Rasulullah'ın Cömertliği

Rasulullah'ın Cömertliği

758) Cabir (r.a.) şöyle dedi:

"Rasulullah'tan (s.a.v.) birşey istenirse asla yok demezdi."

759) îbn Abbas {r.a.) şunu anlattı:

"Rasulullah (s.a.v.) insanların en cömertiydi. Ramazan'da, Cebrail'le (a.s.) görüştüğünde daha cömert olurdu. Ramazan'm her gecesinde Cebrail onunla görüşür ve ona Kur'an'ı okurdu.

Rasulullah (s.a.v.) hayır konusunda esen rüzgardan daha cömert olurdu." [71]

760) Enes (r.a.) şöyle dedi:

"Rasulullah'tan (s.a.v.), İslâm devrinde bir şey istendiyse onu mutlaka vermiştir."

Kendisine bir adam geldi. Ona, sadaka koyunlarından iki dağ a-rası koyun verilmesini emretti. Adam kavmine döndükten sonra:

-Ey kavmim! Müslüman olun! Çünkü Muhammed, fakirlikten korkmadan ihsanda bulunuyor, dedi.

761) Cubeyr îbn Mut'im (r.a.) şunu anlattı:

Rasulullah (s.a.v.) ashabıyla birlikte Huneyn'den dönerken ondan birşeyler istemek üzere bedeviler peşine düştüler. Öyleki onu, dikenli bir ağacm yanma gitmeğe zorladılar ve ridası ağaca takılıp kaldı.

Kasulullah (s.a.v.) ayağa kalkıp şöyle dedi:

- "Ridami bana geri verin. Siz benim cimriliğimden mi korkuyorsunuz? Eğer benim şu ağaçların sayısınca altınım olsaydı, onları aranızda paylaştırırdnn. Siz beni cimri, yalancı ve korkak olarak göremezsiniz." [72]

762) Ebu Hureyre (r.a.) şunu anlattı:

Rasulullah (s.a.v.) Bilal'in yanına girdi. Onun evinde bir yığın hurma vardı. Bilal'e:

- "Bu ne Bilal?" dedi. Bilal:

- Onu saklıyorum ya Rasulellah! dedi. Rasulullah (s.a.v.):

- "Onun cehennem'de yakıcı birşey olmasından korkmuyor musun Bilal? Infak et (sadaka olarak ver). Fakir düşmekten korkma" dedi. [73]

763) Enes (r.a.) şunu söyledi:

"Peygamber (s.a.v.), yarm için hiçbir şey saklamazdı."

764) Harun îbn Riab şunu anlattı:

Peygamber'e (s.a.v,) yetmiş bin dirhem geldi. Bu, o güne kadar ona getirilen en büyük paraydı. Bir hasırın üzerine koydu. Sonra kalkıp onu taksim etti. Onu bitirinceye kadar hiçbir isteyiciyi geri çevirmedi.[74]

[71] Bakınız: Sahİhu'l-Buharî, I/5, IJI/33, İV/137; Müslim, Sahih, kitabu'l-fedail, bab: 50; Musnedu'I-İmam Ahmed, I/288, 363; Beyhakî, Sünenu'l-Kubra, İV/305; İbn Sa'd, Taba-katu'l-Kubra, I/93; Tirmizî, Şemail, 190; Sunenu'n-Nesaî, kitabu's-sıyam, bab: 2; Musanneîu İbn Ebi Şeybe, IX/102; Münzirî, Terğib ve't-Terhib, 1523,1748.

[72] imam Ahmed, Musned, İV/84; Beyhakî, Sünenu'l-Kubra, VII/18, IX/102; Tabe-ranî, Mu'cemu'l-Kebir, 11/135; Abdurrezzak, Musannef, 9497, 20049.

[73] Taberanî, Mu'cemu'l-Kebir, I/325; Ebu Nuaym, Hılyetu'l-Evliya, 1/149; Munzirî, Terğib ve't-terhib, 11/51.

[74] Abdurrahman İbnü’l-Cevzi, Ashâbın Dilinden Peygamberimizin Hayatı, Uysal Kitabevi: 374-375.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın