Hacla İlgili Çeşitli Rivayetler

81. Hacla İlgili Çeşitli Rivayetler:

242. Abdullah b. Amr b. As'dan: Resûlullah (s.a.v.) Mina'da durdu, müslümanlar kendisine muhtelif sorular soruyorlardı. Bu arada adamın biri gelerek:
«— Ya Resûlallah! kurban kesmeden önce bilmediğim için tıraş oldum, dedi. Hz. Peygamber:
«— Kurbanını kes, önemli değil.» buyurdu. Daha sonra başka bir kimse daha gelerek:
«— Ya Resûlallah! Cemreleri taşlamadan önce bilmediğim için kurban kestim, dedi. Buna da cevaben peygamberimiz:
«— Taşını at önemli değil!» buyurdu. Hz. Peygambere burada gelmiş ve geçmiş ne sorulduysa hepsine de cevabı:
«— Yap, önemli değil» oldu.[151]

243. Abdullah b. Ömer'den: Hz. Peygamber.bir gazveden, hacdan veya bir umreden dönerken her yüksek yerden geçerken üç defa tekbir getirirdi. Sonra da: «Tek olan ALLAH'tan başka ilah yoktur. Onun hiç bir şekilde ortağı da yoktur. Mülk onundur, hamd da ona mahsustur. O her şeye kadirdir. Dönenler, tövbe edenler, ibadet ve secde edenler, rabbimize hamdedenler, ALLAH vaadinde sadıktır. Kuluna yardım eder, ALLAH düşmanı grupları o tek başına hezimete uğratır,» diye dua ederdi.[152]

244. Ibn Abbas anlatıyor: Resûlullah (s.a.v.) devesinin hevdecinde (çadırında) duran bir kadının yanından geçiyordu. Kadına:
«— Bu ALLAH'ın resulüdür!» dendi. Bunun üzerine kadın yanındaki çocuğun yanlarından tutup kaldırarak:
«— Bu haccedebilir mi ya Resûlallah?» diye sordu. Resûlullah (s.a.v.):
«— Evet, sana da sevap olur» buyurdu.[153]

245. Talha b. Ubeydillah b. Keriz'den: Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: «Şeytan arefe günü görüldüğünden daha küçük, daha hakir, daha zelil ve daha öfkeli hiç bir zaman görülmedi. Bunun sebebi de rahmetin indirilişini, ALLAH'ın büyük günahları affedişini görmesidir. Bir de arefe gününden de daha küçük, daha zelil, daha öfkeli görüldüğü bir gün vardır ki o da Bedr harbinin olduğu gündür.» Bu söz üzerine Hz. Peygamber'e:
«— Bedr'de şeytan ne gördü ya Resûlallah?» diye sorulunca şöyle buyurdu:
— Cebrail'in melekleri savaş için sıra sıra yaptığını gördü.»[154]

246. Talha b. Ûbeydullah b. Keriz'den: Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: «Duaların en efdali arefe günü yapılandır. Benim ve benden önceki peygamberlerin söylediklerinin en efdali de: Tek olan ALLAH'tan başka ilah yoktur, onun hiç bir şekilde ortağı yoktur» sözüdür.[155]

247. Enes b. Maliklten Hz. Peygamber Mekke'nin fethedildiği sene Mekke'ye girdiğinde başında miğfer vardı. Miğferi çıkarınca bir adam kendisine gelerek:
«— Ya Resûlallah! îbn Ha'tal, Kabe'nin perdeleri arasına sığınmış!» dedi.[156] Bunun üzerine Peygamberimiz:
«— Onu öldürün!» buyurdu.[157]
îmam Malik der ki: O gün Resûlullah da —ALLAH bilir—ihramlı değildi.

248. Nafî'den: Abdullah b. Ömer Mekke'den yola çıktı. Kudeyd'e gelince kendisine Medine'den bir haber geldi. Bunun üzerine hemen ihramsız olarak Mekke'ye döndü.
îbn Şihab'den buna, benzer bir rivayet gelmiştir.

249. Muhammed b. Imran el-Ensarî, babasından naklediyor: Ben Mekke yolu üzerindeki Serha'nın altında dururken Abdullah b. Ömer geldi.[158]
«— Neden bu ağacın altındasın?» dedi. «— Gölgesinde oturmak için.» dedim. «— Başka sebebi var mı?» dedi.
«— Hayır, sadece gölgesi için» dedim. Bunun üzerine Abdullah b. Ömer eliyle doğu tarafını işaret ederek Resûlullah'ın (s.a.v.) şöyle buyurduğunu nakletti: «Mina'daki iki küçük dağ arasına varınca orada Sürer denilen bir vadide bir ağaç vardır. O ağacın altında yetmiş bin Peygamber yaşamıştır.»[159]

250. îbn Ebî Müleyke'den: Ömer b. Hattab, Beytullah'ı tavaf eden cüzzamlı bir kadına rastladı. Ona:
«— Ey ALLAH'ın cariyesi! Eğer evinde oturup başkalarına zararın dokunmasa daha iyi olurdu!» dedi. Bunun üzerine kadın derhal oturdu. Daha spnra kadına bir adam gelerek:
*— Seni tavaf yapmaktan men eden adam öldü, haydi devam et!» dedi. Kadın adama:
«— Onun dirisine itaat edip, Ölüsüne asi olacak değilim» diye karşılık verdi.

251. Abdullah b. Abbas'tan: Rükün'le Kabe kapısının arası, Mültezem'dir.

252. Muhammed b. Yahya b. Habban naklediyor: Bir adam, Rebeze'de Ebû Zerr'e rastladı. Ebû Zerr adama:
«— Nereye?» diye sordu. Adam:
«— Hacca gitmek istiyorum.» diye cevap verdi. Bunun üzerine Ebû Zerr:
«— Başka bir sebep var mı?» dedi. Adam:
*— Hayır! dedi Ebû Zerr;
«—Peki öyleyse yap» dedi. Olayın devamını adam şöyle anlatıyor: Oradan ayrıldıktan sonra Mekke'ye kadar geldim. Bir müddet orada kaldıktan sonra, bir gün kalabalık içinde bir adamı itekledim. Bir dene göreyim? Rebeze'de karşılaştığım ihtiyar bu!.. Yani Ebû Zerr! Beni görünce tanıdı ve:
«— Seninle konuşan benim!» dedi.

253. imam Malik, Ibn Şihab'a;
«— Hac için ihrama girip de çıkan bir engelden dolayı ihramdan çıkmayla ilgili soru sordum.» Ibn Şihab, böyle bir şeyin olmayacağını kastederek:
— Bunu hiç kimse yapmış mı?» diye mukabele etti. Bu hoşuna gitmedi. İmam Malik, «kişi bineği için Harem'den ot toplar mı?» sorusuna «Hayır» cevabını verdi.

[151] Buharî, Hacc, 25/131; Müslim, Hacc, 15/327. Ayrıca bkz. Şeybanî, 501.
[152] Buharı, Umre, 26/12; Müslim, Hacc, 15/428. Ayrıca bkz. Şeybanî, 515.
[153] Müslim, Hacc, 15/409.
[154] Bu, mürseldir. Hâkim, Mustedrek'te Ebu'd-Derdâ'dan mevsul olarak rivayet etmiştir.
[155] Îbn Abdilber derki: "Mürsel oluşunda, Malik'ten ihtilaf yoktur, bu isnadla sağlam bir yolla müsned oluşunu bilmiyorum. Faziletlerle ilgili hadisler, sağlam bir delile ihtiyaç duymaz. Ali ve Îbn Amr'dan müsned olarak gelmiştir.
[156] Buharî, Cezau's-Sayd, 28/18; Müslim, Hacc, 15/450.
[157] Aslında Kabe'ye sığınanlara dokunulmayacağı kararlaştırılmıştı. Fakat Îbn Hatal, daha önce îslâma ve müslümanlara yaptığı büyük kötülükler sebebiyle kanı heder edilenlerdendi.
[158] Şerha: kendisine doğru bir sürü patika yolun gittiği bir ağacın özel adıdır.
[159] Nesaî.Hacc, 24/189.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın