bu kareler beni çocukluğuma götürdü bir nevi hergün hipodruma giderdik en son resimdeki beyaz premid şeklinde olan muzenin en tepesine çıkıp oradan kaydığım günleri hiç unutmadım çocukluk bambaşkaydı şüphesiz bazıları hocam hakikaten çıkıp kaydınız mı ? diyebilirler ama kaydım çokda yüksekdi bayada hızlı indim aşağıya laylona benzer bir mukavva türü birşey vardı altımızda yalnız ikinci kez kayamadım bekci kovalıyordu bizleri :)
Çocukluğum ankara kalesinin içinde geçtiği için hipodruma 10 dakikalık bir mesafedeydik gelen japon turistleride çok kovalamıştır beni kızdırırdım onları çocukluk bir başkaydı ankarada...
ogünler aklıma geldi bunlara baktığımda 19 mayıs ve gençlik parkındada bir çok anıya imza attı çocukluk yıllarım şimdi bakıyorumda hayat ne kadar hızlı geçiyor hayatımın her karesinde bir heyecan yaşadım elhamdulillah belkide heyecansız tek günüm olmamıştır...
bu kareleri paylaşan reyyan talibet kardeşim teşekkür ederiz...
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın