Oruç tutan fakir ülke

İHH Gönüllüleri bu yıl da Asya'nın fakir ülkesi Bangladeş'i unutmadı. Sürekli doğal afetlerle ve hayatın her zerresine sinmiş fakirlikle mücadele eden Müslüman Bangladeş, bu Ramazanda'da da İHH'yla güldü.

* Oruç tutan fakir ülke: Bangladeş -

Sürekli gidiyorlardı zaten Bangladeş'e, Irak'a, Nepal'e, Moğolistan'a... Daha onlarca ülkeye. Müslüman kalplerinin attığı fakir coğrafyalara. İHH gönüllüleri Türkiyeli merhamet sahibi Müslümanların emanetlerini ulaştırıyorlar fakir din kardeşlerine. Böylesi güzel yolculuklardan bir tanesinde, benim payıma Asya'nın yorgun ve kalabalık ülkesi Bangladeş düştü. Bangladeş'i üç kelimeyle anlatmak gerekirse şöyle söyleyebiliriz: "Fakirlik, baharat ve namaz."

Fakir bir ülke Bangladeş. 150 milyonu aşan nüfusunun büyük kısmı fakirlikle mücadele ediyor. Yollarda etrafınızı çeviren dilenci grubundan bunu anlayabiliyorsunuz. Her yaştan binlerce dilenci var Bangladeş'te. Etrafınızı çeviriyor ve birkaç Taka (Bangladeş'in para birimi) için açıyorlar ellerini. Ve çocuk dilenciler... Kirden üstü başı simsiyah olmuş çocuk dilenciler. Tutuyorlar elbisemizden, acındırıcı bir ses tonu ve yarım yamalak İngilizceleriyle "I'm 3 days hungry" diyorlar: "3 gündür açım!" Bangladeş'e neredeyse 10 defa gelmiş olan ekip başımız Sait Demir, buradaki dilencilerin Hac mevsiminde Mekke ve Medine'ye götürülüp maaş karşılığında dilendirildiklerinin bilgisini veriyor. Buradaki dilenciler işlerinde gerçekten başarılılar. Ama halkın geneli fakir olduğu için çok "kazanamıyorlar"

Baharat da Bangladeş'in karakteristik özelliklerinden. İstisnasız her şeye baharat koyuyorlar. Bu bizim gibi alışık olmayanları oldukça rahatsız ediyor. Zira hava bile baharat kokuyor. Alışkın olmadığımızdan dolayı iftar sofralarında Bangladeşli kardeşlerimizin ikram ettiği yemekleri istemeden geri çevirmek zorunda kalıyoruz. Sadece muz ve mangoyla yetiniyoruz. Burada hemen ekip başımız Sait Demir'in Bangladeş için söylediği "Tezatlar ülkesi" sözü aklıma geliyor. Zira Türkiye'de ancak büyük marketlerden tanesini 6 TL'den aldığımız mango burada hayatın her alanında. 1 TL'ye 20 muz alınıyor. Muz ve mango derken sefa sürüldüğü anlamına gelmesin yani.

Trafikte bir "zorunluluk": Korna

Ülkede namaz kılma oranı da çok yüksek. Tercümanımız Münevver durumu "namaz kılmak bir gelenek oldu" diyerek açıklıyor. Her ne kadar böyle de olsa bu durum hoşumuza gidiyor. Bangladeş'in başkenti Dhaka'nın nüfusu 20 milyonu aşmış durumda. Bu durum trafiğe de oldukça yansıyor. 2 km'lik yol için 2 saat trafikle cebelleşiyoruz. İstisnasız her sürücü korna çalıyor ve trafik Türkiye'ye nazaran tersten ilerliyor. Burada kornaya basmamak garip bir durum olarak nitelendiriliyor. "Eğer korna çalmazsan, üstüne bir de kaza yaparsan suçsuz bile olsan suçlu muamelesi görüyorsun" diyor Münevver.

Dhaka'nın en büyük camisi Beyt-ül Mükerreme. 50 bin kişi alıyor ve Cuma namazlarında camide yer kalmıyor. 6 katlı bir cami burası ve Ramazan ayında her gün yaklaşık 20 bin kişiye iftarlık dağıtıyor. 20 milyonluk Dhaka şehrinde sokakta yemek yiyen bir tek kişi bile görmüyoruz. Diğer şehirlerde de -Budistlerin yaşadığı bölgeler hariç- durum aynı. Koca bir ülke oruç tutuyor Ramazan ayında.
Bangladeş'in 28 Şubat'ı

Bangladeş şu günlerde bizdeki 28 Şubat'ın benzeri bir süreç yaşıyor. İslami hassasiyetleri güçlü olan Cemaat-i İslami partisinin üst düzey yetkilileri evlerine yapılan polis baskınlarıyla yakalanıp hapse atılıyor. Şu anda Bangladeş hapishanelerinde 500'ün üzerinde Cemaat-i İslami üyesi olduğu ifade ediliyor. Devlet organları konu hakkında bilgi vermeyi ise reddediyorlar. İçeriden gelen bilgiler ise çok da aydınlık değil. Tutuklanan isimlere işkence yapıldığı söyleniyor. Hükümetteki Avamilig partisinin böyle davranması için bir bahane de var.

Bangladeş ile Pakistan arasında meydana gelen bağımsızlık savaşında Cemaat-i İslami bağımsızlığın değil birliğin tarafını tutuyor. Bangladeş devleti kurulduktan sonra bir darbeyle yönetimi ele geçiren General Mucib-ur Rahman ise Pakistan destekli bir grup subayın giriştiği darbeyle, ailesiyle birlikte öldürülür. İşte Avamilig Partisi, Cemaat-i İslami'yi, "Pakistan ile ayrılırsak bizim zararımıza olur" dediği için Rahman ailesinin katillerinden görüyor. İktidar partisinin Başkent Dhaka'nın çeşitli yerlerine astığı pankartlarda, Cemaati-i İslami'yi işaret ederek, "General Mucib-ur Rahman ve ailesinin katilleri idam edilsin" yazılı!

Dhaka Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Nuzur İslam, Avamilig Partisi'nin büyük bir yıldırma politikası izlediğini söyledi. "Cemaat-i İslami veya herhangi bir siyasi grupla bir bağlantısı olmadığını" ifade eden İslam, "Bangladeş hükümeti İslam'ı hayattan silmek istiyor. Buna da Cemaat-i İslami ile uğraşmakla başladılar" dedi. İslam ile başka şeylerden de konuştuk. Bangladeş'in, tekstil piyasasında dünya devleri arasına girebilecek bir potansiyele sahip olduğuna inandığını söyleyen İslam, "Bunu istemeyen, her fırsatta Bangladeş'in önünü kesmek isteyen karanlık odaklar, sürekli tekstil atölyelerini provoke ediyor. Burada Bangladeş'in her alanına nüfuz etmiş olan Hindistan ajanlarını suçlu olarak görüyorum. İşçileri galeyana getirip fabrika yaktırıyorlar ve yabancı girişimci Bangladeş'ten kaçıyor" ifadeleri kullandı.
İHH, Bu Ramazan'da da kardeşliğe köprü oldu

Ramazan ayını bir vesile olarak görerek yola düşen İHH gönüllüleri, sürekli doğal afet ve fakirlikle mücadele eden Bangladeş'e geldiler bir kez daha. Yetimhaneler, köyler, mülteci kampları... Nerede acı çeken bir Müslüman varsa oraya gitmeye gayret ettiler. Yetim çocukların saçlarını okşadılar. Fakir köylülere pirinç dağıttılar. Kardeşliği ulaştırdılar. Ülkenin en büyük ikinci şehri Chitagong yakınlarındaki yoksul bir köyde bulunan yetimhanenin sakinleri bizler için bir program hazırlamışlar. Kur'an okuyor, ilah söylüyorlar. Bizler için çiçek demetleri yapmışlar. Bahar gibi geliyorlar yanımıza. Utangaç gözlerle, elleri titreyerek veriyorlar çiçekleri. Sonra pirinç yardımı başlıyor köylülere. Kollarında derman kalmamış yaşlı kadınlar Türkiyeli kardeşlerinin, belki de maaşlarından arttırarak verdikleri yardımları alarak omuzlarının üzerine, evlerine doğru yola çıkıyorlar. Yine Chitagong yakınlarındaki bir yetimhanenin elektriğini üstleniyor İHH gönüllüleri. Çocuk kardeşlerimizi karanlıkta bırakmak olmazdı tabi. Ve bu sayfaya daha sığmayacak onlarca yardım ulaştırıldı Bangladeş Müslümanlarına.

"Güzel" bir yolculuk geçirdik. Sait Demir'in tecrübeleri, Kayseri İHH Başkanı Şaban Sözduyar'ın esprileri, Ahmet Abi'nin yol boyunca devam eden ibretlik hikayeleri, Oğuz Abi'nin babacan gülümsemesi, nazımızı çeken Münevver'in tercümeleri, aktardığı bilgiler, gülüşmeler, ağlaşmalar, yetimler, yardımlar, pirinç patlakları... Şaban Abi'nin mülteci kamplarındaki durumu gördükten sonra "ben bundan sonra çocuğuma her çikolata alışımda bu manzara aklıma gelecek" demesi ve kelimelerin adeta bir yumruk gibi boğazına takılması... Galiba hiçbirimiz unutmayacağız bütün bunları. Öyle değil mi Şaban Abi? Teşekkürler İHH, Bize tekrar hatırlattığın için. Güzel bir köprü olduğun için.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın