|
Konu Başlığı: Ey kapısında sabahımı dilendiğim Gönderen: Eflaki üzerinde 22 Ağustos 2010, 18:26:06 (http://umuthuzmeleri.files.wordpress.com/2010/05/31830_1406505557627_1082063493_31224432_6031737_n.jpg?w=565&h=465) Kapılar vardır açılan ve kapılar vardır kapanan, kapattırılan, kapatılan…. Ve eylemsizlikler, kapıların önünde!!Diz çökülen kapılar vardır ve bir de yüz sürülen… Önünde boyun bükülen… İhtişamla girilen… Medet beklenen… Çare ile gidilen… Çare dilenilen kapılar… Çaresizler vardır kapıların önünde va kapıların ardında çare ile bekleyenler… Görünen ve görünmeyen bir çok perde mi çekildi senle aramıza ey!!! Ey kapılarına yüz sürdüğüm, çare bilip boynumu büktüğüm… Her parçam bir yana dağılmış, cam kırıkları gibiyim. Kendi parçalarım batıyor ayaklarıma ve ben çıplak ayakla yürüyorum inadına… Adımlarıma koruma istemiyorum, istemiyorum yere düşen parçalarıma vazgeçişi yaşatmak…. Kapılar ki sende düğümlendi, her nefeste beni fırlattı dizüstü yollarına… Çöller ki beni barındırdı yıllardır serap dolu imtihanlarında… Çöllerin gönlünden geçip, gönlümün çölüne düşmüşken henüz, kapına geldim… Kararsızlıklarımın aynası beni yansıtmıyor artık… Ey kapısında sabahımı dilendiğim! Ey tokmağına yüreğimi çivilediğim! Ey yüz kızartıp önünde dize geldiğim! Savrulan parçalarımı topla. |