Rasulullahın Dünyadaki Yaşayışı

Rasulullahın Dünyadaki Yaşayışı

868) Ebu Hazim şunu anlattı:

Ebu Hureyre'nin, parmağıyla birkaç defa işaret ederek şöyle dediğini gördüm:

-Ebu Hureyre'nin canı elinde olan Allah'a yemin olsun! Rasului-lah'la (s.a.v.) ailesi, dünyadan ayrılıncaya kadar üç gün arka arkaya buğday ekmeğinden doya doya yememiştir." [9]

869) Simak Ibn Harb şöyle demiştir:

en-Nu'man Ibn Beşir'in (Ömer Ibnu'l-Hattab'ı hutbe okurken dinledim dediğini duydum), Ömer insanların dünyadan elde ettiklerini andıktan sonra:

Rasulullah'ın bütün gün kıvranıp karnını doyuracak kötü hurma bulamadağım gördüm, dedi. [10]

870) Urve, Hz. Aişe'nin şu sözünü aktardı:

Muhammed'i (s.a.v.) hak ile gönderene yemin olsun. O, Allah'ın kendisini peygamber olarak gönderdiğinden itibaren vefat edinceye kadar ne elek gördü ne de elenmiş un ekmeği yedi. Ben: Peki arpayı nasıl yiyordunuz? dedim. O: Öf, öf diyorduk, diye cevap verdi.

871) Cabir şunu anlattı:

Rasulullah'la (s.a.v.) arkadaşları hendek kazarlarken üç gün hiçbir yiyeceğin tadına bakmadan kaldılar.

-Ya Rasulellah! Burada, çok sert bir damar var, dediler. Bunun üzerine Rasulullah (s.a.v.):

- "Orayı su ile ıslatın" dedi ve orayı su ile ıslattılar. Daha sonra Peygamber (s.a.v.) balyoz veya kazmayı eline aldı ve:

- "Bismillah" diyerek oraya üç defa vurdu. Böylece orası kumlan savrulan bir yığın haline geldi.

Bir aralık göz attığımda, Rasulullah'm (s.a.v.) karnına taş bağladığını gördüm. [11]

872) Urve, Hz. Aişe'nin şöyle dediğini duymuştur:

- "Aylar gelir geçerdi de, Rasulullah'm (s.a.v.) evlerinden herhangi birinde ateş yanmazdı." Ben de:

-Teyze! Peki siz ne yiyip içerek yaşıyordunuz? diye sordum. O da şu cevabı verdi:

-îki siyahla yani hurma ve su ile yaşıyorduk.

873) Hz. Aişe şöyle dedi:

-Yeğenim! Vallahi! Biz üç defa hilali görürdükde Rasulullah'm (s.a.v.) odalarmda ateş yakümazdı. Ben de:

-Teyzeciğim! Bu süre içinde sizin hayatınızı devam ettiren neydi? dedim. O da: '

-İki siyahla yani hurma ve su ile yaşıyorduk. Ancak Rasulullah'ın (s.a.v.) Ensarh komşuları vardı. Onlar ne iyi komşulardı. Onların sütü için besledikleri koyunları vardı. Rasulullah'a (s.a.v.) onların sütünden verirlerdi.

874) Nevfel İbn îyas el-Huzelî şöyle( söyledi:

Abdurrahman tbn Avf m evine, içinde ekmek ve et bulunan bir tabak getirdik. Tabak Önüne konulunca Abdurrahman ağladı. Ben:

-Niye ağlıyorsun? dedim. O da:

-Rasulullah'la (s.a.v.) ailesi arpa ekmeğiyle doymadan öldüler. Bizim için hayırlı olan şeyden dolayı geciktirildiğimizi zannetmiyorum, diye cevap verdi,

875) Heffan îbn Kahil'e, Hz. Aişe şunu anlattı:

Bize bir gece, Ebu Bekr'in evinden bir koyun budu hediye edildi. Vallahi, onu parçalamak için Rasulullah'la adeta yarışıyorduk.

- Mü'minlerin annesi! Lambasız mı? dedim. O da:

- "Eğer lambamız olsaydı, onu yerdik. Muhammed'in (s.a.v.) ailesinin üzerinden ay gelir geçer de evde ne ekmek pişirilir ne de tencere kaynatılırdı.

876) Enes ibn Malik şunu anlattı:

Bir arpa ekmeği ve kokusu değişmiş bir miktar iç yağıyla Rasu-lullah'ın (s.a.v.) yanma gittim. O'nun şöyle dediğini duydum:

"Muhammed'in ailesinin sabah akşam bir sa'dan başka yiyeceği olmadı." Halbuki onlar o sırada dokuz haneydiler. [12]

877) Ebu Hureyre şöyle anlattı:

Oturarak namaz kılarken Rasulullah'ın (s.a.v.) yanına girdim: -Ya Rasulelîah! Neyin var? dedim. Rasulullah (s.a.v.):

- "Açlık" dedi. Bunun üzerine ağladım. Rasulullah (s.a.v.):

- "Ebu Hureyre! Ağlama! Çünkü dünyada sevabı beklenirse kıyamet gününde, açlığın şiddeti acikana isabet etmez" dedi. [13]

878) Enes îbn Malik şöyle dedi:

Fatıma Peygamber'e (s.a.v.) bir ekmek parçası getirdi. Peygamber

(s.a.v.):

- "Fatıma! Bu parça nedir?" dedi. Fatıma:

-Bir somun yaptım. Bu parçayı sana getirmeden içim rahat etmedi, diye cevap verdi. Peygamber (s.a.v.):

- "Bu, üç günden beri babanın ağzına giren ilk yiyecektir" dedi.[14].

879) İbn Abbas şunu anlattı:

Rasulullah (s.a.v.), zırhı, ailesine yedirmek için aldığı otuz sa' arpa karşılığında bir yahudide rehinken vefat etti.

880) Hz. Aişe şunu söyledi:

Rasulullah, zırhı, yahudi Ebu Şahme'de rehindeyken vefat etti.

881) Enes şöyle anlattı:

Rasulullah (s.a.v.) bana gelmem için haber gönderdi. Rasulullah (s.a.v.) hizmetçisini, buğday satın almak üzere bir yahudiye göndermişti. Şöyle dedi: Söyle ona, bize iki elbise versin. Bize birşey gelince onu ödeyelim.

Adam, halka satış yaparken benimle oyalanmağa başladı. Sonra bana dönüp:

-Vallahi, Muhammed'in (s.a.v.) ne ekini var, ne sağılır hayvanı. Bana nerden ödeyecek? dedi.

Gelip Peygamber'e (s.a.v.) bildirdim. Peygamber (s.a.v.):

- "Allah'ın düşmanı yalan söyledi. Eğer bana verseydi, borcumu ona öderdim. Ben ona, onlardan daha hayırlıyım" dedi. Daha sonra şunu ilave etti:

- "Kişinin yamalı elbise giymesi, onun için, emanet olan şeyi yemesinden daha hayırlıdır." [15]

[9] Buharî, Sahih, kitabu'l-eyman, bab: 22, kitabu'l-et'ime, bab: 23, kitabu'r-rikak, bab: 17; Müslim, Sahih, kitabu'z-zuhd, hadis: 20,25,33; Nesaî, Sünen, kitabu'z-zehaya, bab: 37; İbn Mace, Sünen, kıtabu'l-ef ime, bab: 48, 49; İmam Ahmed, Musned, l!/98, 434, İV/442; 6/128, 156, 187,255,277.

[10] Müslim, Sahih, kitabu'z-zuhd, 36.

[11] Bu hadisin kaynakları, Rasulullah'm mucizeleri bölümünde geçti.

[12] Buharî, Sahih, 111/186; Ebu Nuaym, Hılyetu'l-Evliya, VI/280; ibn Hacer, Fethu'l-Bari, V/140, 141.

[13] Hatib, Tarih, 111/15; İbn Asakir, Tarih, VI/329; el-Hindî, Kenzu'l-Umrnal, 16643, 16628.

[14] İbn Sa'd, Tabakatü'l-Kübra, 1/114; Zebİdî, İthafu's-Sadetil-Muttakîn, VII/391.

[15] İmam Ahmed, Musned, 111/244; Hakim, Müstedrek, ltl/572; Ibn Hıbban, Sahih 1628; Tarihu'l-Hatib, 111/155; Ebu'l-Ferec İbnu'l-Cevzî, Kitabu'l-Mevzuat, i/55, 56; Kart, Esra-ru'l-Mertua.15.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın