๑۩۞۩๑ Fotoğraf & Resim Paylaşım Dunyası ๑۩۞۩๑ => Resimli Konular => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 14 Ağustos 2012, 09:11:55



Konu Başlığı: Canımı istesen veririm fakat para istiyorsun işte bu çok zor
Gönderen: Sümeyye üzerinde 14 Ağustos 2012, 09:11:55
“Canımı istesen veririm fakat para istiyorsun, işte bu çok zor.”

(http://umuthuzmeleri.files.wordpress.com/2012/08/insan.jpg)

Belki zekât vermek insana sıkıntı verir, yani malını bir başkasına vermek zordur.
Adam diyor ki,
“Canımı istesen veririm fakat para istiyorsun, işte bu çok zor.”
Çünkü canını bedava buldu.
Kolayca vereceğini zannediyor amma iş cüzdana gelince fakirlikten korkuyor ve titriyor.
Allah’ın varlığı karşısında kendi fakrını anlayan insan, zekât vermekten korkmaz.
Kendi organlarına bile sahip çıkamayan insanın nesi zengin?
Ömrünü uzatamayan, felaketlere mani olamayan insanın nesi zengin?
Neden falan adam zengin olamamış da kendisi zengin olmuş?
Herkesin aklı var, gücü var, işi varken, pek çok kişi zengin olmak için çabalayıp da olamıyorken, onu zengin eden kim?
Böylece anlar ki onun zenginliği Allah’ın lütfuyladır.
Elim, ayağım, evim arabam dese de aslında onlar onun değildir.
Ölünce “benim” dediği çok kıymetli vücudunu ve mallarını dünyada bırakır gider.
Böylece anlar ki aslında insan çok fakir amma kainat bütünüyle Allah’a ait…
Hangi meşhura kaldı ki dünya?
Bastığın yer belki kralların kalbidir.
Gururlanma ey insan değmez,
İnsan neyin sahibidir?

Hekimoğlu İsmail