Rasulullahın Mirası Ve Onun Hükmü

Rasulullahın Mirası Ve Onun Hükmü

1493) Cuveyriye Bintu'l-Haris'in erkek kardeşi, Rasulullah'm (s.a.v.>kayınbiraderi Amr Îbnu'l-Haris şöyle dedi:

Vallahi, Rasulullah (s.a.v.) öldüğünde, ne dinar, ne dirhem, ne köle; ne cariye ne de koyun bıraktı. O, sadece beyaz katırım ve vakfettiği bir araziyi bıraktı.[63]

1494) Hz. Aişe Rasulullah'm (s.a.v.) şu hadisini rivayet etti: "Biz mirasçı bırakmayız. Bizim bıraktığımız, sadakadır."[64]

1495) Ebu Hureyre, Rasulullah'm (s.a.v.) şu sözünü rivayet etti:

"Benim varislerim ne dinar bölüşürler ne de dirhem. Hanımlarımın nafakasında ve memurumun rızkının dışında bıraktığım sadakadır."[65]

1496) Ebu Bekr es-Sıddîk, Rasulullah'm şu sözünü rivayet etti: "Biz miras bırakmayız. Bizim bıraktığımız sadakadır."[66]

1497) Ömer İbnu'l-Hattab, Said, Abdurrahman ve ez-Zuheyr'e şöyle sordu:

-Allah'ınızın aşkına söyleyin, Rasulullah'm (s.a.v.):

"Biz miras bırakmayız. Bizim bıraktığımız sadakadır" dediğini biliyor musunuz? Onlar:

-Evet, diye cevap verdiler. Ömer aynı şeyi el-Abbas'la Ali'ye sordu. O ikisi de aynı cevabı verdiler.

1498) Muhammed İb Sa'd, Muhammed îbn Sehl Ibn Ebi Hasme'nin şöyle dediğini rivayet etti:

Rasulullah'ın (s.a.v.) vakfettiği şeyler Beni Nadir'in mallarmdandı. [Bunlar] yedi taneydi (yedi bahçe ve bostandı): Araf, Delâl, Miseb, Bur-ka, Husna ve Meşrebetu Ummi İbrahim'dir. [Bu, Meşrebetu Ummu İbrahim diye adlandırılmıştı. Çünkü, Ummu İbrahim (ibrahim'in annesi) Mariye'dir]. O (Mariye) orada kalıyordu. Bu mal, Beni Nadir'den olan Sellâm İbn Mîşkem'e aitti.

Ömer İbnu'l-Hattab şunu anlattı:

Rasulullah'm üç safisi (kendisine ayrıdığı ganimet) vardı. Beni Nadir, felaket ve musibete uğrayanlar için ayrılmıştı. Fedek,' yolcular içindi. Hayber, ailesinin geçim ve rızkı içindi. Humus'u (beşte biri) üçe ayırmıştı. Üçte ikisi müslümanlar içindi. Üçte birinden ailesine harcıyor, eğer artarsa, muhacirlerin fakirlerine geri veriyordu.[67]

[63] Kaynakları daha önce geçti.

[64] Ebu Davud, Sünen, 2963, 2968, 2969; Nesaî, Sünen, VI1/212; Tirmizî, Sünen, 1608, 1610; İmam Ahmed, Musned, !/4, 6, 9, 10, 47, 49, 60, 208; Beyhakî, Sünenu'l-Kubra, VI/299, 300, 301, 302; Delailu'n Nubuvve, VİI/2S0; Abdurrezzak, Musannef, 9772, 9773, 9774; Musüm, Sahih, kitabu'!-cihacı, bab: 15; imam Ahmed, Musned, VI/262; ibn Sa'd, Tab-akatü'l-Kübra, 11/85; Tkrnızî, Şemaif, 216; Ebu Nuaym, Tarihu Isbehan, 1/83. Bakınız: el-Bidayeve'n-Nihaye, 11/48, V/249, VI/341.

[65] Bakınız: Fethu'l-Bari, Xll/235.

[66] Kaynakları daha önce geçti.

[67] Ibn Sa'd, Tabakatü'l-Kübra, 11/183.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın