öyle bir bahçeki bu bahçe Gülmeyenler Bahçesi,
öyle bir bahçeki gözyaşları suluyor burda gülleri,
öyle bir bahçeki acıyla akan gözyaşları, kanları kıpkırmızı güllere dönüştürüyor....
acıyı yutkunuyorum yine, boğazımı tırmalayarak iniyor aşağıya,
susuyorum çünkü konuşamıyorum bilee..
ben ağlarken konuşamam ki
İÇİMDE AĞLAYAN ÇOCUKLAR AŞKINA...
SEVDA YAZAMADIĞIM İÇİN,
KUDÜS'ÜN SOKAKLARINA...
ILIK BİR YAZ AKŞAMI...
GÖZYAŞLARIYLA DÜŞECEĞİM...
GECENİN KARANLIĞINA...
"gülüşümde bile hüzün var benim,
hüzünle örülmüş beyaz kefenim,
yüzümde çizgiler destesi hüzün,
içimde hayatın bestesi hüzün...."
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın