Suyu Çoğaltma Mucizesi

Suyu Çoğaltma Mucizesi

398) İmran îbn Husayn şunu anlattı:

Bir yolculuk esnasında Rasûlullah'la (s.a.v.) birlikteydik. Gece yürüdük. Sabaha doğru öyle bir uyuduk ki, bir yolcu için bundan daha tatlısı olamaz. Öyle bir dalmışız ki, bizi güneşin sıcağından başka u-yandıran olmadı. îlk uyanan falanca, sonra falanca oldu. (Ravi Ebu Reca onların adını sayıyordu. Avf ise onları unuttu). Ömer Îbnu'l-Hattab ise uyananların dördüncüsüydü.

Rasûlullah (s.a.v.) uyuduğu zaman, kendiliğinden uyanmadıkça uyandırılmazdı. Çünkü biz, uyku esnasında kendisine ne olacağını bilemezdik.

Ömer -ki sert bir zattı- uyanıp topluluğun başına geleni görünce) yüksek sesle tekbir getirdi. Nihayet onun sesinden Rasûlullah (s.a.v.) uyandı.

Rasûlullah (s.a.v.) uyanınca, sahabe başlarına geleni ona şikayet ettiler. Rasûlullah (s.a.v.):

- "Zararı yok, buradan gidin" dedi.

Oradan ayrıldılar. Uzak olmayan bir yere gidip orada konakladı. Abdest suyu getirtti. Abdest aldı. Namaz için ezan okundu. Cemaate namazı kıldırdı. Namazı bitirince baktı ki, biri kenara çekilmiş cemaatle birlikte namazını kılmamış. Bunun üzerine:

- "Ey falanca! Cemaatle birlikte namaz kılmana ne engel oldu?" dedi. Adam:

-Ya Rasulellah! Cünüp oldum. Suyum da yok, dedi. Rasûlullah

(s.a.v.): '

- "Toprağa bak, o sana yeter" dedi.

Daha sonra Rasûlullah yola çıktı. İnsanlar bu defa da susuzluktan şikayet ettiler. Rasûlullah (s.a.v.) mola verip falancayı çağırdı. (Ebu Reca onun adını veriyordu. Avf ise onu unuttu.) Ali'yi de çağırdı ve:

- "Haydi gidin, bize su arayın" dedi.

O ikisi gittiler. Devesi üstünde iki kırba (su kabı) arasına oturmuş bir kadına rastladılar. Kadına:

- Su nerede? diye sordular. Kadın:

- Dün bu saatte suyun basındaydım. Adamlarımız (halâ orada) duruyorlar, dedi.

- Öyleyse yürü, dediler. Kadın:

- Nereye? dedi.

- Rasûlullah'ın (s.a.v.) yanma aediler. Kadın:

- Şu kendisine sabii (dinden çıkan) denilen adamın yanına mı? dedi.

- İşte, kastettiğin zatın yanma yürü! dediler.

Kadını, Rasûlullah'ın (s.a.v.) yanma getirdiler. Ona olanları anlattılar. Kadını devesinden indirdiler. Rasûlullah (s.a.v.) bir kap istedi. Her iki kırbanın ağızlarından oraya biraz su boşaltıp ağızlarını bağladı. Öteki taraflardaki ağızlarını açtı. Halka şöyle seslenildi: Gelin hayvanlarınızı sulayın, kendiniz için de su alın.

Dileyen hayvanı için, dileyen de kendisi için su aldı. En sonunda Peygamber (s.a.v.)'cünüp olan birisine bir kap su verip:

- "Git, üstüne dök" buyurdu.

Kadın, ayakta, suyunu nasıl kullandıklarına bakıyordu.

Allah'a yemin ederim! Artık su almaktan vazgeçildi ama halâ kırbalar bize işe başlamadan önceki zamandan daha dolu görünüyordu. Peygamber (s.a.v.):

- "Onun için birşeyler toplayın" dedi.

Onun için kaliteli hurma, un ve kavut gibi birçok yiyecek toplayıp bir torbaya doldurdular ve onu devesine yüklediler. Torbayı da önüne koydular. Rasûlullah (s.a.v.) ona:

- "Vallahi, senin suyundan hiç eksiltmediğimizi biliyorsun. Fakat bize su veren Aziz ve Celil olan Allah'tır" dedi.

Kadın kendi kabilesinin yanma gecikmiş olarak gitti. Onlar: -Ey falan kadın! Seni alakoyan nedir? dediler. Kadın:

-Hayret! Bana iki kişi rastladı. Beni, sabii denilen o adamın yanına götürdüler. O, benim suyumla şöyle şöyle etti. Vallahi o, -şehadet ve orta parmaklarını göğe kaldırarak ve gökle yeri kasdederek- ya sununla bunun arasmdakilerin en iyi büyü yapanıdır, ya da gerçekten Rasulul-lah'tır, dedi.

Müslümanlar, o kadının bulunduğu yerin etrafındaki müşriklere baskın yaptıkları zamanlarda o kadının mensup olduğu topluluğa dokunmazlardı. O kadın bir gün kavmine:

-Benim anladığım kadarıyla bunlar size kasden dokunmuyorlar. Müslüman olmak ister misiniz? dedi.

Onlar kadının görüşünü kabul edip islam'a girdiler. [38]

399) El-Berâ anlattı:

Hudeybiye'ye vardık. O, suyu çekilmiş bir kuyuydu. Biz de bin-dörtyüz kişiydik. O kuyudan bir kova çekildi. Peygamber (s.a.v.) ondan mazmaza yaptı (suyu ağzına alıp çalkaladı). Sonra onun içine püskürttü ve dua etti. Hepimiz kana kana içtik ve hayvanlara içirdik. [39]

400) El-Misver İbn Mahreme'yle Mervan îbnu'l Hakem şunu anlattılar:

Hudeybiye sırasında Rasûlullah (s.a.v.) bin küsur ashabıyla çıktı. Zulhuleyfe'deyken Rasûlullah (s.a.v.) kurbanlık hayvanın boynuna kurbanlık nişanı taktı ve üzerine çul örttü. Umre için ihrama girdi. Ashabı dosdoğru yürüterek, Hudeybiye'nin en uzak yeri olan suyu az Semed çukuru yanında konakladı, insanlar ondan azar azar su alıyorlardı. Çok geçmeden onun suyunu tamamen çektiler.

Rasulullah'a susuz kaldığımızdan şikayet ettik. Ok çantasından bir ok çekip onu çukurun dibine saplamalarını emretti.

Müslümanlar ordan ayrılıncaya kadar onları suya kandırmak için su fışkırdı durdu. [40]

401) El-Bera anlattı:

Bir yürüyüşte Rasulullah'la birlikteydik. Suyu az bir kuyuya rastladık. Altı kişi kuyuya indi. Altı kişiden birisi de bendim. Bize, kuyunun ağzındaki Rasuhıllah'ın kovası sarkıtıldı. Kovanın yarısını veya üçte birine yakınım kuyunun içine soktuk. Kova Rasulullah'a kadar çıkarıldı. O, elini kovanın içine batırdı ve Allah'ın söylemesini dilediği şeyi söyledi. Kova bize içindeki suyla birlikte geri geldi.

Arkadaşlardan birisinin boğulacağı korkusuyla üstündeki kıyafetinden birisini çıkardığını gördüm.

Sonra kuyunun suyu bir ırmak olarak aktı. ı

402) Ziyad îbnu'l Haris es-Sudaî anlattı:

Rasulullah'a (s.a.v.) gelip müslüman olarak ona beyat ettim. Daha sonra müslüman oldukları için kavmimden bir heyet geldi. Onlar:

-Ey Allah'ın elçisi! Bizim bir kuyumuz var. Kış gelince suyu artar biz de onun yanında toplanırız. Yaz gelince de suyu azalır. Biz de çevremizdeki suların yanına dağılırız. Bugün artık dağılma imkanımız yok. Etrafımızdaki herkes bize düşmandır. Suyunun fazlalaşması için Allah'a dua et, dediler. Rasûlullah (s.a.v.) yedi çakıl taşı getirtti. Onları e-linin içine ayırıp dua ettikten sonra:

- "O kuyuya gittiğinizde bunları birer birer atın ve Allah'ın adını zikredin (besmele çekin)" dedi.

Bunu yaptıktan sonra kuyunun dibine bakamaz oldular. [41]

403) Ebu lyas şunu anlattı:

Bir adam içinde biraz su bulunan bir matara getirdi. Rasûlullah (s.a.v.) o suyu bir bardağa boşalttı. Hepimiz abdest aldık. Bindörtyüz kişi onu şarıl şarıl döküyorduk. Daha sonra sekiz kişi geldi. Onlarr

-Abdest suyu var mı? diye sordular. Rasûlullah (s.a,v,):

- "Abdest suyu bitti" dedi. [42]

404) Ebu Katade şunu anlattı: Rasûlullah (s.a.v.) bize şöyle hitab etti:

"Siz bugün öğleden sonra ve bu gece yürüyecek ve yarın inşaallah suya ulaşacaksınız."

Bunun üzerine herkes birbirinin yüzüne bile bakmadan yola devam etti. Rasûlullah (s.a.v.) ben yanında olduğum halde yoluna devam ederken gece yarısı oldu.-Jlasûlullah (s.a.v.) uyukladı. Hayvanının üzerinden yana sarktı. Ben hemen yetişip kendisini uyandırmadan hayvanının üzerinde dimdik oturuncaya kadar doğrulttum.

Sonra yoluna devam etti. Gecenin çoğu gidince hayvanının üzerinde yine yana sarktı. Ben yine kendisini uyandırmadan, hayvanının üzerinde iyice doğruluncaya kadar doğrulttum.

Sonra tekrar yola devam etti. Seher vaktinin sonu gelince, öncekilerden daha fazla olarak yana sarktı, Nerdeyse düşecekti. Ben hemen yanma varıp kendisini doğrulttum. Başını kaldırarak:

- Kim o? dedi. Ben:

- Ebu Katade, dedim.

- Benimle birlikte ne zamandan beri yürüyorsun? dedi.

- Bu gece, devamlı senin yanında yürüdüm, dedim.

- "Peygamberini koruduğundan dolayı Allah da seni korusun" deyip şunu ilave etti: "insanların gözünden kaybolduk mu acaba? Kimseyi görebiliyor musun?" Ben:

- işte bir binitli, dedim. Sonra: işte bir daha, dedim. Nihayet toplanarak yedi kişilik bir kafile olduk. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.) yoldan saparak uyumak için başını koydu. (Sonra) bize:

- "Namazınızı geciktirmeyin" dedi.

ilk uyanan Rasûlullah (s.a.v.) oldu. Güneş sırtına vurmuştu. Biz telaşla kalktık. Sonra Rasûlullah (s.a.v.):

- "Binin dedi. Hemen hayvanlarımıza bindik ve yola koyulduk. Güneş yükselince, Rasûlullah (hayvanından) indi ve benim yanımdaki içinde biraz su bulunan su kabını istedi. Ondan abdest aldı. Kapta biraz su kaldı. Sonra Ebu Katade'ye (bana):

- "Su kabını bizim için muhafaza et. Az sonra onunla ilgili bir haber çıkacak" dedi.

Sonra Bilal, namaz için ezan okudu. Rasûlullah (s.a.v.) iki rekat namaz kıldı. Daha sonra Sabah namazını kıldırdı. Yani her gün yaptığı gibi yaptı. Hayvanına bindi. Biz onunla birlikte hayvanlarımıza bindik.

Biz, birbirimizle şöyle fisıldaşmağa başladık.

-Acaba namazımızda yaptığımız bu kusurun keffareti ne olacak?

- "Dikkat edin! Sizin için bende bir örnek vardır" dedi. Sonra: "Dikkat edin! Uyku yüzünden namazı kaçırmada bir kusur yoktur. Kusur, ancak başka namazın vakti gelinceye kadar namazını kılmayan kimsededir. Kim uyuyup kalırsa, uyandığında o namazı kılsın" dedi.

Cemaatin yanma vardık. Onlar şöyle diyorlardı:

-Ey Allah'ın elçisi! Helak olduk, susadık. Rasûlullah (s.a.v.):

- "Size helak yoktur" dedi. Sonra şunu ilave etti: "Bana küçük bardağımı getirin." Su kabım da istedi. Rasûlullah (s.a.v.) dökmeğe, Ebu Katade de onlara su vermeğe başladı. Cemaat kab...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın