|
Konu Başlığı: Kabir Gönderen: Eflaki üzerinde 10 Ekim 2010, 11:36:49 (http://umuthuzmeleri.files.wordpress.com/2010/10/waiting-for-summer1.jpg?w=500&h=389) Hz. Osman r.a. ne zaman bir mezarlığa uğrasa, sakalı ıslanıncaya kadar ağlardı. Bir gün kendisine: –Cennet ve Cehennem anıldığı vakit ağlamazsın da, mezar başında niye ağlarsın? denildi. Bunun üzerine o da: –Rasûl-i Ekrem (sav): “Kabir, âhiret yolunun ilk konak yeridir. İnsan orada kendini kurtarırsa ondan sonrası kolaydır, kurtaramazsa ondan sonrası daha zordur.” buyurduğu için ağlarım.karşılığını verdi. (İhyâ, IV, 867) Meymûn bin Mihran anlatıyor: Ömer bin Abdülaziz ile bir mezarlığa doğru gittik. Mezarları görünce hüzünlendi. Sonra bana dönerek: –Ey Meymûn, bunlar atalarımın mezarlarıdır. Sanki dünyaya hiç karışmamışlar gibidir. Baksana, nasıl toprak altında kaldılar, mezarları eskidi, bedenlerini de toprak yedi bitirdi. dedi. Ardından da nemli gözlerle bir mezara bakarak: –Vallâhi, şu mezara girip de azaptan emin olan kimseden daha büyük bir nîmete kavuşmuş bir kimse düşünemiyorum. dedi. (İhyâ, IV, 868) |