Şit Aleyhisselâmla İdris Aleyhisselâm Arasındaki Soy Direği Atalar

Şit Aleyhisselâmla İdris Aleyhisselâm Arasındaki Soy Direği Atalar :

Şit Aleyhisselâmdan sonra, oğlu Enuş, Babasının ve Dedesinin vasiyetini korudu.

Allah´a, en güzel şekilde ibadet etti.

Kavmine de; Allah´a, güzel şekilde ibâdet etmelerini emr etti.[34]

Yer yüzünde ilk kez hurma ağacı diken, Enuş idi.[35]

İlk kez, Sadaka veren ve vermeyi teşvik eden de, o idi.[36] Enuş, vefat edeceği sırada, bütün oğulları için Bereket duası yaptı.

Onları, oturdukları mukaddes dağlarından aşağıya inmekten ve içlerinden hiç bir kimsenin, lanetlenmiş Kabil´in oğullarile düşüp kalkmasına meydan vermek ten nehy etti.

Oğlu Kaynan´ı da, yerine bıraktı ve kendisini Âdem Aleyhisselâmın, tâbut için deki cesedi ile de, ilgilenmekle görevlendirdi.

Onun yanında namaz kılmalarını ve Allâhı, çokça takdis etmelerini emr ettik ten sonra, vefat etti.

Vefat ettiği zaman, dokuz yüz altmış beş yaşında idi.[37] Enuş´un alnında peygamberlik Nuru parıldardı.[38] Hâbil´in katili Kabil de, onun zamanında öldürülmüştür.[39]

Enuş´un oğulları ve oğullarının oğulları Kaynan, Mehlâil, Yerd, Uhnuh (İdris), Mettu Şelah ile kadınları ve onların oğulları toplanıp Enuşun cenaze namazını kıldılar.

Kaynan; latîf, müttakî ve Allah´ı çok takdis edici bir zat idi.

Kavmim; Allah´a itaat ve güzelce ibadet etmeye, Âdem ve Şit Aleyhisselamla-rın vasiyetlerini tutmaya davet ve teşvik etti.[40]

Kaynan´ın alnında da, Peygamberlik Nûr´u, parıldardı.[41] Kaynan, vefat edeceği sırada, oğulları için, Bereket duası yaptı.

Aralarından, hiç bir kimsenin, oturdukları mukaddes dağdan, lanetlenmiş Ka bil oğullarının yanına inmemeleri için, onlara, Hâbil´in kanı üzerine-and verdi.

Yerine, oğlu Mehlâil´i, bıraktı.[42]

Kaynan, dokuz yüz yirmi yaşında vefat etti.[43]

Kaynan vefat edince; oğulları ve oğullarının oğulları Mehlâil, Yerd, Mettu Şe-lah ve lemek ile kadınları ve onların oğulları toplandılar, Kaynan´ın üzerine, ce naze namazı kıldılar.

Mehlâl; zamanında Âdem oğullarının Seyyid´i ve Ulu kişisi idi.[44]

Mehlâil; kavmini, Yüce Allah´a ibâdet ve tâata devam ettirdi. Onlara, Babasının vasiyetini, yerine getirtti.

vefatı yaklaştığı sırada Mehlâil; oğlu Yerd´i, kendisine halef tayin ve Âdem Aley-hisselâmın tâbutunu, ona vasiyet etti.[45]

İlimleri öğretti. Âlemde cereyan edecek şeyleri haber verdi.

Âdem Aleyhisselâma indirilmiş olan (Hükümdarların Sırrı) kitabı Mehlâil´de bulunuyordu. [46]

Mehlâil, sekiz yüz doksan beş yaşında vefat etti.[47]

Mehlâil´in vefatından sonra, yerine geçen oğlu Yerd; imanlı, tam amelli, kendi sini, Allah´a ibadet ve tâata vermiş, gece, gündüz çok çok namaz kılan bir zat idi.[48]

Kabil oğullarında, ötedenberi içki, zina düşkünlüğü[49], hayasızlık ve ateşe tap mak gibi türlü kötülükler vardı.

Çeşid çeşid çalgı âletleri de, edinmişlerdi.[50]

Kadın, erkek, genç, ihtiyar, sık sık toplanıp davul, düdük, zurna, def çalarlar, güler, oynarlar, nâra atarlardı.

Hattâ, onların seslerini, dağda oturan Şit oğullarından bazıları duyarlardı. Onların, bu meclislerine, gençlerinden ziyade, yaşlılar, düşkündüler. Günah olan her kötülüğü işlemekte birleşmişlerdi.

Zaman, uzayınca, Şis oğulları da, aralarında gereğini titizlikle yerine getire gel dikleri Ahd ve mîsaklarını bozdular.[51]

İçlerinden, yüz erkek, oturdukları mukaddes dağlarından inip amuca oğulları nın, ne yaptıklarını görmek istediler.[52]

Yerd b.Mehlâil, bunu, haber alınca, hemen yanlarına vardı. Onlara "Allah aş kına yapmayınız!" dedi.

Atalarının bu husustaki vasiyetini ve kendilerinin, Hâbil´in kanı üzerine, yaptık ları And´ı hatırlattı.[53]

Kendilerine, va´z ve nasihatta bulundu ise de, dinlemediler.[54] Oğlu Uhnuh (İdris Aleyhisselam), ayağa kalkıp:

"İyi biliniz ki: içinizden, kim Babamız Yerd´i, dinlemeyerek dağımızdan inerse, biz de onun bir daha dağımıza çıkmasına meydan vermeyiz!" dedi.

Fakat, onlar, yine de, inmekten başkasına yanaşmadılar.[55] Dağdan, Kabil oğullarının yanına indiler.

Kabil oğullarının kadınları, Şis oğullarını yanlarında tutup bırakmadılar.

Bundan sonra, Şis oğullarından yüz kişilik ikinci bir erkek kafilesi daha "Kar deşlerimiz, ne yapıyorlar?" diyerek dağdan, onların yanına indiler.

Onları da, Kabil oğullarının kadınları tutup bırakmadılar.

Daha sonra, bütün Şis oğulları, dağdan, onların yanına indiler.

Azgınlık ve onlarla evlilik yapıldı, birbirlerine karıştılar.

Kabil oğulları, yeryüzünü dolduracak kadar çoğaldılar.

Fakat, Tufanda hepsi boğulup yok oldular.[56]

Yerd b.Mehlâil, vefat edeceği sırada, oğulları için, Bereket duası yaptı.

Onları; oturdukları mukaddes dağdan aşağıya inmekten nehy etti.

"Siz, her halde, er geç aşağı yere ineceksinizdir.

İçinizden, hanginiz, en son inecek olursa, Atamız Âdem´in, içinde cesedi bu lunan tâbutunu, indirsin. Sonra da, bize tavsiye edildiği gibi, onu, arzın ortasına yerleştirsin." dedi.

Oğlu Uhnuh´u (İdris Aleyhiselâmı) yerine bırakıp Kenz mağarasında namaz kıl maktan ayrılmamasını, ona emr etti.

Yerd b.Mehlâil, vefat ettiği zaman, dokuz yüz altmış iki yaşında idi.

Yerd b.Mehlâil, vefat edince, oğulları ve oğullarının oğulları Uhnuh, Mettu Şe-lah, Lemek ve Nuh Aleyhisselâmlar toplandılar. Babalarının üzerine, cenaze na mazı kıldılar.[57]

[34] Yakubî-Tarih c.ı, s.8.

[35] Süheylî-Ravdulünüf c.1,s.81, Mir Hâvend-Ravzatussafa terceme s.117

[36] Mîrhand-Rayzatussafa Tercemesi s. 117.

[37] Yâkubî-Tarihc.1,s.8-9

[38] Me´ûdî-Murucuzzeheb c.1,s.38

[39] Yâkubî-Tarih c.1,s.8, Mesûdî-Murucuzzeheb c.1,s.39.

[40] Yâkubî-Tarih C.1.S.9

[41] Mes´ûdî-Murucuzzeheb C.1.S.39

[42] Yâkubî-Tarih c.1,s.9, Dineverî-Elahbar s.1

[43] Yâkubî-Tarih c.1,s.9, Mes´ûdî-Murucuzzeheb c.1,s.39

[44] Dineverî-Kitabül´ahbar s.1

[45] Yâkub-ı Tarih c.1,s.10

[46] Mes´ûdî Ahbaruzzaman s.87

[47] Yâkubî-Tarih c.1,s.10, Mes´üdî-Ahbaruzzaman s.87

[48] Yâkubî-Tarih c.1,s.10

[49] İbn.Sa´d-Tabakat c.1,s.38, Taberî-Tarih c.l.s.84, Salebi-Arais s.47

[50] Sâlebî-Arâis s.47

[51] Yâkubî-Tarih c.1 ,s.10-11

[52] ibn.Sa´d-Tabakat c.1,s.39, Yâkubî-Tarih c.1,s.11, Taberî-Tarih c.1,s.84

[53] Yâkubî-Tarih c.1,s.11

[54] Taberî-Tarih c.1,s.83, Ibn.Esîr-Kâmil c.1,s.57

[55] Yâkubî-Tarih c.1,s.11

[56] İbn.Sa´d-Tabakat c.1,s.39, Taberî-Tarih c.1,s.84

[57] Yâkubî-Tarih c.1,s.11

M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 1/70-73.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın