Bediüzzaman Risalei Nur dur

BEDİÜZZAMAN RİSALE-İ NUR DUR

Geçenlerde değerli bir dostum ile aramızda ilginç bir diyalog yaşandı. Sohbet esnasında bana şöyle bir soru sordu yöneltti:

“Bediüzzaman Said Nursi’nin çok büyük bir zat olduğunu artık herkes kabul ediyor. Din düşmanlarının dışında hiç kimse onu eleştirmiyor. Hatta 20. yüzyılın mücedidi olduğu konusunada kimse itiraz etmiyor. Ancak 20. yüzyıl bitti. 21. yüzyıla girdik. Bu yüzyılda yeni bir şeyler olması gerekmiyor mu, sizler niçin hala Risale-i Nur okuyorsunuz, Risale-i Nur’ u ne zamana ve nereye kadar okuyacaksınız, 21. yüzyılda yeni bir açılım, yeni bir oluşum, yeni bir müceddid olması gerekmiyor mu?”

Hiçbir parti, cemaat veya tarikata mensubiyetinin olmadığını bildiğim sağduyu sahibi, mütevazı, sade ve kendi halinde bir hayat yaşayan bu dostum, kafasındaki bazı açmazlara cevap arıyordu. Sohbetimizde, “Allah – resul – mehdi” künyesi kullanan bir şahıstan bahsetti. O şahsın da Risale-i Nur okuduğundan, sürekli Risale-i Nurdan kaynak gösterdiği ve deliller getirdiğinden, hatta ahir zamanda beklenen zatın Bediüzzaman olmadığını, Bediüzzaman’ın kendi ifadelerine dayanarak ispatladığından bahsetti.

Arkadaş, sözünü ettiği şahsın evrimcilerle yaptığı mücadeleyi, hazırlamış oldukları islami internet sitelerinin tüm dünyaya yayıldığını… Vs. anlatırken; bende zihnimde bir muhasebe yapmaya başladım. Ona en samimi duygularla cevap verebilmek için kendi kendime sordum: “Sahi ben niçin Risale-i Nur okuyorum ve ne zamana kadar okuyacağım? Kendime sormuş olduğum bu soruya, zihnimde ve kalbimde oluşan cevabı, bütün samimiyetimle o dostuma aktardım:

“Risale-i Nur beni tatmin ediyor. Manen doyuruyor. Bana, aşk, şevk, heyecan ve feyiz veriyor. Manevi yaralarımı tedavi ediyor. Risale-i Nuru çok okuduğum zaman Allah’ı CC. ve Resulullah’ı daha çok sevdiğimi fark ediyorum, daha fazla Kuran okumaya başlıyorum. Risale-i Nuru okudukça haramlardan kaçınma ve kötü alışkanlıklardan uzaklaşma konusunda daha dikkatli ve gayretli oluyorum. İbadetten daha fazla lezzet alıyorum ve daha fazla ibadet ediyodum.

Risale-i Nur benim manevi ihtiyaçlarımı karşılıyor. Benim yeni bir arayış içerisine girmek veya Risale-i Nur’u okumayı bırakmak için hiçbir gerekçem yok. Ne zamanki Risale-i Nur, sorularıma cevap veremez, ihtiyaçlarımı karşılayamaz, manevi Yaralarıma ilaç olamaz, bana şevk ve feyiz veremez… kısacası beni aklen ve kalben tatmin edemez ve beni manen doyuramazsa; o zaman bende manen tatmin olacağım yeni bir kaynak arayışına girerim. Ama şu anda böyle bir ihtiyaç duymuyorum. Onun için, şu anda Risale-i Nur okumayı bırakıp, dikkatimi, enerjimi ve zamanımı başka bir yöne sarfetmek için hiçbir neden yok!” dedim.

Vermiş olduğum cevap, bana göre o andaki duygularımın ifadesi, sıradan, sade ve basit bir cevaptı. Fakat arkadaşımın çok hoşuna gitti. Çok önemli bir şeyi keşfetmiş havasına girdi ve sohbeti bir hayli koyulaştırdık.

Satır arasında bir tesbitimi ve kanaatimi de kendisine aktardım: Türkiye de evrimcilere karşı en ciddi, ilmi ve etkili mücadeleyi yürüten kişi, Prof. Dr. Adem TATLI’dır. Merak eden konuyu araştırabilir.

Ayrıca, Bediüzzaman Hazretleri ve Risale-i Nur hakkında teslim etmemiz gereken gerçekler var:

İnsanlar davaları ve eserleri ile yaşarlar. Bediüzzaman Said Nursi, biyolojik olarak bedenen 1960 yılında vefat etmesine rağmen onun davası çığ gibi büyüyor, eserleri tüm dünyada hızla yayılıyor.

Talebelerinin sayısı her geçen gün katlanarak artıyor. Vefatından 47 yıl sonrada insanlar O’ na talebe olabilmeyi en büyük şeref kabul ediyor.

Dünya genelinde bütün ideolojiler, felsefi akımlar, düşünce sistemleri bir bir yıkılıp kaybolurken; Bediüzzaman ve Risale-i Nura olan ilgi ve merak her geçen gün artıyor. Dünyanın her yerinde onu anlamaya ve tanımaya yönelik sempozyumlar, konferanslar, paneller yapılıyor. Hakkında yapılan akademik çalışmaların sayısı her geçen gün artıyor. Dünyanın çeşitli ülkelerinde O’nunla ilgili pek çok eserler yayınlanıyor.

Risale-i Nur, her geçen gün yeni yenidünya dillerine tercüme ediliyor, yeni ülkelere, yeni milletlere ulaşıyor. Bugün, Risale-i Nur kırktan fazla farklı lisanlara tercüme edilmiş ve yayınlanmış durumda. Kendi ana dilinde Risale-i Nuru tanıyıp okuyan insanlar, bu harika eserleri asli kaynağından, asıl halinden okuyabilmek için Türkiye’ye geliyor ve Türkçe öğreniyorlar.

Binlerce internet sitesi Risale-i nur ile ilgili neşriyat yapıyor ve bu siteler dünyanın her yerinden milyonlarca kişi tarafından ziyaret ediliyor.

Türkiye’de 14 yayınevi Risale-i Nuru basıyor. Yapılan baskılar sürekli dağılıyor, satılıyor ve insanlara ulaşıyor. Sadece söz – basım yayımın 2006’da yapmış olduğu kampanyada yaklaşık 10 bin takım Risale- i Nur külliyatı Anadolu’ya dağılmış.

Dünya genelinde on binlerce Risale-i Nur dersanesi var ve her geçen gün yenileri açılıyor. Her gün dünyanın her yerinde on binlerce Risale-i Nur dersi yapılıyor. Cemaat halinde yapılan derslerin yanı sıra, insanlar ferdi olarak da okuyup istifade ediyorlar.

Bediüzzaman, her geçen gün insanlığın hayatına daha fazla giriyor. Onun eserlerini artık sadece Anadolu insanı veya sadece Müslümanlar değil, her ülkede, her milletten ve her dine mensup insanlar okuyorlar ve istifade ettiklerini söylüyorlar.

Bir papaz, “Müslüman olmadığını ancak Risale-i Nur okuyarak tevhid inancını pekiştirdiğini” söylüyor. Bir Alman, “sorumlusunuz, bu eserleri bize niçin daha önce ulaştırmadınız, niçin bizi daha önce inkar ve küfür karanlıklarından kurtarmadınız!” diye sitem ediyor. Türk olmayan Müslüman bir Arap, Pakistanlı veya Endonezyalı, “Risale-i Nur sadece sizlerin yani Türklerin malı değil, Risale-i Nur bütün alem-i islamın malıdır” diyor.

Bir gazeteci yazar, “ Said Nursi, sadece Nurcuların üstadı değildir. O, bu ülkenin yetiştirdiği mümtaz bir şahsiyettir, ortak bir değerdir, herkes ondan istifade etmelidir!” diyor.

“Bediüzzaman, büyük bir alimdi. Fakat görevini yaptı, fonksiyonunu bitirdi gitti. Artık devir başkasının devri, yeni oluşumlar devridir” düşüncesini yaymaya çalışanlar bile, Risale-i Nur kaynağından beslenme ve Bediüzzaman’ dan deliller getirme ihtiyacı duyuyorlar. Risale-i Nur onların bile başvuru kaynağı. Çünkü Risale-i Nur dipsiz bir derya, tükenmez bir ilim hazinesidir. Çünkü eserler Kuranın malıdır. Kuran’ın ahir zaman mucizesidir.!

Bazı çevrelerin, Bediüzzaman Said Nursi hazretlerine olan ilgi ve merakı yok etmeye; Risale-i Nur’a olan yönelişi başka yönlere kanalize etmeye; ilgi ve merakı, dikkatleri Bediüzzaman ve Risale-i Nur üzerinden uzaklaştırmaya çalıştıklarını hissediyoruz.

Risale-i Nur’dan bazı alıntılar yapılarak Bediüzzaman’ın fonksiyonunun ve hizmet devrinin bittiğinin ima edilmesi ve adeta bunun ispatlanmaya çalışılması vesilesiyle bizde, bazı tespitlerimizi sizlerle paylaşmak istiyoruz.

1- Risale-i Nur, 130 parça eserden müteşekkil, 6000 sayfadan fazla büyük bir külliyattır. Külliyat’ın muhtevası incelendiği zaman, Kuran-ı Kerim’de zikredilen tüm konuların Kuran’da yer aldığı oranda; aynı konuların aynı oranda Risale-i Nur’da da izah edildiği görülür. Yani Risale-i Nur, muhteva ve konuların zikredilme oranları bakımından yüce kitabımız Kuran-ı Kerim ile paralellik arzeder. Kuranda yer alan tevhid , mübüvvet, kitap, melaike, ahiret, kader, amel… gibi konular Kuran’da zikredildiği oranda Risale-i Nur’ da da izah ve beyan edilmiştir.

2- Bazı konular, Külliyatın bir bölümünde o bölümün makamına uygun üslup ve miktarda izah edilmiştir. O konu, başka bölümlerde de başka makamlara uygun şekilde farklı yönlerden izah edilmiştir. Bir konunun, Külliyatın değişik bölümlerinde farklı cihetlerden izah ve beyanları vardır. Onun için bir konuda Risale-i nur namına hüküm verebilmek için külliyatın tamamına vakıf olunması, külliyatın tamamının bir bütün olarak ele alınıp değerlendirilmesi, farklı bölümlerdeki değişik açılardan yapılan izahların birlikte değerlendirilmesi ve tahlil edilmesi; yani değişik bölümlerde yer alan karelerin sağlıklı bir şekilde birleştirilebilmesi gerekir.

Aksi halde “ben hafız değilim diyen Bektaşi” gibi, Külliyatın bir yerinden cımbızla çekilen bir pasajın kifayetsiz malumatlarla değerlendirilmesi insanları yanlış sonuca götürebilir.

3- Risale-i Nur, öyle bir eserdir ki; ondan istifade edebilmek için, hulusi kalp ile yaklaşmak ve “ihtiyacım var istifade etmek istiyorum” niyetiyle okumak gerekir. Risale-i Nuru okuyanlar bilir: İnsan okurken bazen kitap okuduğunu unutur, sanki sohbet ediyormuşçasına kendisini diyalog havasına kaptırır, sanki Üstad anlatır, talebe dinler. Hakikat kapıları açılır insanın gönlüne iman ve İslam nurları dolar, feyiz ve lezzet alır. Eserler, hem akla, hemde kalbe, ruha, duygulara, latifelere hitabeder ve her yönden doyurur, tatmin eder insanı.

Tenkit veya başka niyetlerle Külliyata bakan kişi, ondan gerçek manada istifade edemez. Feyiz kapılarını açamaz. Böyleleri sadece ikna veya ilzam olur.

4- Bediüzzaman Hazretleri, şahsını değil devamlı Risale-i Nuru nazarı dikkate vermiştir. Nazarları şahsından ziyade eserlere çevirmiştir. “Baki davaların fani şahıslar üzerine bina edilemeyeceğini” her vesile ile anlatmıştır. Kendi şahsına hürmet ve iltifat edilmesini ve ziyaretine gelinmesini istememiş; şahsının ziyaret edilmesi yerine Risale-i Nurun okunmasını, bunun çok daha fazla istifadeye medar olacağını söylemiştir.

Bediüzzaman Hazretleri, bu zamanda dinsizlik akımlarının çok güçlü, etkili ve yetkili örgütler, cemiyetler, komiteler tarafından, çok organize bir şekilde faaliyet gösterdikleri gerçeğine dikkat çekerek; böylesine kapsamlı ve dehşetli bir dinsizlik cereyan...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın