O kızların acınacak hallerine ağladım

Bismillahirrahmanirrahim

Gençlik Rehberinde izahı bulunan ibretli bir hâdisenin hülâsası şudur:

Bir zaman, Eskişehir Hapishanesinin penceresinde, bir Cumhuriyet Bayramında oturmuştum. Karşısındaki lise mektebinin büyük kızları, onun avlusunda gülerek raksediyorlardı.

Birden, mânevî bir sinema ile elli sene sonraki vaziyetleri bana göründü. Ve gördüm ki, o elli altmış kızlardan ve talebelerden kırk ellisi, kabirde toprak oluyorlar, azap çekiyorlar. Ve on tanesi, yetmiş seksen yaşında çirkinleşmiş, gençliğinde iffetini muhafaza etmediğinden sevmek beklediği nazarlardan nefret görüyorlar kat’î müşahede ettim.

Onların o acınacak hallerine ağladım. Hapishanedeki bir kısım arkadaşlar ağladığımı işittiler. Geldiler, sordular. Ben dedim: “Şimdi beni kendi halime bırakınız, gidiniz.”

Evet, gördüğüm hakikattır, hayal değil. Nasıl ki bu yaz ve güzün âhiri kıştır; öyle de, gençlik yazı ve ihtiyarlık güzünün arkası kabir ve berzah kışıdır.

Geçmiş zamanın elli sene evvelki hâdisatı sinema ile hal-i hazırda gösterildiği gibi, gelecek zamanın elli sene sonraki istikbal hâdisatını gösteren bir sinema bulunsa, ehl-i dalâlet ve sefahetin elli altmış sene sonraki vaziyetleri onlara gösterilseydi, şimdiki güldüklerine ve gayr-ı meşru keyiflerine nefretler ve teellümlerle ağlayacaklardı. (Asa-yı Musa, On Birinci Şuâ - Meyve Risalesi, Üçüncü Mesele

Bediüzzaman Said Nursi

     Gençlikte insan ölümü çok aklına getiremiyor ama yaş ilerledikçe hayatının en kaçınılmaz gerçeği olduğunu farkediyor..Rabbim gençlikte yaptıklarına ağlayanlardan eylemesin bizleri..İnşaallah..

amin sümeyra kardeşim. ibretlik bi hikaye. ders alabilme ümidiyle inşallah

Yaşlılık gelmeden gençliğin kıymetini biliniz.
Rabbim gençliğimizi kendi yolunda geçirenlerden eylesin...