15. Ebû Hüreyre (r.a.)'den: Resûlullah (s.a.v.) Cuma gününün faziletini anlatarak buyurdular ki: «Cuma günü öyle bir an var ki müslüman bir kimse o vakitte namaz kılar, Allah'tan bir şey isterse Allah mutlaka istediği şeyi ona verir.» Resulü Ek­rem eliyle o vaktin kısa bir süre olduğuna işaret etti.[18]
 
16. Ebû Hüreyre (r.a.) anlatıyor: Tûr-u Sina'ya gitmiştim, ora­da Ka'bu'l-Ahbâr'a rastladım. Beraber oturduk, bana Tevrat'tan anlattı. Ben de ona Resûlullah'ın hadislerini anlattım. Ona söyle­diğim hadislerden biri de şuydu: Resûlullah (s.a.v.) buyurdular ki: «Üzerine güneş doğan günlerin en hayırlısı Cuma günü­dür. Âdem o gün yaratıldı. Cennetten o gün çıkarıldı. Tevbesi o gün kabul edildi. O gün öldü, kıyamet de o gün kopa­cak. Cuma günü bütün hayvanlar şafaktan güneş doğunca­ya kadar acaba kıyamet kopacak mı diye korkularından kulaklarını verir dinlerler. Yalnız cinlerle insanlar bun­dan gafildirler. Cuma günü bir vakit vardır, müslüman bir kimse o vakitte namazda olur, Allah'tan bir dilekte bulunursa Allah mutlaka dileğini verir,»

«— O faziletli vakit, senede bir gündür.» deyince:
«— Hayır, her cuma Öyle bir vakit vardır.» dedim. Bunun üze­rine Kâb, Tevratı okuyarak:
*— Resûlullah (s.a.v.) doğru söylemiş,» dedi. Ebû Hüreyre de­vam ederek der ki: Oradan ayrıldıktan sonra Basra b. Ebi Basra el-Giffari'ye rastladım. Bana:
«— Nereden geliyorsun?» dedi. Ben de: «— Tûr'dan» dedim. Bunu duyunca:
«—Oraya gitmeden önce sana rastlasaydım gitmezdin. Resûlullah (s.a.v.) buyurdular ki: «Üç mescitten başka yere (ziya­ret maksadiyle) sefer yapılmaz: Mescidi Harama, bu mesci­dime ve İyliya (Kudüs) mescidine yahut Beytil Makdise.»
Ebû Hüreyre der ki: Daha sonra Abdullah b. Selam'a (r.a.) rastla­dım, ona Kâbu'l-Ahbar'la buluştuğumu, kendisine Cuma günün­deki faziletli vakti söyleyince; «O vakit senenin bir gününde olur,» dediğini anlattım. Abdullah b. Selam (r.a.): «K'âb yalan söylemiş» dedi. Ben de:
«K'âb'ın, Tevratı okuduktan sonra: «Evet o hayırlı vakit her cuma günü vardır,» dediğini söyledim. Abdullah b. Selam:
«K'âb doğru söylemiş,» dedikten sonra:
«— o vaktin hangisi olduğunu biliyorum.» dedi. Ona:
«— Onun hangi vakit olduğunu bana söyle, benden gizleme.» deyince Abdullah b. Selam: (r.a.):
«— O, Cuma gününün son vaktidir,» dedi. Ben de:
«— Nasıl Cuma gününün son vakti olur?» Resûlullah (s.a.v.): «Müslüman bir kimse namaz kılarak o vakitte bulunur­sa...» buyurdu. «Dediğin vakitte ise namaz kılınmaz.» dedim. Bu­nun üzerine Abdullah b. Selam (r.a.):
«— Resûlullah: Oturup namazı bekleyen kimse namazı kılıncaya kadar namazda sayılır, demedi mi?» dedi. Ben de:
«— Evet,» dedim.
«— O işte böyledir.» dedi.[19]



[18] Buharî, Cum'a, 11/37; Müslim, Cum'a, 7/13.
[19] Ebu Davud, Salât, 2/200;Tirmizî, Cuma, 4/2; Nesaî, Cuma, 14/45.
Cuma günü içinde, duaların kabul edildiği zamana "saatu'l-icabe" denir. En kuvvetli görüşe göre, imamın minbere çıkmasından, namazın kılınmasına kadar olan süreyi kapsar.

s.a.. , Cuma gününün her ani degerlidir..Insaallah esref saatini yakalayip dua edebilelim..Rabbim c.c dualari kabul etsin insaallah.

Ve aleykumusselam ve rahmetulllah; amin ecmain inşallah Sümeyye abla..cuma günlerin efendisi..o gün  bizim için Rabbimizin rahmetinin sağnak sağnak üzerimize yağdığı  büyük bir nimet gerçekten .Allah razı olsun...Rabbim cumayı hakkıyla eda edebilmeyi nasip etsin inşallah.

Saatül icabeye duamiz tevbemiz denk gelse ne güzel olur,  Rabbim hepimize nasip eder inşaallah. Allah razı olsun kardeşim, selam ve dua ile. ..

Cuma günü öyle bir an var ki müslüman bir kimse o vakitte namaz kılar, Allah'tan bir şey isterse Allah mutlaka istediği şeyi ona verir.» Resulü Ek­rem eliyle o vaktin kısa bir süre olduğuna işaret etti.İnşaallah o anı yakalayan mümin kullardan olabilmek duasıyla allah razı olsun