Sayfayı Yazdır - Rasulullah'ın Kendisine Kısas Yapılmasını İstemesi

Rasulullah'ın Kendisine Kısas Yapılmasını İstemesi

1456) el-Fadl îbn Abbas şöyle rivayet etti:

Rasulullah (s.a.v.) bana geldi. Onun yanına çıktım. Onun hummaya tutulmuş olduğunu ve başını örttüğünü gördüm.

- "Elimden tut" dedi. Elinden tuttum. Gidip minberin üzerine o-turdu. Daha sonra şöyle dedi:

- "Halka seslen."

Cemaat toplanınca, Allah'a hamd ve senada bulundu ve:

- "Ey cemaat! Aranızdan bazı kimselerin hakları bana geçmiş olabilir. Ben kimin sırtına kamçı vurmuşsam, işte sırtım. Benden öcünü alsın. Kimin malından almışsam, işte malım. Kimin namus ve şerefine dil uzatmışsam [işte namus ve şerefim]. Benden öcünü alsın. Hiç kimse şöyle demesin: Rasulullah'm (s.a.v.) kin ve düşmanlık beslemesinden korkarım. Kin ve düşmanlık beslemek asla, benim huyumdan ve halimden değildir. Bana göre, sîzin en sevgili olanınız, varsa hakkım benden alan veya hakkını bana helal eden kişidir ki, Rabb'ime, onun sayesinde, gönül hoşluğu ve rahatlığıyla kavuşacağım. Ben, aranızda durup bu sözümü tekrarlamaktan kendimi müstağni göremiyorum."

Bu konuşmayı yaptıktan sonra minberden indi ve ikindi namasım kıldı. Tekrar minbere oturdu. Yine kin ve düşmanlıkla ilgili diğer konulardaki ilk konuşmasını yaptı. Bir adam kalkıp:

-Benim senden üç dirhem alacağım var, dedi. Rasulullah (s.a.v.): -Fadlî Ona (dirhemlerini) ver, dedi.

Daha sonra: "Ey cemaat! Kimin üzerine geçmiş bir hak varsa, onu hemen ödesin. Dünyada rezil olurum demesin. Dünyada rezil olmak, a-hirette rezil olmaktan daha hafiftir" dedi.

Bir adam ayağa kalkıp şöyle dedi:

-Ya Rasulellah! Ben, Allah yolunda savaş ganimetine hıyanet etmiş, üç dirhem üzerime geçirmiştim. Rasulullah (s.a.v.):

- "Sen, bu hıyaneti niçin yaptın?" diye sordu. Adam:

- Ona ihtiyacım vardı, dedi. Rasulullah (s.a.v.):

- "Fadl! Bu kişiden üç dirhemi teslim al" buyurdu. [20]

1457- Abdullah İbn Ebî Bekr şöyle anlattı:

Hayber savaşında ayağımdaki kalın ve kaba ayakkabılarla Rasu-îullah'a (s.a.v.) sıkıntı verdim. Onlarla Rasulullah'm (s.a.v.) ayağına bastım. Elindeki kırbaçla bir defa bana vurdu. O şöyle dedi:

- "Bismillah, benim canımı yaktın." ,

Ben: Rasulullah'm (s.a.v.) canını yaktım diye geceyi kendimi kınayarak geçirdim. Allah biliyor, gecem hep böyle geçti.

Sabah olunca bir adam:

-Falanca nerede? diye bağırmağa başladı. Ben:

-Vallahi, dün şu şu hareketi yapan kimseyim, dedim. Korka korka gittim. Rasulullah (s.a.v.):

- "Sen dün ayakkabınla benim ayağıma bastın. Benim canımı yaktın. Ben de kırbaçla sert bir şekilde sana vurdum. Şu seksen baş davarı onun karşılığı olarak al" dedi.[21]

1458) İbn Ömer şöyle anlattı:

Rasuiullah (s.a.v.) bir gün, cihada teşvik etti. Sahabiler onun yanında toplandılar. Onun üzerine üşüştüler. RasuluUah'm (s.a.v.) eîinde kabuğu soyula soyula incecik kalmış bir hurma çubuğu vardı.

Rasuiullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:

- "Benden şunu uzaklaştırın. Üzerime fazla üşüştünüz." Peygamber, birisinin karnına dürttü ve onu kanattı. Adam: -Bu, senin peygamberinin bana yaptığı şeydir, diyerek çıktı.

Hz, Ömer onu duydu ve onu Rasulullah'a (s.a.v.) getirdi. Rasuiullah (s.a.v.):

- "Gerçekten ben sana dürttüm mü?" dedi. Adam:

- Evet, diye cevap verdi. Rasulullah (s.a.v.):

- "Ne istiyorsun" diye sordu. Adam:

- Senden öcümü almak istiyorum, dedi.

Adam hurma çubuğunu aldı. Rasulullah'm (s.a.v.) karnını açtı. Çubuğu elinden atıp Rasulullah'm (s.a.v.) göbeğini öptü ve şöyle dedi:

- "Bunu yapmak istedim ki, senden sonra yeryüzüne zalim gelmesin."

1459) Ebu Said el-Hudrî şöyle anlattı:

Muhacirlerden zayıf birisinin Rasuiullah'tan (s.a.v.) bir isteği vardı. İsteğini arzedebiîmek için onunla yalnızken görüşmek İstedi. Rasulullah (s.a.v.) Batha'da ordugâh kurmuştu. O geceleyin geliyor, Beyt'i tavaf ediyordu. Sabah olunca da sabah namazını kılıyordu.

Bir gece, sabaha kadar tavaf etti. Hayvanına binince adam karşısına çıkıp devesinin yularını tuttu ve:

-Ya Rasulellah! Senden bir isteğim var, dedi. Rasulullah (s.a.v.):

- "Sen ihtiyacına kavuşacaksın" dedi. Adam çekip gitmedi. Rasulullah onun, kendisini alakoyacağmdan endişe ederek ona kırbaç salladı. Sonra yoluna devam etti. Onlara sabah namazını kıldırdı.

Namazı kıldırıp işlerini bitirince yüzünü cemaate döndü. Bu ha-raketinden bir olay olduğunu anladılar. Hemen etrafında toplandılar.

Rasulullah (s.a.v.) şöyle dedi:

- "Az Önce kırbaç vurduğum kişi nerede?" Sözünü tekrar etti: "Cemaatin içindeyse ayağa kalksın" dedi. Adam:

-Allah'a sonra da Rasulü'ne sığınırım demeye başladı. Rasulullah (s.a.v.) da:

- "Ona yaklaşayım, ona yaklaşayım" diyordu. Sonunda Rasulullah (s.a.v.) onun önüne geldi. Kırbacı ona verdi ve: "Al kırbacı, öcünü al" dedi. Adam:

-Peygamber'ini (s.a.v,) kırbaçlamaktan Allah'a sığınırım, dedi. Rasulullah (s.a.v.):

- "Affetmen şartıyla" dedi. Adam, kırbacı attı ve: -Affettim ya Rasulellah! dedi.

Ebu Zerr kalkıp yanma gitti ve:

-Ya Rasulellah! Akabe gecesini hatırla. Uyurken seni götürüyor-dum. Binmiş olduğun hayvanı sürerken yavaşlıyor, yularından tutunca da huysuzluk yapıyordu. Kırbaçla sana dürttüm ve: Sana gelenler var, dedim. Sen de: Sen suçlu değilsin, dedin. Al ya Rasulellah! Kısasa kısas yap. Rasulullah (s.a.v.):

- "Ben affettim" dedi.

-Kısasa kısas yap. Çünkü bana göre böylesi daha iyi dedi. Rasulullah (s.a.v.) ona kırbacı vurdu. Rasulullah'ın (s.a.v.) vurduğu kırbacın acısından dolayı onun kıvrandığını gördüm.

Daha sonra Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:

-"Ey cemaat! Allah'tan korkun. Vallahi, bir mü'min, başka bir mü'mine, zulmetsin de, Allah kıyamet günü, ondan onun intikamını almasın."

1460) Muhammed îbn Ömer şunu anlattı:

Rasulullah (s.a.v.) Taiften Ci'rane'ye giderken, yanında Rasulul-lah'ın (s.a.v.) devesinin üzerinde Ebu Zuneym de vardı.

Ebu Zuneym bunu şöyle anlatır:

Ayakkabımın ucu onun bacağına dokunup canını yaktı. Rasulullah (s.a.v.):

- "Canımı yaktın. Ayağını geri çek" dedi ve ayağıma kırbaçla vurdu. Beni biraz uzaklaştırdı. Kendisi de yerinden kımıldamadı.

Yaptığım şeyin büyüklüğünden dolayı hakkımda ayet inmesinden korktum. Sabahı Ci'rane'de geçirdikten sonra, benim günüm olmadığı halde, beni arayan bir elçinin peygamber'e gelmesinden korktuğum için sırtı daha kalın bir şekilde çıktım. Yolcular gidince sordum. Rasulullah (s.a.v.) seni istedi, dediler. Çekine çekine geldim. Rasulullah (s.a.v.) şöyle dedi:

- "Sen ayağınla benim canımı yaktın. Ben de kırbaçla senin canını yaktım. Vurduğumun yerine şu davar sürüsünü al."

Onun benden hoşnut kalması, benim için dünyadan ve dünyada-kilerden daha iyiydi.

Peygamber (s.a.v.) onu, Tebuk'e gitmek istediğinde, savaşa davel etmesi için kabilesine gönderdi.[22]

[20] Beyhakî, Delaılu'n-Nubuvve, VI1/179, 180; İbn Kesir, el-Bidaye ve'n-Nihaye, V/231 (İbn Kesir şöyle dedi: Senedinde ve metninde aşırı bir gariplik vardır).

[21] Darimî, Sünen, I/35.

[22] İbn Sa'd, Tabakatu'i-Kubra, İV/180.

๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Peygamberimizin Hayatı => Konuyu başlatan: Hadice üzerinde 06 Mayıs 2011, 16:01:22