|
Konu Başlığı: Becîle Heyeti Gönderen: Hadice üzerinde 13 Mayıs 2011, 15:25:25 Becîle Heyeti 1424) Abdulhamid İbn Ca'fer'in babası şunu anlattı: Cerir İbn Abdillah el-Becelî, hicretin onuncu yılında, beraberinde kendi kavminden yüzelii kişi olduğu halde Medine'ye geldi. Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Sizin yanınıza şu kapıdan Yemenli, hayırlı bir kimse girecektir. Onun yüzünde ancak hükümdar alameti vardır." O sırada, Cerir ibn Abdillah, hayvanının üzerinde ve kavmi de yanında olduğu halde çıkageldi. Cerir şöyle anlatır: Rasulullah elini uzattı ve: "Bana şu şartlarla beyat et" dedi: - "Seni, Allah'tan başka ilah bulunmadığına, ve benim, Rasulullah olduğuma şehadete, namaz kılmağa, zekat vermeğe, Ramazan ayında oruç tutmağa, müslümanlara nasihat etmeğe, Habeşli köle de olsa, valiye (idareciye) itaat etmeğe davet ediyorum." Ben de: -Evet, deyip beyat ettim. Rasulullah (s.a.v.) ona, gerideki kavmimi sorardı. O da bir defasında şu cevabı vermişti: -Ya Rasulellah! Allah, îslam'ı üstün kıldı. Ezan açıktan okunuyor. Kabileler de taptıkları putlarını yıktılar. Rasuluîlah (s.a.v.): - "Zulhalasa ne oldu?" diye sordu. O: -O, olduğu gibi duıuyor, dedi. Rasulullah (s.a.v.) onu Zulhulasa'y][8] yıkmağa gönderdi. Ona bîr de sancak verdi. Cerir Fon Abdillah: -Ben, at üzerinde duramam, dedi. Bunun üzerine Rasulullah (s.a.v.) onun göğsüne vurup: - "Allah'ım! Onu at üstünde durdur. Onu hâdî (hidayete ulaştıran) ve mehdî (hidayete ermiş) kıl" dedi. Cerir İbn Abdillah yüz küsur kişilik kavmiyle birlikte yola çıktı. Kısa bir süre sonra döndü. Rasulullah (s.a.v.): - "Onu yıktın mı?" dedi. Cerir: -Evet, seni, hak dinle gönderen Allah'a yemin olsun! Onu ateşe verip yaktım. Ona tapanları da kötü bir halde bırakıp geldim, dedi. Rasulullah (s.a.v.), Ahmeslerin atlarına ve süvarilerine bereket duası yaptı.[9] [8] Zulhalasa: İçinde dikili bir taş bulunan bir tapınaktır. (Mütercimin notu). [9] Buharı, İV/76,79,92, V/208,209; Musiim, Sahih, fezaılu's-sahabe, 135,137; İbn Mace, Sünen, 159; Be/hakı, Sunenu'l-Kubra, !X/I7- DG^ılu'n-Nubuvve, V/348,Taberanî, Mu-cem, ü/338, EbuNuaym, Oeiaılu'n-Nubuvve, 162, Humeydî. Musned, 801, ibn Kesir. ei-Bıdaye ve'n-Nıhaye, İV/375, V/78, 79. Vli/56, İbn Hacer, Fethu'l-Ban, Vlll/70, X/504. Xl/136; Nevevî, Ezkar, 285. |