Rasulullahın Sütü Çoğaltma Konusundaki Mucizesi

Rasulullahın Sütü Çoğaltma Konusundaki Mucizesi

411) Ebu Hüreyre anlatmıştır:

Vallahi, açlıktan yere, ciğerimin üzerine dayanıyordum. Ashabın geçtiği yola oturdum. Ebu Bekr geçti. Ona, Allah'ın kitabından bir ayeti sordum. Bunu sadece beni peşine düşürüp götürmesi için sormuştum ama beni götürmedi. Ömer geçti. Ona da sordum. O da götürmedi.

Ebu'l-Kasım (s.a.v.) geçti. O, yüzümdekini ve içimdekini anlayıp:

- Ebu Hüreyre! dedi. Ben:

- Buyur ya Rasulallah! dedim. O:

- "Gel" dedi. Onun peşine düştüm. îçeri girmek için izin istedim. Girmeme izin verdi. Bir bardağın içinde süt gördü.

- "Bu süt size nerden geldi?" diye sordu.

- Onu falanca ve falancanın ailesi hediye etti, dediler. Rasûlullah .):

- "Ebu Hirr!" dedi. Ben:

- Buyur, ya Rasulellah! dedim. Rasûlullah (s.a.v.):

- "Ehli Suffe'ye git" dedi.

Ehl-i Suffe, İslam'ın misafirleriydi. Onların ne aileleri ne de para ve malları vardı. Rasulullah'a bir hediye geldiğinde, onun bir kısmını onlara gönderirdi. Sadaka geldiğinde hiç dokunmadan onlara gönderirdi.

Bu, benim hoşuma gitmedi. Ben, günümün ve gecemin geri kalan zamanında güçlü kalacak bir şekilde sütten içmek istiyordum. Kendi kendime şöyle düşündüm: Ben elçiyim, topluluk gelince onlara veren (ikram eden) ben olurum. O zaman bu sütten bana ne kalır?

Allah'a ve Rasulüne itaat etmek gerekiyordu. Gidip onları davet ettim. Gelip içeri girmek için izin istediler. Girmelerine izin verildi. Evdeki yerlerini aldılar. Rasulullah:

- "Ebu Hirr! Al, onlara ver! dedi. Ben bardağı aldım. Onlara vermeğe başladım. Adam bardağı alıyor, kanıncaya kadar içiyor, sonra bardağı

geri veriyordu. Onu bir başkasına veriyorum, o da kanıncaya kadar içiyor, sonra bardağı geri veriyordu. Nihayet sonuncularına geldim.

Bardağı Rasulullah'a verdim ve onu alıp eline koydu. İçinde fazlalık (artık) kaldı. Sonra başını kaldırdı. Bakıp gülümsedikten sonra:

- "Ebu Hirr!" dedi. Ben de:

- Buyur, ya Rasulallah, dedim. Rasulullah:

- İkimiz kaldık, dedi. Ben:

- Doğrusun ya Rasulallah, dedim. Rasulullah:

- "Otur ve iç" dedi. Oturup içtim. Daha sonra bana:

- İç, dedi. İçtim. Devamlı bana "İç" diyor, ben de içiyordum. Nihayet:

- Seni hak ile gönderene yemin olsun! Artık boğazımdan geçmiyor, dedim. Bunun üzerine Rasulullah (s.a.v.):

- "Bardağı bana ver" dedi. Bardağı O'na verdim, geri kalanı da O içti. [50]

412) Rasulullah'la sohbeti bulunan (sahabî olan) Nafi anlattı: Bir yolculukta Rasûhıllah'la (s.a.v.) birlikteydik. Yaklaşık dörtyüz kişiydik. Suyu bulunmayan bir yerde konakladık. Ashabı susuzluğa dayanamadı ve:

-Ya Rasulellah! Susadık, dediler.

İki boynuzu olan bir koyun gelip Rasulullah'ın karşısında durdu. Rasulullah (s.a.v.) onu sağdı. Kanıncaya kadar içti ve kanıncaya kadar ashabına içirdi. Sonra da:

- "NafV! Bu gece ona sahip ol! Ama ona-sahip olabileceğini zannetmiyorum" dedi.

Onu götürdüm ve onun için bir kazık çaktım. Sonra koyunu kazığa bir iple bağladım. Gece yarısı kalktım. Koyunu göremedim. İpin çözülmüş olduğunu gördüm. Peygamber'e gelip daha bana sormadan durumu ona bildirdim. Bana:

- "Nafi1! Onu getiren tekrar götürdü" dedi. [51]

[50] Buharî, Ebu Nuaym'den, kitabu'r-rikak, 6452; Beyhakî, Delailu'n-Nubuvve 6/ 137; Ebu Nuaym, Delailu'n-Nubuvve, 360.

[51] Beyhakî, Delaılu'n-Nubuvve, 6/137; İbn Sa'd, Tabakatu'l-Kubra, 1/191; İbn Kes", el-Bıdaye ve'n-Nıhaye, İbn Kesir: "Bu, metin ve senet yönünden çok garip bir hadistir" demiştir.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın