|
Konu Başlığı: Sebeplere yapışmak zillete yol açar Gönderen: Zehibe üzerinde 27 Ekim 2009, 20:25:38 (http://www.risalehaber.com/images/news/58577.jpg) Bismillahirrahmanirrahim Arkadaş! Esbab ve vesaiti insan kucağına alıp yapışırsa, zillet ve hakarete sebep olur. Meselâ, kelp, bütün hayvanlar içerisinde birkaç sıfat-ı haseneyle muttasıftır ve o sıfatlarla iştihar etmiştir. Hattâ, sadakat ve vefâdarlığı darb-ı mesel olmuştur. Bu güzel ahlâkına binaen, insanlar arasında kendisine mübarek bir hayvan nazarıyla bakılmaya lâyık iken, maalesef, insanlar arasında mübarekiyet değil, necisü'l-ayn addedilmiştir. Tavuk, inek, kedi gibi sair hayvanlarda, insanların onlara yaptıkları ihsanlara karşı şükran hissi olmadığı halde, insanlarca aziz ve mübarek addedilmektedirler. Bunun esbabı ise, kelpte hırs marazı fazla olduğundan esbab-ı zahiriyeye öyle bir derece ihtimamla yapışır ki, Mün'im-i Hakikîden bütün bütün gafletine sebep olur. Binaenaleyh, vasıtayı müessir bilerek Müessir-i Hakikîden yaptığı gaflete ceza olarak necis hükmünü almıştır ki tâhir olsun. Çünkü hükümler, hadler, günahları affeder. Ve beynennâs tahkir darbesini, gaflete kefaret olarak yemiştir. Öteki hayvanlar ise, vesaiti bilmiyorlar ve esbaba o kadar kıymet vermiyorlar. Meselâ, kedi seni sever, tazarru eder-senden ihsanı alıncaya kadar. İhsanı aldıktan sonra öyle bir tavır alır ki, sanki aranızda muârefe yokmuş ve kendilerinde sana karşı şükran hissi de yoktur. Ancak Mün'im-i Hakikîye şükran hisleri vardır. Çünkü, fıtratları Sânii bilir ve lisan-ı halleriyle ibadetini yaparlar-şuur olsun, olmasın. Evet, kedinin mırmırları "Yâ Rahîm, yâ Rahîm, yâ Rahîm"dir. (Mesnevi-i Nuriye, Katre) Bediüzzaman Said Nursi SÖZLÜK: BEYNE'N-NÂS : İnsanlar arasında. DARB-I MESEL : Atasözü. ESBÂB : Sebepler. ESBÂB-I ZÂHİRİYE : Görünüşe ait sebepler. HASENE : İyilik, güzellik. İHTİMÂM : Özenmek. Azami dikkat göstermek. İŞTİHAR : Meşhur olma, tanınma, ün alma. KELB : Köpek. MARAZ : Hastalık, illet, dert, belâ. MUÂREFE : Karşılıklı görüşme ve tanışma. MUTTASIF : Vasıflanmış. MÜESSİR : Eseri yapan; tesirli, dokunaklı. MÜN'İM-İ HAKİKÎ : Gerçek nîmet verici olan Allah. NECİS-ÜL AYN : Pisliğin ta kendisi. SÂNİ : Herşeyi sanatla yaratan Allah. TÂHİR : Temiz, pak. TAZARRÛ : Yakarış, kendi kusurlarını bilip kibirden vazgeçip tevâzu ile Allah'a yalvarma. VESÂİT : Vâsıtalar, araçlar, âletler. ZİLLET : Aşağılık, horluk, alçaklık. |