Musa Aleyhisselamın Hızır Aleyhisselamla Arkadaşlık Etmesi

Mûsâ Aleyhisselamın Hızır Aleyhisselamla Buluşup Arkadaşlık Etmesi:

Abdullah b. Abbas; Mûsâ Aleyhisselamın arkadaşı hakkında, bir gün, Hür b. Kays´la tartışmış "O, Hızır´dır!" demişti.

O sırada, Übeyy b. KâVüT Ensarîye rastlamışlar, İbn.Abbas, Onu, çağırmış[9]´, kendi sine "Ey Ebüttufeyl! Yanımıza gel! [10]

Ben, Mûsâ Aleyhisselamın, kendisiyle buluşma yolunu aramış olduğu arkadaşı hakkında şu arkadaşımla tartıştım.

Sen, onun hal ve şanını anlatırken, Resûlullâh Aleyhisselâmdan işittin mi?" dedi.

Übeyy b. Kâb[11]

"Evet! Onun hal ve şanını, anlatırken[12] Resûlullâh Aleyhisselâmdan işittim, şöyle buyuruyordu:

Mûsâ (Aleyhisselâm), İsrail oğullarının ileri gelenlerinden bir topluluk içinde bulundu ğu sırada, ona, bir adam gelip:

´Senden daha bilgili bir kimse biliyor musun?´ diye sordu.

Mûsâ (Aleyhisselâm) da:

´Hayır! Bilmiyorum!´ dedi.

Bunun üzerine, Yüce Allah, Mûsâ (Aleyhisselâm)´a:

´Hayır! Kulumuz Hızır vardır!´ diye Vahy edince, Mûsâ (Aleyhisselâm), onunla buluşmak yolunu aradı.

Yüce Allah da, balığı, onun için, bir alâmet ve nişan yaptı.

Kendisine:

´Balığı, kaybettiğin zaman, geri dön! Muhakkak, ona, kavuşursun! denildi.´[13]

Bunun üzerine, Mûsâ (Aleyhisselâm), Yüce Allah´ın dilediği kadar gitti´[14]

Genç adamına:

´Kuşluk yemeğimizi, getir!´ dedi.

Mûsâ (Aleyhisselâm), kuşluk yemeğini istediği zaman, Mûsâ (Aleyhisselâm)´ın genç adamı[15] Mûsâ (Aleyhisselâm)´a:

´Bak hele! Kayanın dibinde barındığımız sırada, ben, balığın gittiğini haber vermeyi, unutmuşum.

Onu, haber vermemi, bana unutturan da, şeytandan başkası değildir!´ dedi.

Mûsâ (Aleyhisselâm):

´Zâten, bizim istediğimiz de, bu idi!´ dedi.

Hemen, izlerine basa basa geri dönüp Hızır Aleyhisselâmı buldular.

Yüce Allah´ın Kitabında anlatmış olduğu da, onlann hal ve şanlarından ibarettir!" dedi. [16]

Saîd b. Cübeyr der ki:

"Ben, Ibn. Abbas´a:

´Nevfelbikâlî, israil oğullarının Sahibi olan Mûsâ Aleyhisselâm, Hızır Aleyhisselâ-mın arkadaşı olan Mûsâ[17] değildir. [18] O, başka bir Musa´dır[19] diye iddia ediyor!?´ dedim.

Ibn. Abbas: ´Yalan söylüyor Allah düşmanı! [20]

Bana, Übeyy b. Kâ´b rivayet edip dedi ki[21]

Ben, Resûlullâh Aleyhisselâmdan, şöyle buyurduğunu işittim. [22]

"Mûsâ Aleyhisselâm, kavmi içinde, onlara, Allah´ın nimet ve imtihan günlerini andı ğı, hatırlattığı[23] gözlerinden yaşlar boşandığı ve kalbler rikkata geldiği bir sırada, bir adam:

´Ey Allah´ın Resulü! Yer yüzünde, senden daha âlim bir kimse var mı?´ diye sormuştu."

Oda: Yoktur! demişti´. [24]

Diğer rivayete göre:

Mûsâ Aleyhisselâm, İsrail oğullan içinde hutbe irâd etmeğe kalktığı sırada, kendisine:

tnsanlann en bilgilisi, hangisidir? diye sorulmuştu.

Mûsâ Aleyhisselâm da:

Ben´im! demişti.

Bu hususu, Allah, daha iyi bilir! diyerek Allah´a havale etmediği için, Yüce Allah, ona hitab etmiş;

Senden daha bilgili vardır! buyrulmuştu.[25] Mûsâ Aleyhisselâm

"Yâ Rab! Nerededir o?" diye sordu. [26] Yüce Allah:

"İki denizin bitiştiği yerde kullarımdan biri vardır ki: o senden daha bilgilidir?" diye vahyetti.

Mûsâ Aleyhisselâm:

"Yâ Rab! Ona, nasıl bir yol bulayım?" diye sordu. [27]

"Azıklık, tuzlanmış[28] ölü[29] bir balık al! [30] Onu, bir zenbilin içine koy! [31] zenbil içinde yanında taşı. [32]

Ona, nerede can verilirse[33], onu, nerede kaybedersen işte, o kulum, oradadır!" bu-yuruldu. [34]

Mûsâ Aleyhisselâm, bir balık alıp zenbilin içine koydu. [35]

Genç adamı, Yûşa´ b.Nûn´a:

"Seni, ancak, balık, nerede yanından aynlırsa, onu, bana haber vermekle görevlendiriyorum!" dedi. [36]

Mûsâ Aleyhisselâm, gitti.

Hizmetini gören genci, Yûşa´ b. Nûn´u da, yanında götürdü.

İki denizin bitiştiği yerdeki kayanın yanına vanp ulaşınca, başlarını, yere koyup uyudular. [37]

Yûşa´ b. Nûn, uyanıp kayanın gölgesinde oturduğu, Mûsâ Aleyhisselâm da uyuduğu sırada, tuzlu balık, kımıldamağa başladı.

Yûşa´ b. Nûn, kendi kendine:

"Uyanıncaya kadar, onu, uyandırmayayım!" dedi ve ona, haber vermeyi unuttu[38]

Balık; kımıldayarak, zenbilden sıçrayıp çıktı ve denize düştü!

Yüce Allah; ondan, denizin akışını tuttu da, denizin içinde, su künkü gibi bir boşluk ve böylece, balık için, bir yol meydana geldi.

Deniz içinde, böyle bir yolun açılması, Mûsâ Aleyhisselâm ile hizmetini görene, şaşılacak bir hâdise oldu.

Uyandıktan sonra, o günlerinin kalanı ile bütün gece gittiler.

Sabah olunca, Mûsâ Aleyhisselâm, genç arkadaşına:

"Kuşluk yemeğimizi getir!

Bu yolculuğumuzdan, yorgunluk duymağa başladık!" dedi.

?Halbuki, Mûsâ Aleyhisselâm, Allah tarafından, kendisine emrolunan yerin ötesine geçmedikçe, yorgunluk duymamıştı.

Genç yoldaşı, Mûsâ Aleyhisselâma:

"Bak hele! Kayanın dibinde barındığımız zaman, balığın çıkıp gittiğini haber vermeyi unutmuşum.

Onu haber vermemi bana unutturan da, şeytandan başkası değildir.

Balık, şaşılacak bir surette deniz içinde yolunu tutup gitti!" dedi.

Mûsâ Aleyhisselâm:

"Zaten, arayacağımız da, bu, idi!" dedi.

İzlerinin üzerinde gerisin geri döndüler.

Kayanın yanına varınca, baktılar ki:

Elbisesine, bürünmüş[39] elbisesinin bir tarafını, ayaklannın altna, bir tarafını da, başının altına sermiş, arkasının üzerine dümdüz yatmış, orada, Hızır Aleyhisselâm, duru-yordu. [40]

Mûsâ Aleyhisselâm, ona:

"Esselâmü aleyküm = Sizin üzerinize selâm olsun!" diyerek selâm verdi. [41]

Hızır Aleyhisselâm, yüzünden, örtüyü açıp[42]

"Selâm bilmeyen şu yerde, bu selâm, nereden geliyor? [43]

Ve Aleykümüsselâm = Sizin üzerinize de, selâm olsun!" dedi. [44]

"Kimsin sen?" diye sordu.

Mûsâ Aleyhisselâm:

"Ben, Musa´yım!" dedi.

Hızır Aleyhisselâm:

"Kimin Musa´sı´[45] İsrail oğullarının Mûsâsı mı?" diye sordu.

Mûsâ Aleyhisselâm:

"Evet[46] İsrail oğullannın Mûsâ´sıyım!" dedi. [47]

Hızır Aleyhisselâm;

"Seni, buraya getiren, nedir? [48] Hal´ü sânın, nedir?" diye sordu. [49]

Mûsâ Aleyhisselâm:

"Sende bir ilim bulunduğu, bana haber verildi. Sana arkadaş olmak istiyorum. [50] Sana, öğretilen rüşd´ü hidâyetten bana da, öğretmen için, geldim." dedi. [51] Hızır Aleyhisselâm: "Elinde Tevrat´ın bulunması ve kendine vahiy gelip durması, sana, yetmiyor mu?! [52]

Ey Mûsâ! Sende, Allah´ın Kendi ilminden, sana öğrettiği öyle bir ilim vardır ki: ben, onu, bilemem!

Bende de, Allah´ın, Kendi ilminden bana verdiği öyle bir ilim vardır ki, sen de onu bilemezsin!

Hem sen, benimle arkadaşlık etmeğe hiç dayanamazsın! [53]

Ey Mûsâ! Bende bir ilim var ki, onu, sana öğretmem, lâyık değildir.

Sende de, bir ilim vardır ki, onu da, benim öğrenmem lâyık değildir! [54]

Haberini, ihata edemediğim şeye[55] iç yüzünü kavrayamadığın, görünüşü, hoşa gitmeyen şeyleri görmeğe´[56]sen, nasıl sabredebilir, dayanabilirsin?" dedi. [57]

Mûsâ Aleyhisselâm:

"Senin buyruğunu, yerine getireceğim! [58]

İnşâallâh, beni sabırlı bulacaksın!

Sana, hiç bir işinde de, karşı gelmeyeceğim!" dedi.

Hızır Aleyhisselâm:

"Eğer, sen bana, bu suretle tâbi olursan, artık, ben, sana anıp söyleyinceye kadar, bana, hiç bir şey sorma!" dedi. [59]

Mûsâ Aleyhisselâm:

"Olur dedi. [60] Gemileri, olmadığı için[61], Hızır Aleyhisselâmla Mûsâ Aleyhisselâm, deniz kıyısında yürüyerek gittiler:

Bir gemiye rastladılar. Kendilerini, gemiye alsınlar diye gemicilerle konuştular.[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın