Ben Hüseyin

Ben Hüseyin'im

Seninle buluşmam, öyle sıradan olmayacak!
Ya sen bana kucak açacaksın, bedenimi sarmak için,
Ya da, bedenim seni hiçbir zaman bulamayacak.
üzerinde yeşerttiğin, binlerce fidandan biri de;
Benim kanlar içindeki bedenim olacak.
Bulutlardan yağmur dilenmeyeceğim,
Büyüyüp yeşermek için…

Ben, hep ben,
Ben, hep Kerbela’da susuz Hüseyin olarak kalacağım.
Tâ ki mahşere dek…
Rabbimden dileneceğim şehadeti.
O gelip beni bulana dek, hiç içmeyeceğim kana kana.
Çatlayacak dudaklarım,
Dallarım bir bir kuruyacak.

Ama ben Hüseyin olacağım.
Su dilenmeyeceğim, aman dilemeyeceğim.
Tâ ki şehadet şerbeti bana yudumlatılana dek!

Dedim ya ey toprak!
Seninle buluşmam, öyle sıradan olmayacak!

Ya sen bana kucak açacaksın, bedenimi sarmak için,
Ya da bedenim seni hiçbir zaman bulamayacak.
önce bedenimden sızan kan, damarlarımdan akıp,
Damarlarında dolaşacak, sonra…

Bir kuş gibi çırpınmayacak kalbim,
Bir melek gibi kanatlanıp uçacağım.
Bir Yezit gibi lanetlenmeyecek adım,
Bir Hüseyin gibi, Kerbela’da şahlanacağım.
Kopmayacak yüreğim korkudan,
Başım dimdik bekleyecek,
Tâ ki koparılana dek!
Maverâdan sesleneceğim sana;

Ey toprak!

Ben şehit, şehit, şehit oldum, diyeceğim.
Ruhum ona ulaşacak,
Bedenimi Yezitler kapacak!
Dedim ya, ben Hüseyinim.
Ey toprak!Seninle buluşmam öyle sıradan olmayacak!

BEN HüSEYİNİM YA RAB! BAşIMI SANA SUNUYORUM!
BEN HüSEYİNİM YA RAB! BAşIMI SANA SUNUYORUM!
BEN HüSEYİNİM YA RAB! BAşIMI SANA SUNUYORUM!

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın