|
Konu Başlığı: Rasullullah'ın Necaşiye Gönderdiği Mektup Gönderen: Hadice üzerinde 14 Mayıs 2011, 15:11:38 Rasullullah'ın Necaşiye Elçi Göndermesi Ve Ona Gönderdiği Mektup 1409) îbn İshak şunu anlattı: Rasulullah (s.a.v.) Amr îbn Umeyye'yi, Cafer îbn Ebi Talib'le arkadaşlarının durumu hakkında Necaşi'ye gönderdi. Onunla birlikte şu mektubu gönderdi: "Bismillahirrahmanirrahim. Allah'ın Rasulü Muhammed'den Habeş kralı Necaşi'ye, Melik, Kuddus, Selâm, Mümin ve Muheymin olan, kendisinden başka ilah olmayan Allah'a hamdettiğimi sana bildiririm. Ben, Meryem oğlu İsa'nın Allah'ın, temiz, iffetli ve dünyadan el etek çekmiş olan Meryem'e attığı ruhu ve kelimesi olduğuna ve böylece Meryem'in isa'ya gebe kaldığına şehadet ederim. Seni, bir olan, ortağı olmayan Allah'a i-badete, bana tabi olmağa ve bana gelene inanmağa davet ediyorum. Çünkü ben, Allah'ın Rasuluyum. Sana, amcamın oğlu Cafer'i ve onunla birlikte bazı müslümanları gönderdim. Selam, doğru yola uyanların ü-zerine olsun." Necaşi de Rasulullah'a (s.a.v.) şu mektubu yazdı: Bis m illahirr ahmanir rahi m. Allah'ın Rasulü Muhammed'e Necaşi'den. Ey Allah'ın peygamberi! Selam, Allah'ın rahmeti ve bereketi senins üzerine olsun. Kendisinden başka ilah olmayan Allah, beni islam'a hidayet etmiştir. Ya Rasulallahî İçinde İsa'nın meselesini anlattığın mektubun bana geldi. Göğün ve yerin Rabbine yemin ederim ki, İsa (a.s.) senin söylediklerine zerre kadar ilavede bulunmamıştır. O ancak senin dediğin gibidir. Biz gönderdiğin şeyleri Öğrendik. Amcanın oğlu ve arkadaşları geldiler. Senin Allah'ın Rasulü olduğuna şahadet ederim. Sana beyat ettim. Amcanın oğluna da beyat ettim. Onun vasıtasıyla alemlerin Rabbi olan Allah'a boyun eğip müslüman oldum. Sana oğlumu gönderdim. Eğer, benim, yanma gelmemi istersen onu da yaparım. Ey Allah'ın Rasulü! Senin söylediğinin hak olduğuna şahadet ederim, Es-Selamu a-leyke ve rahmetullahi ve berekatuhu. îbn İshak şunu söylemiştir: Bana şöyle anlatıldı: Necaşi oğlunu altmış Habeşliyle birlikte bir gemiye bindirmiş, denizin ortasına gelince gemi batmış ve onlar boğularak ölmüşlerdir. El-Vakidi, şeyhlerinden şunu nakletti: Rasulullah (s.a.v.) Necaşi'ye iki mektup yazmıştır. Birisinde onu, İslâm'a davet etmiş ve ona Kur1 an okumuştur. Necaşi Rasulullah'm mektubunu alıp gözüne sürmüş tahtından inerek tevazu ile yere oturmuştur. Sonra müslüman olup kelime-i şehadeti getirmiş ve şöyle demiştir: Eğer yanına gidebilseydim, mutlaka giderdim. O, Rasulullah'm (s.a.v.) davetine icabet ettiğini, onu tastik ettiğini ve Cafer vasıtasıyla müslüman olduğunu yazdı. Rasulullah diğer mektupta da ona, kendisini Umnıu Habibe Bint Ebi Sufyan'la evlendirmesini yazıyordu. Ummu Habibe, Ubeydullah îbn Cahş el-Esadi ile Habeşistan'a hicret etmiş, orada hrıstıyan olmuş ve ölmüştü. Mektupta ona ashabından yanında bulunanları (gemiye) bindirip kendisine göndermesini emretmişti. Necaşi Rasulullah'm (s.a.v.) emrini yerine getirdi. 1410) Ebu Katade şöyle anlattı: Necaşi'nin gönderdiği heyet Rasulullah'm yanma geldiğinde, onlara bizzat kendisi hizmet etmişti. Ashabı ona: Senin yerine biz yaparız, dedi. Rasulullah (s.a.v.) da: "Onlar benim ashabımı uğurlanışlardı. Ben de onlara bunun karşılığım vermek istiyorum" diye cevap verdi.[9] 1411) Ebu Hureyre şunu rivayet etti: Rasulullah (s.a.v) Necaşt'nin öldüğü günü bize haber verdi, musallaya çıkıp ashabını arkasına saf yaptı ve dört tekbir alarak onun cenaze namazını kıldı. [10] Hz. Aişe (r.a.) şunu söyledi: Necaşi öldüğünde kabrinde devamlı bir ışık görüldüğünü konuşurduk. Bize, Rasulullah'm (s.a.v.) mektup yazdığı Necaşi'nin, cenaze namazını kıldığı Necaşi olmadığı rivayet edildi. 1412) Enes şunu anlattı: Peygamber (s.a.v.) Kisra, Kayser, Necaşi ve her cebbara (zorba ve diktatöre) mektup yazarak kendilerini Allah Teala'ya (iman ve ibadete) davet etmiştir. Bu, Rasulullah'm cenaze namazını kıldığı Necaşi değildir.[11] [9] Daha önce kaynakları geçti. [10] Buharî, Cenaiz, bab: 4, 5, 61, 65; menakıbü'l-ensar, bab: 38; Müslim, cenaiz, hadis: 63, 64; Ebu Davud, Sünen, kitabul-cenaiz, bab: 58; Nesaî, cenaiz, bab: 27, 72, 76, 103; Malık, Muvatta, kitabül-cenaiz, hadis: 14; Ahmed, Musned, H/281; 438, 439 [11] Müslim, cihad, hadis: 75; Tırmizî, istizan, bab:23; Ahmed, Musned, İM/336. |