Herkes Bu Filmde Birgün Başrol Oynayacak..!
"Daha dun konusmustuk ama..." diyorsun. "Ama nasil olur!"lar cekip cekistiriyor iki yakani.
"Hic beklenmedik bir olum!" "Vakitsiz" "Erken!" "Surpriz!"
Isine ara vereceksin bugun... Kocaman bir puruz olup cikiverdim karsina. Hizini kestim hayatinin. Uzerine saldim kaygilarini. Kose bucak kactigin korkulara sobelettim seni. Olumle arana koydugun duvari yiktim.
"Olum bize de yaklasirmis/yakisirmis" dedin. "Olmesi kaniksanmis olunesi bir yastayiz artik."
"Rahmetli..." sifatini ismimin uzerine yumusak bir sal gibi ativereceksin.
Iki yakasinda da eksigim Istanbul'un.
Vapurlarin hicbiri beklemiyor beni iskelede. Ben oldum diye seritleri eksilmedi otoyollarin.
Hayret! Ben oldum bu defa... Simdiye kadar hep baskalariydi olen.
Gitsen de bir gitmesen de bir bir cenaze olacak cami avlularindan birinde...
Seni bilmem ama ben bu cenazeye mutlaka gitmeliyim. Ayip olur cok ayip... Davetlilerin yuzune bakamam sonra. Dedigi gibi sairin bir musallalik saltanatim bu benim. Basroldeyim. Topraga konulacak adam rolu benim. Ardindan aglanilacak adami ben oynayacagim. Hic itirazsiz karanliga uzanmak bana dustu bu defa. Uzerine toprak atilan adami... Unutulmusluklar altinda yuzu erimeye birakilan adami... Huzunlerin munasebetsiz musebbibi olacak adami... Ayakkabisi kendisini beklerken baglari cozulecek adami.... Elbiseleri evden cikarilacak adami... Ben oynayacagim.
Yatagi soguk kalacak adami... Aksam eve donmeyecek adami... Kapiyi calmasi beklenmeyecek adami... Sofrada yeri olmayacak adami... Adi telefon rehberinden silinecek adami... Sehrin dudaklarindan yarim agiz cikmis bir hece gibi onemsizlesecek adami.... Ben oynayacagim. Sevinclerin ortasina en fazla bir hickirik gibi sokulsa bile hatiralarin esiginden yuz geri edilecek adami... Resmine bakip bakip da aglanacak (yoksa aglanilmayacak mi?) adami... "Adi neydi... Hani..!" diye yoklugu kaniksanacak adami... Soluk bir resimde mahzun bir tebessumun ardinda asklarini saklayan susturan adami... Ben oynuyorum bugun...
Sahnedeyim.
Beklerim.
En ondeki olmalisin ayakta duranlarin. En dik durani.
Iste davetiyen:
Canini cok seven her gunun sabahinda burada sonsuzca yasayacagina yeniden kanan
her lezzetin tukenisinde olumun yanina ugradigini unutan her hazzin zirvesinde yakasindaki olumlu etiketini isteyerek dusuren her yaz sicaginda ici dunyaya iyiden iyiye isinan dogdugu yilin rakaminin buyuklugunun kendisini kabirden uzak tuttugunu sanarak avunan kalbinin her atisinda olumlerden dondugunun farkinda olmayan damarlarinin bir kosesinde ansizin geliverecek pihtilardan yapilmis veda haberlerisaklayan ayriliklarin catlaklarindan giren huzunleri olumun nefesi gibi yudumlayan sevenlerinin gozlerinin isigina siginarak isinan unutulmayi yok sayilmayi en urkutucu ucurum bilen
guzelligini aynalarin kiriklarinda arayan topraga girmeye usenen uzun suredir aramizda yasayan dostumuz arkadasimiz sirdasimiz kardesimiz babamiz evladimiz simdilik unutmayacagimizi umdugumuz bir sure unutmaktan utanacagimiz sonra unutacagimiz en sonunda unuttugumuzu da unutacagimiz senai demirci...
dogdugu gun yakalandigi fanilik hastaligindan uzun suredir yatalak olmasina yol acan "her nefis olumu tadacaktir!" yarasindan omur boyu sancisini cektigi amansiz yasama rahatsizligindan kurtulup aramizdan ayril[maya ayarlan]mistir.
Cenazesi -umulur ki- en uzak zamanda sizilarinin kose baslarinda kilinan cenaze namazini takiben kaldirilacak gozunden (belki gonlunden) uzak bir yerde unutulus topragina gomulecektir.
Senai Demirci [
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
