Kur’an’ın faiz fermanı

Bismillahirrahmanirrahim

Evet, hayat-ı içtimâiye-i beşeriyede havâs ve avâm, yani zenginler ve fakirler, muvâzeneleriyle rahatla yaşarlar. O muvâzenenin esâsı ise, havâs tabakasında merhamet ve şefkat; aşağısında, hürmet ve itaattir. Şimdi, birinci kelime havâs tabakasını zulme, ahlâksızlığa, merhametsizliğe sevk etmiştir; ikinci kelime avâmı kine, hasede, mübârezeye sevk edip, rahat-ı beşeriyeyi birkaç asırdır selb ettiği gibi; şu asırda, sa'y, sermâye ile mübâreze neticesi, herkesçe mâlûm olan Avrupa hâdisât-ı azîmesi meydana geldi.

İşte, medeniyet, bütün cemiyât-ı hayriye ile ve ahlâkî mektepleriyle ve şedid inzibat ve nizâmâtıyla, beşerin o iki tabakasını musâlâha edemediği gibi, hayat-ı beşerin iki müthiş yarasını tedâvi edememiştir. Kur'ân, birinci kelimeyi esâsından vücûb-u zekât ile kal' eder, tedâvi eder; ikinci kelimenin esâsını hurmet-i ribâ ile kal' edip, tedâvi eder. Evet, âyet-i Kur'âniye, âlem kapısında durup, ribâya "Yasaktır!" der. "Kavga kapısını kapamak için, ribâ kapısını kapayınız!" diyerek, insanlara ferman eder. Şâkirdlerine, "Girmeyiniz!" emreder. (Sözler sh. 373)

Bediüzzaman Said Nursi

SÖZLÜK:

HAYAT-I İÇTİMÂİYE-İ BEŞERİYE : İnsanların sosyal hayatı.
HAVAS : Mârifet ve yaşayışça üstün olan, üst tabaka.Zengin tabaka
AVÂM : Sıradan biri, fakir halk tabakası; okuyup yazması az olan; ilim ve irfânı az, basit yaşayışa sahip kimse.
MUVÂZENE : Ölçülülük, dengeli olma; tartma, ölçme, düşünme, karşılaştırma.
ESAS : Temel. Kök. Rükün. şart. Hakikat ve mahiyetler.
MERHAMET : Acımak, şefkat göstermek; korumak, iyilik etmek; esirgemek.
ŞEFKAT : Karşılıksız, samimi sevgi besleme; başkasının kederiyle alâkalı olma, acıyarak merhamet etme.
HÜRMET : Saygı.
RİBA: Faiz
İTAAT : Söz dinleme.
KİNE : f. Kin, garaz. Kalbde beslenen düşmanlık.
HASED : Başkasının iyi hâlini istememe; çekememezlik, kıskançlık.
MÜBÂREZE : Çekişme, kavga, dövüş, mücâdele, çarpışma.
SEVK : Önüne katıp sürme.
RAHAT-I BEŞERİYE : İnsanlığın rahatı.
ASR : Yüzyıl; ikindi namazı vakti.
SELB : Zorla alma, kapma, ortadan kaldırma, giderme, izâle.
SA'Y : Gayret, çalışma, emek.
SERMAYE : f. Ana mal. Esas para. İlk elde mevcut olan para.
MÜBÂREZE : Çekişme, kavga, dövüş, mücâdele, çarpışma.
HÂDİSÂT-I AZÎME : Büyük hâdiseler, olaylar.
CEMİYÂT-I HAYRİYE : Hayır cemiyetleri. Veya dernekleri.
AHLÂKÎ : Ahlâkla ilgili, ahlâka uygun.
MEKTEP : Okul; yazı yazacak yer.
İNZİBAT : Âsayiş, düzen ve rahatlık; sağlamlaşmak; polis vazifesini gören asker.
NİZÂMÂT : Düzenler, muntazam olanlar.
BEŞER : İnsan.
MUSÂLÂHA : Barışma, kırgınlığı ortadan kaldırma, karşılıklı anlaşma.
ESAS : Temel. Kök. Rükün. şart. Hakikat ve mahiyetler.
VÜCÛB-U ZEKÂT : Zekâtın farz olması
HURMET-İ RİBÂ : Fâizin haram olması.
ÂLEM : Dünya, kâinat,evren.
FERMÂN : Emir, buyruk, tebliğ.
ŞAKİRD : f. Talebe, çırak.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın