|
Konu Başlığı: Dost dediğin Gönderen: Eflaki üzerinde 01 Kasım 2010, 07:53:05 (http://img03.blogcu.com/images/s/i/m/simuzer60/1c0b098d186215dea4bfcf6d5c307a69_1288519863.jpg) Kimi zaman boşluğa düşer insan... Karambol dedir karamsar olur... Kimi zaman hiç olmadığından daha çok yalnızlık duyar için için... 'Yuvasından düşen kuş gibi ' ne yapacağını bilemez. Ve terk eder kendini atar kader rüzgârlarının meçhule giden kollarına... Oysa hayat tesadüfler okyanusudur. Hangi ırmağın hangi denize ve hangi denizin seni bu okyanusun hangi köşesine taşıyacağı bilinmez. Bir bakarsın ki tam dünyanın tüm yükü omuzlarında sandığın bir anda biri çıka gelir... Duyguların değişir o anda yaşama nasıl bakacağını şaşırırsın... Ve O hayatının bir köşesine oturup o okyanusta seninle birlikte akmaya başlar... Ne yana baksan oradadır. Ağladığında, güldüğünde, efkârlandığında, öfkelendiğinde, hep yanındadır. Yorulduğunda yaslanacak omuz olur sana çoğu zaman. Her şeyine katlanır. Kaprislerine, bağırış çağırışlarına aldırmaz. Ayağın gözün kulağın olur yeri geldiğinde... Aşktan acıdan. Mutluluktan, hastalıktan uyuyamadığın gecelerde yastığındır. Bir kumsalda oturup yıldızları sayarken, denize her taş attığında o vardır yakamoz pırıltılarında... Bir deniz feneri gibi zifiri karanlık ve fırtınalı havalarda sığınacağın limanın habercisidir senin için artık bir sevgili, bir kardeş, bir bacı, bir ana ve baba gibidir... Ve sen farkına varmadan, tarifi imkânsız bir tutkuyla bağlanırsın Ona öylesine ki bir gün pılını pırtını toplayıp gitmek istesen bilirsin ki ardına düşmüştür, peşindedir. Gün gelir kendine bile söylemekten korktuğun sırlarını anlatırsın ona seni bir bulmaca gibi saatlerce sıkılmadan çözebilir. Günler sürse de dinler seni... Seninle güler seninle ağlar... Geçmiş acılarını paylaşır hayallerine ortak olur... Ve bilirsin, saçını tararken ne yaptığını, buzdolabının kapağını nasıl kapatacağını... Ve onun özelinde, kimseyi kırmayı düşünemezsin. Buna elin de dilinde varmaz. Sonuçta, kendine gelmeye, kendin olamaya başlarsın... Coşku ve heyecanla dolar için... Aşılması güç, sarp ve yalçın kayaları bir solukta geçebileceğin özgüveni duyarsın... Gözlerinde bir pırıltı bir mutluluk vardır. Mavi daha güzel. Beyaz Daha masum ve kırmızı daha alımlıdır senin için... O da seninleyken umutludur... Yanılmazsın söz verdi mi geleceğini bilirsin. Sabah kalktığında ilk ne yapacağını öğrenmişsindir. Vazgeçilmesi zor bir alışkanlık olmuştur senin için artık... Sigaradaki duman gibi. Okumak gibi, su içmek yemek yemek gibi... Her gün halının altına koyduğun anahtar gibi... Dosttur Onun adı... Dostluk sana sunduğu... Ve sen istesen de silemezsin onu... Kopamaz, terk edemezsin... Çünkü bir oya gibi işlemiştir çiğlerinin en ücra köşesine kadar, alışkanlığın olmuştur. Ne mutlu böyle bir DOST bulana... La Edri Konu Başlığı: Ynt: Dost dediğin Gönderen: Salihalp üzerinde 01 Kasım 2010, 17:23:47 ...yanii ne mutlu bana ;)
Konu Başlığı: Ynt: Dost dediğin Gönderen: obukcan üzerinde 22 Kasım 2010, 23:29:54 Ne silebildim ne de vazgeçebildim işledi içime O elini omuzumdan çekti ama ben artık ona dokunamasamda diğer yarım için hiç bir duygum değişmedi gün geçtikçe daha da devleşiyo sevgim,karşılıksız olsada.Artık dostluktan çıktı belki ama olsun yürek söz verdimi sözden dönemiyo.SAMİMİYETİNE inandığınız dostlarınızdan asla vazgeçmeyin O sizden geçsede.Gerçek sevgi gün gelir yerini bulur uzak olsanızda O sizi ve sevginizi hisseder,ben buna inanıyorum...
Konu Başlığı: Ynt: Dost dediğin Gönderen: Salihalp üzerinde 23 Kasım 2010, 00:38:59 ::) bence doğru düşünüyorsunuz kardeş,içi acısada insanın devam etmeli sevmeye!(Allah rızası için sevmeli)...
seveni sevmek kolay zira, insanoğluyuz hepimiz kimse kusursuz değil... Konu Başlığı: Ynt: Dost dediğin Gönderen: Ekvan üzerinde 23 Kasım 2010, 02:34:57 Dostluk bu kadar güzel anlatılabilirdi...Elhamdülillah dost olabilma kabiliyetini ve güzel dostları bize bahşedene...İnşaallah En Sevgilinin(c.c.) dostluğuna da erenlerden oluruz... |