|
Konu Başlığı: Irçılık-Felsefe-Kur’an Gönderen: Zehibe üzerinde 12 Haziran 2009, 01:51:03 (http://www.risalehaber.com/images/news/58557.jpg) Bismillahirrahmanirrahim ÜÇÜNCÜ ESAS: Hikmet-i felsefe ile hikmet-i Kur'âniyenin hayat-ı içtimâiye-i beşeriyeye verdiği terbiyeler. Ammâ hikmet-i felsefe ise, hayat-ı içtimâiyede nokta-i istinâdı "kuvvet" kabul eder. Hedefi "menfaat" bilir. Düstur-u hayatı "cidâl" tanır. Cemaatlerin râbıtasını "unsuriyet, menfî milliyeti" tutar. Semerâtı ise, "hevesât-ı nefsâniyeyi tatmin ve hâcât-ı beşeriyeyi tezyiddir." Halbuki, kuvvetin şe'ni tecavüzdür. Menfaatin şe'ni, her arzuya kâfi gelmediğinden, üstünde boğuşmaktır. Düstur-u cidâlin şe'ni çarpışmaktır. Unsuriyetin şe'ni, başkasını yutmakla beslenmek olduğundan, tecavüzdür. İşte bu hikmettendir ki, beşerin saadeti selb olmuştur. Ammâ hikmet-i Kur'âniye ise, nokta-i istinâdı, kuvvete bedel "hakkı" kabul eder. Gâyede menfaate bedel "fazîlet ve rızâ-i İlâhîyi" kabul eder. Hayatta düstur-u cidâl yerine "düstur-u teâvünü" esas tutar. Cemaatlerin râbıtalarında unsuriyet, milliyet yerine "râbıta-i dinî ve sınıfî ve vatanî" kabul eder. Gâyâtı, hevesât-ı nefsâniyenin tecavüzâtına sed çekip ruhu maâliyâta teşvik ve hissiyât-ı ulviyesini tatmin eder ve insanı kemâlât-ı insaniyeye sevk edip insan eder. (Sözler 12. Söz Sh. 122) Bediüzzaman Said Nursi SÖZLÜK: HİKMET-İ FELSEFE : Felsefe ilmi. HİKMET-İ KUR'ÂNİYE : Kur'ân'ın, kâinatın mânâlarını ve yaratılış amacını izâh etmesi. HAYAT-I İÇTİMÂİYE-İ BEŞERİYE : İnsanların sosyal hayatı. NOKTA-İ İSTİNAD : Dayanak noktası, dayanma yeri. DÜSTUR-U HAYAT : Hayat prensibi, yaşam prensibi. CİDÂL : Sözle mücâdele, ateşli konuşma; muhârebe; cenk; kavga, mücadele, çarpışma, çekişme. RÂBITA : Bağ, bağlayan, rabteden, bitiştiren. SEMERÂT : Meyveler, faydalar, kârlar, menfaatler. UNSURİYET : Irkçılık. Menfi milliyetçilik ŞE'N : İş, gerek, tavır, hal SELB : Zorla alma, kapma, ortadan kaldırma, giderme, izâle. BEŞER : İnsan. GAYE : Amaç, ideâl, hedef. DÜSTUR-U TEÂVÜN : Yardımlaşma prensibi. RÂBITA-I DİNÎ : Din bağı. GAYÂT : Gayeler, amaçlar, emeller. HEVESÂT-I NEFSÂNİYE : Nefsin gelip geçici çirkin istekleri, arzuları. MAÂLİYÂT : İnsan aklının yetişemediği veya zor yetiştiği yüksek fikirler ve derin bilgiler. HİSSİYÂT-I ULVİYE : Yüce hisler, duygular. TATMİN : İknâ etmek, doyurma, ihtiyacını karşılama. KEMÂLÂT-I İNSÂNİYE : İnsana ait mükemmellikler, olgunluklar. |