Lût Kavminin Helak Edilişi

Lût Kavminin Helak Edilişi:

Lût kavminin kötü tutum ve davranışları ve helak edilişleri, Kurân-ı kerimde şöy le açıklanır:

"Ona (Lût´a) şu (kesin) emri Vahy ettik:

Sabaha çıkarlarken, onların, arkası, muhakkak, kesilmiş olacaktır! [119]

"Lût kavmi, (kendilerini azabla) korkutan (emir)leri, yalan saydılar. [120]

"And olsun ki: (Lût), onlara (kendilerini) azabla yakalayacağımızı da, haber vermişti.

Fakat, onlar, bu korkutmaları, şüphe ile yalanladılar. [121]

"Hayatına yemin ederim ki: onlar, sarhoşlukları (azgınlıkları) içinde, muhakkak, serseri bir halde idiler.[122]

"And olsun ki: onlar, konuklarına (bile) kötülük yapmayı kast etmişlerdi.

Biz de, gözlerini, silme kör ediverdik!

İşte, azabımızı ve tehdidlerimizi (n akıbetini) tadınız!" (dedik) [123]

"And olsun ki: onlara, bir sabah (yakalarını) asla bırakmayacak olan bir azab baskın yaptı.

İşte, (dedik) tadınız benim azabımı ve tehdidlerimin akıbetini!" [124]

"Onları, Işrak vaktine girdikleri sırada, o (korkunç) sayha (çığlık), birden yakala-yıverdi!

Hemen (şehirlerinin) üstünü, altına getirdik!

Tepelerine de, balçıktan pişirilmiş bir taş (yağmuru) yağdırdık! "[125]

Vaktâ ki, azab emrimiz geldi. (O memleketin) üstünü, altına getirdik! Tepelerine de, balçıktan pişirilmiş, istiflenmiş taşlar yağdırdık ki, onlar, Rabb´inin katında hep damgalanmış/ardı. Onlar, zâlimlerden uzak değildir." [126]

"Onların üzerine, bir (azab) yağmuru yağdırdık.

İşte, bak! Günahkârların sonu, nice olmuştur! [127]

"Allah, küfredenlere Nuh´un karısı ile Lût´un karısını misal olarak gösterdi:

Onlar, kullarımızdan iki iyi kulun (nikâhı) altında idiler.

Böyle iken, hainlik ettiler de (o iki zevç) onları, Allah´ın azabından hiç bir şeyle kurtaramadılar. Onlara (o iki kadına): "Ateşe girenlerle birlikte siz de, giriniz!" denildi. [128]

"O (şehrin harabeleri [129] gerçekten, (herkesin görebileceği işlek) bir yol üstün de (hâlâ) durucudur!"

"Bunda, iman edenler için, muhakkak, bir ibret vardır. "[130]

"And olsun ki: aklını, kullanacak bir kavim için, biz, oradan, apaçık bir nişâne(´ bırakmışız. [131]

[119] Hıcr: 66.

[120] Kamer: 33.

[121] Kamer: 36.

[122] Hıcr: 72.

[123] Kamer: 37.

[124] Kamer: 39.

[125] Hıcr: 73-74.

[126] Hûd: 82-83.

[127] Ârâf: 84.

[128] Tahrim: 10.

[129] Mes´ûdîye göre: Hicretin 332. yılında Lut kavminin yurdu, harap bir halde mevcud olup oralarda hiç bir kimse bulunmamakta, yerlerde de, damgalanmış, siyah, parlak taşlar görülmekte idi. (Mes´ûdî-Murucuzzeheb c.1,s.46).

[130] Hıcr: 76-77.

[131] Ankebût: 35.

M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları: 1/256-257.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın