|
Konu Başlığı: Zalimlere şefkat edilmez Gönderen: Zehibe üzerinde 12 Mayıs 2009, 19:31:29 (http://www.risalehaber.com/images/news/57448.jpg) Bismillahirrahmanirrahim Şefkat-i insaniye, merhamet-i Rabbaniyenin bir cilvesi olduğundan; elbette rahmetin derecesinden aşmamak ve Rahmeten Lilalemîn Zatın mertebe-i şefkatinden taşmamak gerektir. Eğer aşsa ve taşsa, o şefkat elbette merhamet ve şefkat değildir, belki dalalete ve ilhada sirayet eden bir maraz-ı rûhî ve bir sakam-ı kalbîdir. Mesela, kafir ve münafıkların Cehennemde yanmalarını ve azap ve cihad gibi hadiseleri kendi şefkatine sığıştıramamak ve tevile sapmak, Kur'an'ın ve edyan-ı semaviyenin bir kısm-ı azîmini inkar ve tekzib olduğu gibi, bir zulm-ü azîm ve gayet derecede bir merhametsizliktir. Çünkü, masum hayvanları parçalayan canavarlara himayetkarane şefkat etmek, o bîçare hayvanlara şedid bir gadr ve vahşî bir vicdansızlıktır. Ve binler Müslümanların hayat-ı ebediyelerini mahveden ve yüzer ehl-i îmanı sû-i akıbete ve müthiş günahlara sevk eden adamlara şefkatkarane taraftar olmak ve merhametkarane cezadan kurtulmalarına dua etmek; elbette o dua, o mazlûm ehl-i îmana dehşetli bir merhametsizliktir ve şenî bir gadirdir. Risale-i Nur'da katiyetle ispat edilmiş ki; küfür ve dalalet, kainata büyük bir tahkir ve mevcudata bir zulm-ü azîmdir ve rahmetin ref'ine ve afatın nüzûlüne vesîledir. Hatta deniz dibinde balıklar, canilerden şekva ederler ki; "İstirahatimizin selbine sebep oldular" diye rivayet-i sahîha vardır. O halde, kafirin ve münafığın azap çekmesine acıyıp şefkat eden adamlar, şefkate layık hadsiz masumlara acımıyorlar. (Tarihçe-i Hayat sh. 251) Bediüzzaman Said Nursi SÖZLÜK: ŞEFKAT-İ İNSÂNİYE : İnsana âit şefkat hissi. İLHAD : Dinsizlik, îmânsızlık. SİRÂYET : Bulaşma, yayılmak, gelişmek. MARAZ-I RUH : Ruh hastalığı. SAKAM-I KALB : Kalb hastalığı. TEVİL : Bir fikir veya sözden bir başka mânâ çıkarmak EDYÂN-I SEMÂVİYE : Semâvî, İlâhi dinler. KISM-I ÂZiM : Büyük bir bölüm. TEKZİB : Yalanlamak, GADR : Zulüm, hâinlik. VAHŞÎ : Medenî olmayan, insanlardan kaçan, ehlî ve alışık olmayan, merhametsiz. MAHV : Harab olma. Yıkılma. Ortadan kaldırma. SUİ AKİBET: Kötü son MAZLUM : Zulme uğrayan. ŞENÎ : Kötü, çok fenâ, çirkin, günahlı iş. GADİR : Zulüm, kötülük, haksızlık. TAHKİR : Hakaret etme, horlamak, aşağılamak. MEVCUDÂT : Yaratılmış olan, mevcut olan şeyler; varlıklar. REF' : Kaldırmak. Hükümsüz bırakma. NÜZÛL : İnmek, iniş ÂFÂT : Âfetler, felaketler. CÂNİ : Cinâyet işleyen. ŞEKVÂ : Şikâyet etmek, sızlanmak. SELB : Zorla alma, kapma, ortadan kaldırma, giderme, izâle. RİVÂYET-İ SAHÎHA : Senet ve delillerle sabit, şüphesiz, doğru hadisler MÜNÂFIK : İkiyüzlü, araya nifak sokan, sözünde durmayan, inanmadığı halde inanır görünen. Konu Başlığı: : Zalimlere şefkat edilmez Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 12 Mayıs 2009, 20:51:54 Üstad Ne güzel İfade Etmiş hayatımda En sevmedigim kişiler vaadinde durmayan yüz üstü bırakan munafıklardır rabbim bunlardan sana sığınırım selametle...
Konu Başlığı: Ynt: Zalimlere şefkat edilmez Gönderen: Ekvan üzerinde 09 Ocak 2011, 20:13:31 Merhametin acıma boyutu tehlike arz ediyor..Ölçüyü iyi ayarlıyabilmek lazım.. Şefkat-i insaniye, merhamet-i Rabbaniyenin bir cilvesi olduğundan; elbette rahmetin derecesinden aşmamak ve Rahmeten Lilalemîn Zatın mertebe-i şefkatinden taşmamak gerektir. Eğer aşsa ve taşsa, o şefkat elbette merhamet ve şefkat değildir, belki dalalete ve ilhada sirayet eden bir maraz-ı rûhî ve bir sakam-ı kalbîdir. Önemli bir konuydu..Rabbim razı olsun.. |