Ebedi gençlik nasıl kazanılır?

Bismillahirrahmanirrahim

Gençlik gidecek. Sefâhette gitmiş ise, hem dünyada, hem âhirette binler belâ ve elemler netice verdiğini ve öyle gençler ekseriyetle sû-i istimâl ile, israfât ile gelen evhamlı hastalıkla hastahânelere ve taşkınlıklarıyla hapishânelere veya sefâlethânelere ve mânevî elemlerden gelen sıkıntılarla meyhânelere düşeceklerini anlamak isterseniz, hastahânelerden ve hapishânelerden ve kabristanlardan sorunuz.

Elbette hastahânelerin ekseriyetle lisân-ı halinden, gençlik sâikasıyla israfât ve sû-i istimâlden gelen hastalıktan enînler, eyvahlar işittiğiniz gibi, hapishânelerden dahi, ekseriyetle gençliğin taşkınlık sâikasıyla gayr-i meşrû dairedeki harekâtın tokatlarını yiyen bedbaht gençlerin teessüflerini işiteceksiniz. Ve kabristanda ve mütemâdiyen oraya girenler için kapıları açılıp kapanan o âlem-i berzahta, ehl-i keşfe'l-kuburun müşâhedâtıyla ve bütün ehl-i hakikatin tasdikiyle ve şehâdetiyle, ekser azablar gençlik sû-i istimâlâtının neticesi olduğunu bileceksiniz. (Sözler Sh. 135)

Bunlara kıyasen, bîçare gençlerin çok vartaları var ki, en tatlı hayatını, en acı ve acınacak bir hayata çeviriyorlar. Ve bilhassa şimâlde koca bir devlet, gençlik hevesâtını elde ederek, bu asrı fırtınalarıyla sarsıyor. Çünkü, âkıbeti görmeyen kör hissiyâtla hareket eden gençlere ehl-i nâmusun güzel kızlarını ve karılarını ibâhe eder. Belki, hamamlarında erkek, kadın beraber çıplak olarak girmelerine izin vermeleri cihetinde, bu fuhşiyâtı teşvik eder. Hem, serseri ve fakir olanlara zenginlerin mallarını helâl eder ki, bütün beşer bu musîbete karşı titriyor.

İşte bu asırda, İslâm ve Türk gençleri, kahramanâne davranıp, iki cihetten hücum eden bu tehlikeye karşı, Risâle-i Nur'un Meyve ve Gençlik Rehberi gibi keskin kılınçlarıyla mukabele etmeleri elzemdir.

Yoksa, o bîçare genç, hem dünya istikbâlini, hem mesud hayatını, hem âhiretteki saadetini ve hayat-ı bâkiyesini azablara, elemlere çevirip mahveder. Ve sû-i istimâl ve sefâhetle hastahânelere ve hayatın taşkınlıkları ile hapishânelere düşer. Eyvahlar, esefler ile, ihtiyarlığında çok ağlayacak.

Eğer terbiye-i Kur'âniye ve Nurun hakikatleriyle kendini muhâfaza eylese, tam bir kahraman genç ve mükemmel bir insan ve mesud bir Müslüman ve sâir zîhayatlara, hayvanlara bir nevi sultan olur. Evet, bir genç, hapiste, yirmi dört saat her günkü ömründen tek bir saatini beş farz namaza sarf etse ve ekser günahlardan hapis mâni olduğu gibi, o musîbete sebebiyet veren hatâdan dahi tevbe edip sâir zararlı, elemli günahlardan çekilse, hem hayatına, hem istikbâline, hem vatanına, hem milletine, hem akrabâsına büyük bir faydası olması gibi; o on, on beş senelik fânî gençlikle, ebedî parlak bir gençliği kazanacağını, başta Kur'ân-ı Mu'cizü'l-Beyân, bütün kütüb ve suhuf-u semâviye katî haber verip müjde ediyorlar.

Evet, o şirin, güzel gençlik nimetine istikâmetle, tâatle şükretse, hem ziyâdeleşir, hem bâkîleşir, hem lezzetlenir. Yoksa hem belâlı olur, hem elemli, gamlı, kâbuslu olur gider; hem akrabâsına, hem vatanına, hem milletine muzır bir serseri hükmüne geçirmeye sebebiyet verir. (Sözler sh. 136)

Bediüzzaman Said NURSİ

SÖZLÜK:

SEFÂHET : Zevk, eğlence ve yasak şeylere düşkünlük.
EKSERİYETLE : Daha ziydesiyle. Çoklukla.
İSRAFÂT : Lüzumundan fazla yapılan harcamalar, israflar.
EVHAM : Olmayan birşeyi olur zannı ile meraklanmak, vehimler, kuruntular
SEFÂLETHÂNE : Sefâlet yeri. Yoksulluk, perişaniyet yeri.
ELEM : Ağrı, acı, keder, dert, gam, kaygı.
KABRİSTAN : Mezarlık.
SAİKA : Sürükleyen, sevkeden, götüren hal, sebep.
TEESSÜF : Üzülme, beğenmeme ve râzı olmadığını ifâde etme, eseflenme.
MÜTEMÂDİYEN : Aralıksız, durmadan, devamlı sûrette.
ÂLEM-İ BERZAH : Ruhların Kıyâmete kadar bekledikleri âlem.
EHL-İ KEŞFE-L KUBUR: Mezarda olanları keşfeden kişi
MÜŞÂHEDÂT : Gözle veya basiret gözü ile görünen şeyler
ŞEHÂDET : Şâhitlik; Allah tarafından Peygamberimize bildirilen herşeyi kabul ve tasdik etme.
VARTA : Tehlike, uçurum, çukur yer.
ŞİMÂL : Kuzey.
HEVESÂT : Nefisten gelen gelip geçici istekler, arzular.
HİSSİYÂT : Duygular, hisler.
ÂKIBET : Son, netice.
İBÂHE : Mübah kılmak, helâl etmek, sevap veya günah olmamak, bir şeyin yasak ve haram olmaktan çıkması, izin vermek.
FUHŞİYÂT : Çok çirkin işler, günahlar; gayr-ı meşrû cinsî münâsebetler.
TEŞVİK : Şevklendirmek, cesâret vermek.
MUSÎBET : Belâ, felâket, hastalık, dert, sıkıntı, ezâ, başa gelen acı durumlar.
MUKABELE : Karşılık, karşılamak.
BÎÇARE : Çaresiz, zavallı.
MESUT : Saadetli, îmân ehli olan bahtiyar.
ESEFLER : Üzüntüler,pişmanlıklar.
SÂİR : Başkası, diğeri, birşeyden geri kalan, maadâ.
NEVÎ : Çeşit ile alâkalı; cinse ait.
TEVBE : Pişmanlık, dönüş, fenalıktan vazgeçiş.
SUHUF-U SEMÂVİYE : Allah'ın gönderdiği sayfalar.
TÂAT : İtaat etme, söz dinleme, ibâdet.
KÂBUS : Uykuda ağırlık basması; korkulu ve insanda hareket bırakmayan rüyâ.
MUZIR : Ziyan veren, zararlı, zarara sokan.
SERSERİ : Başıboş, işi gücü olmayıp boşta dolaşan, haylaz, derbeder, âvâre.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın