|
Konu Başlığı: Oğlum neden konuşamıyor Gönderen: Safiye Gül üzerinde 19 Ağustos 2011, 11:53:28 OĞLUM NEDEN KONUŞAMIYOR? Eylül 2010 60.SAYI Merhaba Perihan Hanım, Derginizle bir komşum aracılığıyla tanıştım. Benim en küçük oğlumun konuşamama sorunu var. Oğlum 3,5 yaşında, kolayına gelen bazı kelimeleri söylüyor ama zor olan kelimeleri söylemek istemiyor. Cümle kuramıyor fakat her şeyi anlıyor. Eşim bazı kelimeleri söyletmeye çalışıyor, bu sefer hiç söylemek istemiyor. Çok saldırgan, eline geçeni fırlatıyor. Diğer iki çocuğumda rastlamadığım bu durum bizi endişelendiriyor. Bunu bir uzmana sormak istiyordum, derginiz vasıtasıyla bu, ayağıma gelmiş oldu. Cevaplandırırsanız çok memnun olurum. HALİME… SULUOVA-AMASYA Halime Hanım, çocukların konuşma serüveni birbirinin aynı değildir. Kimi çocuk 2 yaşında bülbül gibi konuşurken kimi 3 yaşına geldiği halde isteklerini yeni yeni ifade edebilir. Bu sebeple çocukları birbiriyle kıyaslamak doğru değildir. Çocuklar doğdukları andan itibaren (hatta anne karnındayken) konuşma serüvenleri başlamıştır aslında. Biliyorsunuz bebekler dinlerler, biriktirirler, sonra adeta bir çorap söküğü gibi konuşmaya başlarlar. Bu sebeple henüz konuşmanın olmadığı bebeklik döneminde anne babanın çocuğuna yakın ilgi göstermesi, onunla tek taraflı da olsa konuşması, onu anlamaya çalışması çok önemlidir. Genel olarak çocuklar 1 yaşında bir (baba, mama), 2 yaşında iki (anne gel), 3 yaşında üç kelimelik cümleler kurarlar; “Baba işe gitti” gibi. Çocukta konuşma gecikmesi varsa bunun birkaç sebebi olabilir. Kalıtım, işitme sorunları, evde birden fazla dilin konuşulması, anne baba ilgisizliği, uzun süre TV karşısına oturtulması, yaygın gelişimsel bozukluk ve genel gelişim geriliği bunlardan bazılarıdır. Ancak anlattığınıza göre sizin çocuğunuz dili anlamaya ilişkin problem yaşamıyor, dili ifadeye ilişkin problem yaşıyor. Anlatamadığı noktada agresifleşiyor ve nesneleri fırlatıyor. Bu durumda çocuğun ifade etme becerilerini desteklemek gerekir. Bunun için Tv izlemesini azaltın, varsa bilgisayar oyununu olabildiğince sınırlandırın. Çocuğunuzla konuşmak için günde en az bir saat zaman ayırın, onun yaptıkları ve kendi yaptıklarınızla ilgili sohbet edin. Konuşurken yüzüne bakın ve yanlışlarını düzeltmeyin. Doğru model olmak için siz düzgün ve kısa cümlelerle konuşun. İşaretle gösteriyor ise; hemen istediğini vermek yerine örneğin “Süt mü istiyorsun?” gibi yönergelerle ona konuşma modeli olun ve onu teşvik edin, yüreklendirin. Konuşmanın iletişim için bir ihtiyaç olduğunu hissettirin ve onu bir anaokulunun kendi yaş gurubuna günde birkaç saatte olsa gönderin. Bunları yapmanıza rağmen 2-3 ay sonrasında çocuğunuzun konuşmasında bir ilerleme olmuyorsa; üniversitelerin dil ve konuşma bozuklukları birimine ya da çocuk ruh sağlığı hekimine müracaat etmeniz yerinde olacaktır. Önerileri dikkate aldığınızda kısa sürede çocuğunuzun bu problemi aşacağı kanaatindeyim. Selam ve dua ile… Perihan GÜL |