Rasûlullahın Annesi Amine'nin Vefatı

Rasûlullahın Annesi Amine'nin Vefatı

133) İbn Abbas anlatmaktadır: Rasûlullah (s.a.v.) annesi Amine Bint Vehb'le beraberdi. Altı yaşma erişince, Medine'deki dayıları Adiyy Ibnu'n-Neccar oğullarına ziyarete götürdü. Onun yanında dadısı Ümmü Eymen de vardı. Onlar iki deveyle gitmişlerdi. Amine onu en-Nabiğa'nm evine indirdi ve orada çocuğuyla birlikte bir ay kaldı. [135]

Rasûlullah (s.a.v.), bu ikameti esnasındaki bazı şeyleri hatırlardı.

Rasûlullah (s.a.v.), Adiyy Îbnu'n-Neccar oğullarının köşklerini görünce tamdı ve şöyle dedi: Bu köşklerde ikamet eden Ensar'a mensup Uneyse isimli bir cariyeyle oynardım. Dayılarımın oğullarıyla birlikte köşkün üzerine konan kuşları uçururduk.

Bir eve bakıp: îşte, annem beni bu eve indirdi. Bu evde, babam Abdullah îbnu Abdülmuttalib'in kabri vardır. Adiyy Îbnu'n-Neccar o-ğullarının kuyusunda yüzmeyi ilerletmiştim, dedi.

Bir grup yahudi ona bakarak münakaşa ediyorlardı. Ummu Eymen şunu anlattı: Onlardan birisinin şöyle dediğini duydum: O, bu ümmetin peygamberidir. Burası, onun hicret yurdudur. Bunu belledim.

Ummu Eymen onu Mekke'ye götürdü. Onun dadılığını da o yapıyordu.

Rasûlullah (s.a.v.) Hudeybiye umresine giderken Ebva köyüne uğradığında:

"Allah, Muhammed'e annesinin kabrini ziyaret için izin verdi" dedi. Rasûlullah (s.a.v.) kabre geldi. Kabrin üzerini eliyle düzeltti. Orada ağladı ve müslümanları da ağlattı. Ona niçin ağladığı sorulunca:

"Rahmet duygusu beni rikkate getirdi de ağladım" buyurdu. [136]

134) Ebu Mersed anlatmıştır:

Rasûlullah (s.a.v.) Mekke'yi fethedince, bir kabire doğru gitti, Onun yanma oturdu. Cemaat da onun etrafına oturdu. Konuşma yapacakmış gibi durdu ve sonra ağlayarak ayağa kalktı. Onu Ömer karşıladı, -Çünkü cemaatteküerin Ona karşı en cesuru o idi- Ömer: Anam babam feda olsun! Allah'ın Rasûlü! Seni ağlatan nedir? dedi. Rasûlullah (s.a.v.) "Bu, annemin kabridir. Rabbime, onu ziyaret edip edemeyeceğimi sordum. Ziyaret için bana izin verdi. Yine Rabbime af dileyip dileyemeye-ceğimi sordum. Bana o konuda izin vermedi. Onu hatırladım da durup ağladım." [137]

Rasûlullah'm (s.a.v.) o günkünden daha çok ağladığı görülmedi.

İbn Sa'd: Bu, yanlıştır. Annesinin kabri Mekke'de değil, Ebva'dadır, der.

135) Ebu Hureyre anlatmaktadır: Rasûlullah (s.a.v.), arinesinin kabrim ziyaret etti. Kendisi ağladı ve etrafmdakileri de ağlattı.

Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: '

"Aziz ve Celü olan Rabbimden ona (anneme) mağfiret dilemem için izin istedim. Bana izin verilmedi. Kabrini ziyaret etme konusunda ondan izin istedim. Bana izin verildi. Kabirleri ziyaret edin. Çünkü kabir ziyareti size ölümü hatırlatır." [138]

136) Ebu Bureyde babasından şunu rivayet etmiştir:

Peygamberle (s.a.v.) birlikte gittim. Usfanda durdu. Sağa sola baktı ve annesinin kabrim gördü. Su getirildi. Abdest alıp iki rekat namaz kıldı. Ansızın ağlamağa başladı.

Rasûlullah ağladığı için biz de ağladık. Sonra bizim yanımıza ge-lip:

- "Sizi ağlatan nedir?" dedi.

- Sen ağladın, biz de ağladık ya Rasûlallah! dediler. Rasûlullah:

- "Peki ne zannettiniz?" dedi.

- Üzerimize azap inecek zannettik, dediler. Rasûlullah (s.a.v.):

- "Öyle birşey olmadı" dedi.

- Ümmetine, güçlerinin yetmeyeceği ameller yüklendiğini zannettik, dediler. Rasûlullah (s.a.v.):

- "Öyle birşey de olmadı. Fakat ben annemin kabrine uğradım, iki rekat namaz kıldım. Rabbimden ona af dilemem konusunda izin istedim ve yasaklandım. Bunun üzerine ağladım. Sonra tekrar iki rekat namaz kıldım. Rabbimden ona af dilemem konusunda izin istedim ve yine me-nedildim. Bunun üzerine ağlama sesim yükseldi" dedi. [139]

Daha sonra hayvanını getirtip ona bindi. Biraz yürüdükten sonra, vahyin ağırlığından dolayı hayvan durdu. Allah Teâlâ şu ayet-i indirdi: "(Kafir olarak Ölüp) cehennem ehli oldukları onlara açıkça belli olduktan sonra, akraba dahi olsalar (Allah'a) ortak koşanlar için af dilemek ne Peygambere yaraşır ne de inananlara." [140]

Peygamber (s.a.v.) de hemen şöyle dedi:

- "İbrahim'in babasından berî olduğu gibi, ben de Amine'den berî olduğuma sizi şahit kılıyorum." [141]

137) El-Hasen tbn Cabir'den rivayet edilmiştir: O, Mekke'deki mücavirlerdendi (kendi vatanını terkedip Kabe'de ibadet edenlerdendi). Memun'a sel sularının, Rasûlullah'ın (s.a.v.) annesinin kabri olarak bilinen yere girdiği bildirildi.

Me'mun onun s ağlaml aş tinim asını emretti.

Îbnu'1-Berâ, Onun nerede olduğu bana tarif edildi. Ben Mekke'deyken onu yaptı, demiştir.

Rasûlullah'ın annesi, Ebva'da vefat etmiş sonra Mekke'ye taşınmış ve orada defnedilmiş olabilir. [142]

[135] Bak: Beyhakî, Delailu'n-Nubuvve, 1/188.

[136] İbn Sa'd, Tabakatu'l-Kubra, I/73.

[137] İbn Sa'd, Tabakatu'l-Kubra, I/74; Beyhakî, Delailu'n-Nubuvve, 1/189; Zebîdî, el-lthaf, VI/300, X/351,352; Müslim, Sahih, kitabu'l-cenaiz, bab: 36 muhtasar olarak yakında gelecek.

[138] Müslim, Sahih, kitabu'l-cenaiz, bab: 36; Nesaî, Sünen, kitabu'l-cenaiz, babu zi-yarati'l-kubur, İV/90; İbn Mace, Sünen, kitabu'l-cenaiz, babu ma cae fi ziyarati kuburi'l-müşrikîn, hadis: 1572; Beyhakî, Delâilu'n-Nubuvve, 1/190.

[139] Beyhakî, Delailu'n-Nubuvve, 1/189; Tef sim İbn Kesir, VH/378; Suyutî, Durru'l-Mensur,lll/284.

[140] Tevbe Suresi, 113.

[141] Berî: Kayıt ve hüküm altında olmayan. Zimmeti bulunmayan adam.

[142] Abdurrahman İbnü’l-Cevzi, Ashâbın Dilinden Peygamberimizin Hayatı, Uysal Kitabevi: 99-100.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın