Nuh Aleyhisselâmın Kavmini Tevhide Davet Edişi Ve Başına Gelenler

Nuh Aleyhisselâmın Kavmini Tevhide Davet Edişi Ve Başına Gelenler:

Nuh Aleyhisselâm; halkın, heykellerinde , puthhanelerde bulundukları sırada, yanlarına varıp:

(Lâ ilâhe illallâh Allâh'dan başka ilâh yoktur!) deyiniz.

Ben , Allâh'ın Kul ve Resulüyüm dedikçe, işitmemek için halk, başlarını, elbiselerinin içine sokar, kulaklarını da parmakları ile tıkarlardı!

Yine bir gün onlara: (Lâ ilâhe illallâh Allâh'dan başka ilâh yoktur!) dediği zaman, Sanemler yüzlerinin üzerine düşünce, kalktılar, Onu, yüzünün üzerine düşünceye kadar dövdüler.

Kral Mahvil[15], bunu, haber alınca, Nuh Aleyhisselâmı huzuruna getirtti ve Ona :

Nedir su, senin hakkında işittiğim?!

Dinime ve Babanın oğullarının, üzerinde bulundukları şeye karşi davranışın?!

Nedir, Sanemleri kürsülerinden düşüren bu sihir?!

Bunu sana kim öğretti? Dedi.

Nuh Aleyhisselâm:

?Onlar dediğin gibi birer ilah olsalardı, yüzlerinin üzerine düşmezlerdi.

Ben Allahın Kulu ve Resulüyüm!

Sen, Yüce Allah?dan kork ve Ona, hiçbirşeyi şerik koşma!? dedi.

Kral Mahvil; Sanemler Bayramı hazırlanıncaya kadar, Nuh Aleyhisselâmın tutuklanmasını ve Sanemlerin, tekrar Kürsülerine yerleştirilmelerini ve bozulan yer lerinin onarılmasını emr etti.

Bayram gelince, toplanıp yapılan şeyleri görsünler diye halk´a nida ettirildi.

Nuh Aleyhisselâm, Kral hakkında Allâha düa etti. Kral, bir baş ağrısına tutul du, aklını kaybetti. Bir hafta sonra da, öldü.

Ölüsü, altun şerir üzerine konulup Sanem heykellerinin içinde ağlanarak tavaf edildikten sonra, gömüldü.

Nuh Aleyhisselâma, dilleri ile her kötülüğü yaptılar, sövdüler, saydılar.[16]

Kral Mahvil´in ölümü üzerine, yerine geçen oğlu Dermesil, Nuh Aleyhisselâmı, serbest bıraktı.

Halk, büyük Sanemlerden her birinin yanında senenin belli vakitlerinde topla nıp bayram yaparlar, Sanemler için, kurban keserler ve onları tavaf ederlerdi.

Yağus bayramı için de, halk, her taraftan gelip toplanmıştı.

Nuh Aleyhisselâm, onların yanlarına vardı. Ortalarında ayakta dikilip:

"Lâ ilahe illallah = Allâh´dan başka ilâh yoktur!" demeleri için, onlara seslen diği zaman, yine, başlarını, elbiselerinin altına soktular, parmaklarını da, kulakla rına tıkadılar!

Nuh Aleyhisselâmın seslenmesiyle, Sanemlerin Kürsülerinden yere düşmele ri, bir oldu!

Halk, yine üzerine yürüyüp Nuh Aleyhisselâmı dövdüler ve yüzünün üzerine düşürdüler.

Başını da, yardılar.

Kendisini, çeke çeke Kralın köşküne götürdüler, yanına, soktular.

Kral, Nuh Aleyhisselâma:

"İlâhlarla ilgili işlerden hiç bir şeye karışmamanı, sana, söylemedik mi? Seni, böyle şeylerden, men etmedim mi?!

Hattâ, onları, kürsülerine, şerefli yerlerine koydurduğumda, onlara, secde de, edeceksin diye sana, emir etmedim mi?

Bunu, sana kim öğretti?.." diyerek çıkıştı.

Nuh Aleyhisselâm; kanlara boyanmış bir halde, Krala: "Eğer, onlar, birer ilâh olsalardı, yerlere düşmezlerdi? Ey Dermesil! Allâh´dan kork! Allah´a, hiç bir şeyi şerik koşma! Çünki, O, seni görüyordur!" dedi.

Dermesil:

"Sen, bana, böyle hitap etmek kudretini kendinde nasıl buluyorsun?" dedi.

İkinci Sanem bayramı hazırlığı sonuna kadar habs edilmesini, Sanem için kur ban kesilmesini ve yere düşen Sanemlerin kürsülerine tekrar konulmasını emretti.

Emri, yerine getirildi.

Kral Dermesil, Nuh Aleyhisselam hakkında korkunç bir rü´ya görüp:

"Mecnundur! Yaptıklarından mes´ul değildir!" diyerek hapisten çıkarılmasını emretti.

Zamanın Kâhin´i ise, Tufan işini ve zamanının yaklaştığını, halka bildirir ve Nuh Aleyhisselâmın öldürülmesini emr ederdi.[17]

Babil Kralı Dermesil´e de, yazı yazarak Nuh Aleyhisselâmın öldürülmesini işa ret etmişti.

Dermesil; çevre halkına yazıp Nuh Aleyhisselâmın, Esnam ibadetini değiştir mek istediğini ve bir tek İlândan başka ilâh bulunmadığını iddia ettiğini anlattı ve "Siz, Sanemlerden başka İlahlar bulunduğunu biliyor musunuz?" diye sordu.

Hepsi de, bunu, inkâr ettiler.[18]

Nuh Aleyhisselâmın, Tevhid akidesini yaymasına engel oldula[19] Hattâ, bayılıncaya kadar, kendisinin boğazını sıktılar.´[20] Öldü sandılar. [21]

Nuh Aleyhisselâm, ayıldığı zaman: "Ey Allah´ım! Beni ve kavmimi, yarlığa! Çünkü, onlar, (ne yaptıklarını) bilmiyorlar!" dedi. [22] Gusl edip tekrar yanlarına vardı. Onları, Allah´a iman ve ibadete davet etti. [23]

Nuh Aleyhisselâm, kendisine zulm etmekten geri durmayan kavminin arasında dokuz yüz elli yıl kaldı..[24] Kendisi, çok sabırlı ve halîm idi. [25]

[15] Mahvil b. Ahnuh, b. Kayn (kaynan). Nuh Aleyhisselâm, bu kralın oğlu Berakil?in kızı Uzre ile evli idi. (İbn.Esîr-Kâmil c. 1 ,s.63)

[16] Mes´ûdî-Ahbâruzzaman s.85-89

[17] Mes´ûdî-Ahbaruzzaman s.58-59

[18] Mes´ûdî-Ahbaruzzaman s.150

[19] Kamer: 9 .

[20] Ahmed b.Hanbel-Ezzühd s.87, Taberî-Tarih c.1,s.92, Zemahşerî-Keşşaf c.4,s.37, Ibn.Esîr-Kâmıl c ı,s.68.

[21] ibn.Esîr-Kâmil c.1,s.69.

[22] Ahmed b.Hanbel-Ezzühd s..87, Taberî-Tarih c.1,s.92, Zemahşerî-Keşşaf c.4,s.37, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.68, Kurtubı-Tefsir c.9,s.43.

[23] İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.69 23).

[24] Ankebût: 14.

[25] Kurtubî-Tefsir c.9,s.42.

M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 1/90-92.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın