Her taşa bir fırtına her küfre bir dua

HER TAŞA BİR FIRTINA & HER KÜFRE BİR DUA

Bir oyuna rast geldim her taşı Yakup hüznü.../İlhami çiçek Elinde bir fırtına estirebilecek kadar rüzgarın olsun. Fırtınanın ilk önce nereye esmesini istersin? Hadi ben tahmin edeyim, canını en çok yakan, sıkan yere değil mi? Darmaduman olsun, hayat ferah bulsun... Ama ya içine doğru essin istersen... Ne de olsa fırtınalar kaç kez kopmuştur içinde yok olup gitmemişsindir. Ya da içinden dışına essin? İçinden essin de, gittiğin yerlerin an'ına karışsın rüzgar, an'ıda harekete geçirsin, istemez misin? Bazen bir satranç oyununa benzetebiliriz hayatı... Bu oyunun en garip yanı adım atma sırası sana geldiğinde boynunu büküp 'en iyi sonuca nasıl ulaşabilirim' düşüncesiyle hareket etmendir. Galip olabileceğin yolu aramak da oyunun bir başka kuralı ama en önemlisi senin yolunu tıkayan, rahatını bozan taşların olması... Ah şu taşlar olmasaydı da ne çabuk sonuca varırdı insan... Ama nasıl bir sonuca? Galip olabileceğin yolu aramak, kazanmak, karşındakini yenmek, hırs yapmak, kendince girişimlerde bulunmak atları sevmek, şaha kalkıp mata düşenin karşısına geçince de ıstakayı kolunun altına sıkıştırıp daha kırk fırın ekmek yemen lazım öğren de gel evladım, öğren de gel diye caka satmak... Gel de içindeki fırtınayı oyunun içine doğru estirme... İşte o taşlar, o fırtınayı hak eden taşlardır. Oyun seni galibiyete doğru sürüklemek için kurulmuş olsa da bu oyunda kaybetmen kazanmandan daha hayırlıdır. Karşında senin yenilgini isteyen ve önüne hep zorluklar çıkaran biri vardır. Ki o zorlukları sen de onun önüne çıkararak itişme halinde sonuca gitmektesinizdir. Bu oyunun içinde sanki öğütücü yada törpüleyici bir alet vardır ve öz yanlarınızı alıp oyunun kuralına uygun hale getirmek için çabalar ya da oyuna dahil olabilmeniz için kural süzgecinden geçirip posanızı alıp, suyunuzu çıkarmaya çalışır. Kimin daha iyi suyu çıkmışsa galibiyet onundur. İradeni sıkışmışlık içinde bırakıp yine de mutlu olacaksın ve oyunun sonunda kazanan sen olacaksın gibi aklını çelen yapısı ile... Her adımda farklı bir yanını bulunduğun yerde bırakarak parça bölük halin ile... Seni senden alıp ortaya oyunu kuralına göre oynayan bir adam olarak inşa ediyordur bu oyun... Yoksa oyun seni inşa ederken imha mı ediyordur? Bu sorunun cevabı her oyuncuya göre farklıdır. Attığın adım geriye doğru da gidebilir, geriye giden her adım çaresizliğinden kaçıştır. Yeniliyorsundur, oyun dolaştırır, istediğini bulamadığında farklı kapılardan girişlerin olur ama faydasız?Gökyüzüne bakarsın offffların affffflarına da karışabilir. Dalgınsındır. Kaçacak yer bir delik ararsın. Kendine kaçtın. Bunu kabul et oyundan sıkıldın ve oyun yenilgi ile sonuçlandı. Yenilgiyle sonuçlanan her adım sisteme uymayan adımdır. Oyun bozansındır. Üzülen yoktur, kimsenin umurunda değilsin çünkü yenilgin seni önemsemeyenler için mutluluk sebebidir. Sen kaybettin! Ama senin kendine kaçışın senin kendine hoş gelmen kadar mutluluk vericidir... Hadi bunu hayatın en başına getir... Kurulan bir düzen içine geldiğinde, adım atma sırası sana geldiğinde yürüyüşünün sonunda mutlu olabileceğin bir yolculuğa erişmek isterken yollarını tıkayan nefsini ayaklandıran şeytanla başa çıkma mücadelesi verensin sen... Adım atma sırası sana geldiğinde yalnız kaldığını düşünerek, toprak üzerinde boyun büküp kolayına kaçmak niye? Oyunun kuralına uymak veya oyunu kurallarına uydurmak arasındayken içindeki fırtınayı estirmemen niye? Bu korkaklık niye? Elinde bir fırtına estirebilecek kadar rüzgarın olsun. İlk önce nereye essin istersin bu fırtınanın? İçinden cevap geldi ben duydum? Taşlara, yolunu tıkayan taşlara? Yoluna çıkan seni sonuca ulaştırmayan oyunun içinde oyuna dahil eden, oyunu kendi kuralına göre oynatan taşlara estiresin geldi. Haklısın çelme takan her taş seni başa döndürmeye yeter ve hatta yerinde saydırır ya da dönüp dolaştırır ama bir türlü senin kendi sonucuna eriştirmez... Ki ayette: De Ki:'Biz, Allah?ı bırakıp da bize ne faydası dokunan ne de zarar veren şeylere mi yalvaralım? Ve tıpkı 'bizimle gel!' diye kendisini doğru yola çağıran arkadaşları dururken şeytanların ayartmalarına kapılıp dünyevi zevklerin peşine tutkulu bir biçimde takılan kimse gibi, Allah sizi doğru yola ilettikten sonra topuklarımız üzerinde gerisin geri mi dönelim?' De ki: 'Hiç şüphe yok ki yegane rehberlik Allah'ın rehberliğidir ve biz Alemlerin Rabbine kayıtsız şartsız teslim olmakla emrolunduk. (En'am 6-71) Kaçışın Allah'a ise bu anlamlı bir kaçıştır. Yenilgi Onu buldurmaya yetiyorsa ve yenilgin onları mutlu etmeye de yetiyorsa bırak oyunun galibiyeti onlara, kaçışta bulduğun sana kalsın. 'her taşa bir fırtına ya da her küfre bir dua' 'şiddeti ise içinizdendir... Vesselam.

Mihrican Keskin
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın