Ölümü veren O'dur. Yani...

Bismillahirrahmanirrahim

وَيُمِيتُ Yani, mevti veren Odur.
Yani, hayat vazifesinden terhis eder,
fâni dünyadan yerini tebdil eder,
külfet-i hizmetten âzâd eder.
Yani, hayat-ı fâniyeden, seni hayat-ı bâkiyeye alır. İşte şu kelime, şöylece fâni cin ve inse bağırır, der ki:

Sizlere müjde!

Mevt idam değil,
hiçlik değil,
fenâ değil,
inkıraz değil,
sönmek değil,
firak-ı ebedî değil,
adem değil,
tesadüf değil,
fâilsiz bir in’idam değil.

Belki, bir Fâil-i Hakîm-i Rahîm tarafından
bir terhistir,
bir tebdil-i mekândır.

Saadet-i ebediye tarafına, vatan-ı aslîlerine
bir sevkiyattır.

Yüzde doksan dokuz ahbabın mecmaı olan âlem-i berzaha
bir visal kapısıdır.

(Mektubat, Yirminci Mektup)

Bediüzzaman Said Nursi

     Belki, bir Fâil-i Hakîm-i Rahîm tarafından
bir terhistir,
bir tebdil-i mekândır.

Saadet-i ebediye tarafına, vatan-ı aslîlerine
bir sevkiyattır.

Yüzde doksan dokuz ahbabın mecmaı olan âlem-i berzaha
bir visal kapısıdır.

    Aşık-Maşuk denklemini doğru kurabilenler için, elbette böyle güzeldir..Ama biz acaba bu konuda neredeyiz?

Seven sevdiğine bir an önce kavuşmak ister, sevdiği de onu bekler. Seven ve sevilen isek Mevlana'nın dediği gibi şeb-i Arus'tur ölüm.
Gerçek aşka kavuşmak dileğiyle..