.Ama Canberk geceleri gozunu neredeyse hic kirpmiyor ve gece baskinlarini , ortaligi velveleye veren havlamalarini ile hemen haberdar ediyordu.

11 Temmuz gunu de sabahtan itibaren siddetli siper carpismalari ile basladi.Once Fransizlar taaruza kalktilar .Mehmetcik zorlansa da bu hayasizca akini puskurtmesini bilmisti.Derken bu kez de Mehmetcik taarruza gecti ve dusmani saklandiklari siperlerinden sokmeye muvaffak oldu.Dusman geri siperlere dogru kaciyordu. Mehmetcik bu siper savasinida kazanmisti .Ortalik Fransiz askerlerinin cesetlri ile doluydu.Mehmetcikler ortalikta kosuyor kimileri yarali olan arkadaslarini sargi yerlerine yetistirmeye calisirken kimileri de sehit olan arkadaslarinin defin isleri ile ugrasiyordu.

Hasan Bey`de askerlerinin arasinda onlarin bu faaliyetlerini izliyor gerekli direktifleri veriyordu.O sirada bir Fransiz askeri dikkatini cekti.Olu gibi boylu boyunca yatan askerde hafif bir kipirdama olmustu.Hasan Bey askerin yarali oldugunu dusundu.

Eger yarali ise hemen hastaneye kaldirilmaliydi . Osmanli askeri , karsidaski bile olsa eger yardima muhtacsa ona elini uzatmasini bilirdi. Hasan Bey de dininden aldigi bu yuce ahlak ve sefkat hisleri ile , yerde yatan Fransiz askerine dogru yaklasti tam yarasi var mi ? diye ona dogru uzanmistiki , hic bir yarasi olmadigi halde ölu numarasi yapan ve bir elinde kamasi ile bekleyen kalles dusman askeri, elindeki kamayi Yarbay Hasan Beyin gogsune sapladi .Hasan Bey derin bir ahh cekerek yere yikilivermisti.Saskinlik icerisinde ne oldugunu anlayamayan Mehmetcikler hadiseye mudahele ettiler ama gec kalmislardi .Komutanlari yerde yatiyor yarasindan oluk gibi kan akiyordu.Yanina yaklasan askerlerine fisilti halinde ” Allah sahidimdir ki bu Fransiza kotu bir niyetle yaklasmadim .” dedigi duyuldu.

Uzaklardan bir havlama sesi duyuldu.Askerler sesin sahbini iyi taniyorlardi.Canberk olanca hiziyla oraya geldi ve velinimetini o halini gorunce hemen yanina cokuverdi. Sahibinin ellerini yaliyor , kalkmasini istiyor ,adeta gozlerini onun gozlerinden ayirmiyordu .Derken alay imami da geldi.Hasan Beyin yaninda Kuran okumaya basladi .Daha yeni baslamisti ki , Hasan Bey birden bire ; Imam efendi ” LA HAVLE VELA KUVVETE ILLA BILLAHIL ALIYYIL AZIM ” duasini 33 kere okuyunuz dedi.Imam efendi okurken Hasan Bey de bunu tekrar etmeye calisiyordu .

Artik Hasan beyin gozleri bugulanmaya , o guzel cehresi solmay abaslamisti. Birden silkinir gibi oldu .Gozleri sanki yanindakileri degilde ufku takip ediyordu.Sonra basini yanindakilerine cevirmeden gozleri hala oteleri takip eder bir vaziyette fisiltiyla ” Beni ayaga kaldiriniz ” dedi. Askerleri , komutanlarinin bu son emrine de hemencik uygular ve Hasan beyin koltuklarina girerek kaldirdilar.Ustu basi kan icinde son anlarini yasamakta olan Yarbay Hasan Bey ” LA ILAHE ILLALLAH MUHAMMEDUN RESULULLAH ” dedi . Yuzunde derin bir tebessum olusmustu .Ve bu vaziyette iken dudaklarindan su sozler dokuldu .

” Niye Zahmet Buyurdunuz Ya Rasulullah ”

Bu sozler Hasan Beyin son sozleri olmustu .Kahraman komutan , askerlerinin kollari arasinda yigildi.Aslinda bu bir yigilma degil ,Kainat Efendisiyle birlikte ötelere dogru kanatlanmaydi. Oradaki tum Mehmetcikler gozlerinden akan sicim gibi yaslarla oylece kalmislardi. Uzun sure kipirdayamadilar. Derken iclerinde toparlananlar , komutanlarini buraya , sehit edildigi yere gommeleri gerektigini soylediler.

Mehmetcikler oncelikle yere uzattiklari Hasan Beyin uzerine bir Turk Bayragi orttuler.Sonrada hemen oraciga bir mezar kazmaya basladilar.Onlar bu islerle ugrasa dursun Hasan Beyin bir nebze olsun ayrilmayan Canberk`de Hasan beyin uzerine ortulen bayragin altina girmis , bir Kitmir gibi onun ayaklarinin yanina uzanmisti.Askerler kazma isini bitirince dualarla bayragi actilar.Hasan beyin naasini alacak ve ebedi istirahatgahina yerlestireceklerdi .Canberk´i kenara cekmek ve Hasan Beyin naasini kaldirmak istediler ama köpek kimildamiyordu bile . Canberk coktan velinimeti Hasan Beyin yaninda hayata gozlerini yummustu.Askerler ikinci bir saskinlik icerisinde kalmislardi.Önce Hasan Beyi tekbirlerle defnettiler. Ardindan Hasan beyin ayak ucuna kopegi Canberk´i de gomduler.

Simdi ikisi birlikte huzur icerisinde bir yarin basinda yatiyorlar.Ne mutlu bir varlik ki Canberk , sahibine karsi sadakatini en guzelini sergiledi.Sahibi bir kutlu eli tutmus .Onun arkasindan giderken , o da sahibini yalniz birakmayarak bu dunyada oldugu gibi Ahiret yolculugunda da onu takip etti.Ve belki de bugun biz insanlar tarafindan imrenilecek bir makama erdi.Tarihte nice insanin yerinde olablsek keske dedigi bir ikinci Kitmir oldu.

Ne mutlu bizlere ki , Medine`lerden buralara kadar gelerek dedelirmizi yalniz birakmayan
ve herbasimiz SIKISTIGINDA ” Ben sizlerleyim ” diyen bir Peygambere (sav) sahibiz ;
ve yine ne mutlu bize ki Peygamberin himayesini bu derece kazanmis ecdadimiz var.
Bu anlatilanlardan sonra ise bize dusen vazife ve bizim segilememiz gerek ahlaki tavirlari
herhalde soylememize gerek yoktur.

“Ne mutlu bu guzel insanlara layik birer torun olabilenlere ….”
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın