|
Konu Başlığı: Mûsâ Aleyhisselâmın Şuayb Aleyhisselâma Dâmad Oluşu Gönderen: Sümeyye üzerinde 15 Ocak 2010, 23:44:58 Mûsâ Aleyhisselâmın Şuayb Aleyhisselâma Dâmad Oluşu: İki kızdan, Mûsâ Aleyhisselâmı, çağıranı Şuayb Aleyhisselâma: "Babacığım! Onu, ücretle çoban tut! Çünkü, ücretle çalıştırdıklarının en hayırlısı, hiç şüphesiz, o güçlü ve emîn adam dır!" dedi. Şuayb Aleyhisselâm: "Haydi, onun cok güçlü olduğunu, kuyunun ağzındaki ağır taşı, kaldırdığını gö rünce, anladın[71]; onun emniyetli olduğunu, sana anlatan şey nedir?" dedi. [72] Kız: "Ben, onun önünde yürüyordum... O, bana, hıyanet etmek istemeyip arkasından yürümemi, emretti." dedi. [73] Bunun üzerine, Şuayb Aleyhisselâmın, Mûsâ Aleyhisselâma rağbet ve tevec cühü arttı[74]: "Ben, iki kızımdan birini -sen, bana, sekiz yıl ecîrlık etmek üzre- sana nikâhla-mayı arzu ediyorum. Eğer, (hizmetini) on (yıl)a tamamlarsan, o da, kendinden. (Bununla beraber) arzu etmem ki, sana, zorluk çektireyim. İnşâallâh, beni, Sâlihlerden bulacaksın!" dedi. Mûsâ (Aleyhisselâm): "O, seninle benim aramdadır. Bu iki müddetten hangisini ödersem, demek ki, bana karşı, bir husûmet yoktur. Allah da, şu dediğimizin üstünde bir Vekîl´dir." dedi. [75] Şuayb Aleyhisselâm[76], kızlarından birine[77], Mûsâ Aleyhisselâmla evlendir mek istediği kızı Safura´ya[78], Mûsâ Aleyhisselâmın, davarları yayarken yarar lanması için[79] bir Asa getirmesini emretti. Kız da; bir Asa getirdi ki, bu Asa, insan suretine girmiş bir Melek tarafından, Şuayb Aleyhisselâma bir Vedîa, bir emânet olarak tevdi´ edilmiş olup[80] yanın da bulunuyordu. [81] O zaman, Peygamberlerin Asaları, Şuayb Aleyhisselâmın yanında idi. [82] Şuavb Aleyhisselâm, kızının Emânet Asayı getirdiğini görünce[83], onu, geri verdi[84] ve başka bir Asa getirmesini, ona emr etti. [85] Kız, Asaların bulunduğu yere girdi, bir Asa alıp getirdi. Babası, onu, görünce; "Hayır! Bundan başkasını, getir!" dedi. Kız, her defasında, onu, yerine bırakıp başkasını almak istedikçe, hep eline, o Asa, düşüyor, geliyor[86], eline, başkası, düşmüyor, gelmiyordu[87]. Nihayet, Şuayb Aleyhisselâm, o Asa´yı, Mûsâ Aleyhisselâma verdi: "Al bunu, yanında bulunsun! Yırtıcı hayvanları, kendinden ve koyunlarından men edersin!" dedi. [88] Mûsâ Aleyhisselâm, onu, eline alarak davarları, yaymağa gitti. [89] Asa: Avsec ağacındandı. [90] Asanın baş tarafı, iki çatallı, ucu da, eğri ve kancalı idi. [91] Şuayb Aleyhisselâm; Asa´yı, Mûsâ Aleyhisselâma verdiği zaman[92], onun, ya nında bir Vedîa, bir Emânet olduğunu düşünerek nadim oldu. [93] Asayı, Mûsâ Aleyhisselâmdan geri almak için[94] gitti. Ona, kavuşunca[95]: "Asa´yı, bana geri ver!" dedi. Mûsâ Aleyhisselâm: "O, benim Asam´dır"[96] diyerek Asayı geri vermeğe yanaşmadı. [97] En sonunda, kendileriyle karşılaşacak[98], yanlarına gelecek[99] ilk adamı, Ha kem yapmağa ve onun vereceği hükme razı oldular. [100] O sırada, insan suretine girmiş[101] bir Melek, yürüyerek yanlarına geldi. [102] "Asa´yı, yere koyunuz! Onu, yerden, kim kaldırabilirse, o, onundur, diye, hü küm verdi.[103] Mûsâ Aleyhisselâm, Asa´yı, yere koydu. [104] Şuayb Aleyhisselâm, onu, kaldırmağa güc yetiremedi. Mûsâ Aleyhisselâm, Asa´yı, eliyle tutup kaldırdı. [105] Şuayb Aleyhisselâm, bunu, görünce[106], Asayı, Mûsâ Aleyhisselâma bıraktı. [107] Mûsâ Aleyhisselâm, Şuayb Aleyhisselâm in yanında, Allâhın dilediği kadar kal dıktan sonra, ayrılmak için, izin istedi. [108] [71] Taberî-Tarih c.1,s.2O5. [72] Taberî-Tarih c.1,s.2O5, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.176. [73] Taberî-Tarih c.1 ,s.2p5. [74] Sâlebî-Arais s.175, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [75] Kasas: 27-28. [76] Sâlebî-Arais s.175, İbn.Esîr-Kâmil C.1.S.177. [77] Taberî-Tarih c.1,s.2O5. [78] İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [79] Sâlebî-Arais s.175. [80] Taberî c.1,s.2O5, Sâlebî s.175, İbn.Esîr c.1,s,177. [81] Sâlebî-Arais s.175. [82] Şâlebî-Arais s.175. [83] ibn.Esîr-Kârnil c.1,s.177. [84] Taberî-Tarih c.1,s.2O5, Sâlebî-Arais s.175, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [85] Sâlebî-Arais s.175, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [86] Taberî-Tarih c.1,s.2O5, Şâlebî-Arais s.175, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [87] Taberî-Tarih c.1,s.2O5, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [88] Sâlebî-Arais s.175. [89] Taberî-Tarih c.1,s.2O5, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [90] Taberi-Tefsirc.20,s.71, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s 177. [91] Taberi-Tarih c.1,s.2O7, Sâlebî-Arais s.176, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [92] Sâlebî-Araiss.175. [93] Taberî-Tarih c.1,s.2O5, Sâlebî-Arais s.175, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177 [94] İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [95] Taberî-Tarih c.1,s.205. [96] Taberî-Tarih c.1,s.205-206. [97] Taberî-Tarih c.1,s.2O6, Sâlebî-Arais s.175, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [98] Taberî-Tarih c.1, s.206, İbn.Esîr Kâmil c.1, s.177. [99] Sâlebî-Arais s.175. [100] Taberî-tarih c.1,s.206, Sâlebî-Arais s.175. [101] İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [102] Taberî-Tarih c.1,s.2O6, Sâlebî-Arais s.175, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177. [103] Taberî-Tarih c.1,s.206, Sâlebî-Arais s.175 [104] Sâlebî-Arais s.175 [105] Taberî-Tarih c.1,s.2O6, Sâlebî-Arais s.175, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s,177 [106] Sâlebî-Arais s.175 [107] Taberî-Tarih c.1,s.2O6, Sâlebîs.176, İbn.Esîr-Kâmil c.1,s.177 [108] Sâlebî-Arais s.175 M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 2/18-20. |