Kıyametin Alametleri

KIYÂMETİN ALAMETLERİ

(كِتَابُ أَشْرَاطِ السَّاع)

-288 ﴿ بُعِثْتُ أَنَا وَالسَّاعَةَ كَهَاتَيْنِ (وَأَشَارَ بِإصْبَعِيهِ الْوُسْطَى وَالسَّبَّابَة)

“(Peygamber (s.a.v)’in, şehadet parmağı ile orta parmağını göstererek:) ‘Ben ve Kıyamet, işte (bu şekilde birbirine yakın bir vaziyette) gönderildim”[1]

Suyûtî (ö. 911/1505) “el-Ezhâr”da bu hadisi şu yollardan getirmiştir:

1. Enes

2. Sehl b. Sa’d

3. Ebu Hureyre

4. Müstevrid b. Şeddâd

5. Büreyde

6. Câbir b. Semure

7. Vehb es-Sevâî

8. Abdullah ibn Ömer

9. Ebu Cübeyre ibnu’l-Dahhâk

10. Ensardan büyük bir topluluk

Toplam, 10 kişi.

(Derim ki:) Bu hadis, şu yoldan da gelmiştir:

11. Câbir b. Abdullah

(Münâvî) “Feyzu’l-Kadîr”de Suyûtî’den naklettiğine göre; bu hadis, mütevatirdir.

* * *

-289 ﴿ اَلْهَرْجُ وَالْفِتَنُ فِي آخِرِ الزَّمَانِ ﴾

“Ahirzamanda ortaya çıkacak olan kaoslar ve fitneler”[2] ile ilgili hadisler

Suyûtî (ö. 911/1505) “İthâmu’d-Dirâye”de ahir zamanda ortaya çıkacak olan kaoslar ve fitneler ile ilgili hadisleri,[3] mütevatir hadisler içerisinde kabul etmiştir.

* * *

-290 ﴿ خُرُوج الْمَهْدِيِّ الْمَوْعُودِ الْمُنْتَظِرِ الْفَاطِمِيِّ ﴾

“Beklenen Fâtimî Mehdi’sinin ortaya çıkması”[4] ile ilgili hadisler

Bu hadis, şu yoldan gelmiştir:

1. Abdullah ibn Mes’ud[5]

Bu hadisi; İmam Ahmed (ö. 241/855), Ebu Dâvud (ö. 275/888), Tirmizî (ö. 279/892) ve İbn Mâce (ö. 273/886) rivayet etmiştir.

2. Ümmü Seleme[6]

Bu hadisi; Ebu Dâvud (ö. 275/888), İbn Mâce (ö. 273/886) ve Hâkim (ö. 405/1014) rivayet etmiştir.

3. Hz. Ali[7]

Bu hadisi; İmam Ahmed (ö. 241/855), Ebu Dâvud (ö. 275/888) ve İbn Mâce (ö. 273/886) rivayet etmiştir.

4. Ebu Saîd el-Hudrî[8]

Bu hadisi; İmam Ahmed (ö. 241/855), Ebu Dâvud (ö. 275/888), Tirmizî (ö. 279/892), İbn Mâce (ö. 273/886), Ebu Ya’lâ (ö. 276/889) ve Hâkim (ö. 405/1014)’de “Müstedrek”de rivayet etmiştir.

5. Sevbân[9]

Bu hadisi; İmam Ahmed (ö. 241/855), İbn Mâce (ö. 273/886) ve Hâkim (ö. 405/1014)’de “Müstedrek”de rivayet etmiştir.

6. Kurre b. İyâs el-Müzenî

Bu hadisi; Bezzâr (ö. 292/904) ile Taberânî (ö. 360/970)’de “Evsat”da rivayet etmiştir.

7. Abdullah ibnu’l-Hâris b. Cüz’[10]

Bu hadisi; İbn Mâce (ö. 273/886) ile Taberânî (ö. 360/970)’de “Evsat”da rivayet etmiştir.

8. Ebu Hureyre[11]

Bu hadisi; İmam Ahmed (ö. 241/855), Tirmizî (ö. 279/892), Ebu Ya’lâ (ö. 276/889) “Müsned”de, Bezzâr (ö. 292/904)’da “Müsned”de, Taberânî (ö. 360/970)’de “Evsat”da ve daha bir çokları rivayet etmiştir.

9. Huzeyfe ibnu’l-Yemân

Bu hadisi; Rüyânî (ö. 307/919) rivayet etmiştir.

10. Abdullah ibn Abbâs

Bu hadisi; Ebu Nuaym (ö. 430/1038) “Ahbâru’l-Mehdî”de rivayet etmiştir.

11. Câbir b. Abdullah

Bu hadisi; İmam Ahmed (ö. 241/855) ve Müslim (ö. 261/875) rivayet etmiştir. Fakat Müslim’de, Mehdi’nin geliş ile ilgili bir açıklama yoktur. Çünkü Müslim’de Kıyametin Alametleri hususunda gelen hadislerin hepsin de Mehdi’(nin ismi) ile ilgili herhangi bir açıklama geçmemektedir.

12. Hz. Osman

Bu hadisi; Dârekutnî (ö. 385/995) “Efrâd”da getirmiştir.

13. Ebu Ümâme

Bu hadisi; Taberânî (ö. 360/970) “Kebîr”de rivayet etmiştir.

1. Ammâr b. Yâsir

Bu hadisi; Dârekutnî (ö. 385/995) “Efrâd”da, Hâtib (ö. 463/1071) ve İbn Asâkir (ö. 571/1176) getirmiştir.

2. Câbir b. Mâcid es-Sudefî

Bu hadisi; Taberânî (ö. 360/970) “Kebîr”de rivayet etmiştir.

16. Abdullah ibn Ömer

17. Talha b. Ubeydullah

Bu iki hadisi, Taberânî (ö. 360/970)’de “Evsat”da rivayet etmiştir.

18. Enes b. Mâlik[12]

Bu hadisi, İbn Mâce (ö. 273/886) rivayet etmiştir.

1. Abdurrahman b. Avf

Bu hadisi, Ebu Nuaym (ö. 430/1038) rivayet etmiştir.

2. İmrân b. Husayn

Bu hadisi, İmam Ebu Amr ed-Dânî (ö. 444/1052) “Sünen”de ve daha bir çokları (da kendi kitaplarında) rivayet etmiştir.

Bir çok alim, Mehdi konusunda gelen hadislerin mütevatir olduğunu, Hafız Sehâvî (ö. 902/1496)’den nakletmiştir.

Sehâvî (ö. 902/1496), “Fethu’l-Muğîs”de Mehdi hadislerinin mütevatir olduğunu belirtmiştir. Bu husus, “Fethu’l-Muğîs”de şöyle geçmektedir:

“(Ebu’l-Hüseyin’in) bu risalesi, Mehdi konusunda yazılan ilk eserdir. Ebu’l-A’lâ İdris b. Muhammed b. İdris el-Hüseynî el-Irâkî’nin de Mehdi konusunda bir eseri bulunmaktadır. Mehdi ile ilgili bu hadisler, mütevatir yada hemen hemen (mütevatire) yakındır…”

(Devamla da) der ki: “Bir çok eleştirmen hafız, (Ebu’l-Hüseyin’in bu risalesinin, Mehdi konusunda yazılan) ilk risale olduğunu belirtmiştir.”

Şeyh Cesûs “Şerhu’r-Risâle”de konu ile ilgili olarak şöyle der: “Mehdi haberi, Sehâvî’nin naklettiği hadislerde geçmektedir. Bu hadisler(in toplamı,) tevatür derecesine ulaşmaktadır.”

(Zürkânî’de) “Şerhu’l-Mevâhib”de, Ebu’l-Hüseyin el-İberî (ö. 363/973)-nin “Menâkibuş-Şâfiî”de şöyle söylediğini nakletmektedir:

“Mehdi’nin, bu ümmetten çıkacağı ve Hz. İsa (a.s.)’ın, onun arkasında namaz kılacağı ile ilgili haberler, tevatürdür.

Ebu’l-Hüseyin, bu ifadeyi; İbn Mâce’nin, Enes’ten rivayet ettiği ﴿ وَلاَ مَهْدِيّ إِلاَّ عِيسَى ﴾ “Mehdi ancak İsa’dır”[13] hadisini reddetme mahiyetinde söylemektedir.”

“Mağani’l-Vefâ bi Meânil-İktifâ”da geçtiğine göre; Şeyh Ebu’l-Hüseyin el-İberî dedi ki: “Mehdi’nin çıkacağı, yedi yıl yeryüzünde hüküm süreceği, onun zamanında yeryüzünün adaletle dolacağı ile ilgili Hz. Peygamber (s.a.v)’den gelen haberler, ravilerinin çok lolması sebebiyle müstefiz ve tevatürüdür.”

Şeyh Muhammed b. Ahmed es-Seffârînî el-Hanbelî “Şerhu Akîde”de konu ile ilgili olarak şöyle der:

“Mehdi’nin çıkması ile ilgili rivayetler, çoktur. Öyle ki bu konudaki rivayetler, manevi mütevatir derecesine ulaşmış ve bu husus, Ehl-i Sünnet alimleri arasında yaygınlık kazanmıştır. Hatta Ehl-i Sünnet alimleri, Mehdi’nin ortaya çıkışını, kendi inanç esasları içerisinde saymışlardır.”

Daha sonra da bu konuda bir grup sahabeden gelen bazı hadisleri nakletmiştir. (Devamla da) der ki: “Bu tür çeşitli rivayetler, sahabeden ve tabiundan rivayet edilmiştir. Bu rivayetlerin toplamı, kesin bilgiyi ifade etmektedir. Dolayısıyla da Mehdi’nin ortaya çıkmasına iman, vaciptir. Nitekim Mehdi’nin ortaya çıkması konusu, ilim adamlarınca doğrulanmış ve Ehl-i Sünnet ve’l-Cemâat akaidinde[14] de yer almıştır.”

İbn Haldûn (ö. 808/1406)’da “Mukaddime”de Mehdi’nin çıkması ile ilgili hadislerin geliş yollarını geniş bir şekilde getirip Mehdi olayını illet yönünden uygun bulmamıştır. Fakat bazı alimler, İbn Haldûn’a; ‘farklı rivayetlere rağmen bu konuda gelen hadislerin çok olduğu’ şeklinde cevap vermişlerdir. Çünkü Mehdi ile ilgili rivayetler, tevatür derecesine ulaşmıştır. Zira Mehdi’nin çıkması ile ilgili hadis; İmam Ahmed, Tirmizî, Ebu Dâvud, İbn Mâce, Hâkim, Taberânî, Ebu Ya’lâ el-Mevsilî, Bezzâr ve daha bir çok alimin; Sünen, Mu’cem ve Müsned gibi temel İslamî eserlerinde geçmektedir. Bunlar, bu rivayetleri, bir grup sahabeye dayandırmışlardır. Dolayısıyla da bu konudaki rivayetleri inkar etmek, kişiye, bir şey kazandırmaz. Çünkü bu hadislerin bir kısmı, diğer bir kısmını (destekleyip) güçlendirmektedir, şahidler ve mutabaât yoluyla[15] takviye kazandırmaktadır… Mehdi hadislerinin bir kısmı; sahih, bir kısmı hasen ve bir kısmı da zayıftır… Mehdi’nin ortaya çıkması konusu, İslam ülkelerinde yaşayan tüm Müslümanlar arasında meşhur bir vaziyettedir. Çünkü ahir zamanda Ehl-i Beyt’ten bir adam ortaya çıkıp İslam Dini’ni yeniden güçlendirecek, adaleti yaygınlaştıracak, Müslümanlar ise bu adama tabi olacak ve İslam memleketlerini (tekrar) ele geçirecek işte bu adam, “Mehdi” diye isimlendirilecek… Bundan sonra da “Sahîh”te sabit Kıyamet Alametlerinden olan Deccâl ortaya çokacak… Bundan sonra da Hz. İsa (a.s) yeryüzüne inip Deccâl’i öldürecek veya Mehdi, Hz. İsa (a.s) ile birlikte ortaya çıkıp Deccâl’i öldürmede Hz. İsa (a.s)’a yardım edecek, Mehdi, Hz. İsa (a.s)’a imam olup namaz kıldıracak… ve buna benzer daha bir çok hususlar.

Kadı Allâme Muhammed b. Ali eş-Şevkânî el-Yemenî (ö. 1250/1834)’nin “Tavdîh fi Tevâturi mâ câe fi’l-Mehdiyyi’l-Muntazar ve’d-Deccâl ve’l-Mesîh” adında bir irsalesi vardır. Şevkânî, bu risalesinde konu ile ilgili olarak şöyle der:

“Mehdi hakkında gelen hadislerin içerisinde, 50 kadar üzerinde durulmaya değer rivayet bulunmaktadır. Bu hadislerin içerisinde; sahih, hasen ve münceber zayıf olanı da vardır. Dolayısıyla da Mehdi’nin ortaya çıkması olayı, kesinlikle mütevatirdir. Hatta hakkında bundan daha az rivayet bulunan temel ilkelerle ilgili bazı terimler üzerinde bile tevatürün oluştuğu iddiaları doğrudur. Mehdi ile ilgili sahabeden gelen rivayetlere gelince; bu rivayetler, gayet çoktur. Bu sözlerin tümü, merfu hadis hükmündedir. Çünkü bu tür konularda icitahad da bulunulmasına imkan yoktur.

Bu konuda daha geniş bilgi için Şevkânî’nin bu kitabına bakabilirsiniz. Çünkü Şevkânî, bu kitabında, Mehdi ile ilgili hadisleri nakletmiş ve bu hadislere dair bazı bilgiler vermiştir.

İbn Hacer el-Heytemî (ö. 973/1051)’de “Savâik”da konu ile ilgili olarak şöyle der: “Ebu’l-...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın