Hastalık Cenaze Ve Ölüm İle İlgili Bölüm

HASTALIK, CENAZE VE ÖLÜM İLE İLGİLİ BÖLÜM

كِتَابُ الْمَرْضَى وَالْجَنَائِزِ وَأَحْوَالِ الْمَوْتَى

-97﴿ مَنْ عَادَ مَرِيضاً خَاضَ فِي الرَّحْمَةِ حَتَّى يَجْلِسَ فَإِذَا جَلَسَ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةُ

“Kim bir hastayı ziyaret ederse, oturuncaya kadar (İlahi) rah-met içerisinde kalır. Oturduğunda, (İlahi) rahmet onu kuşatır”[1]

Suyûtî (ö. 911/1505) “el-Ezhâr”da bu hadisi şu yollardan getirmiştir:

1. Câbir b. Abdullah[2]

2. Enes[3]

3. Ka’b b. Mâlik[4]

4. Ebu Ümâme[5]

5. Abdurrahman b. Avf[6]

6. Amr b. Hazm[7]

7. Abdullah ibn Abbâs[8]

8. Safvân b. Assâl[9]

9. Ebu’d-Derdâ’[10]

10. Ebu Hureyre[11]

Toplam, 10 kişi.

* * *

-98 ﴿ اَلْحُمَّى مِنْ فَيْحِ جَهَنَّمَ فَأَبْردُوهَا بِالْمَاءِ ﴾

“Humma (ateşli hastalık), Cehennemin kaynamasındandır. Siz, onu, soğuk suyla (kendinizden) uzaklaştırınız”[12]

Bu hadis, şu yollardan rivayet edilmiştir:

1. Abdullah ibn Abbâs[13]

2. Abdullah ibn Ömer[14]

3. Hz. Aişe[15]

4. Râfi’ b. Hadîc[16]

5. Esmâ’ bint. Ebi Bekr[17]

Abdullah ibn Abbâs Hadisi dışında diğer sahabilerin rivayet ettikleri hadisler, -sahih hadis olmak kaydıyla- Buhârî ile Müslim’in “Sahîh”lerin de geçmektedir.

1. Ebu Beşîr el-Hâris b. Huzame el-Ensârî[18]

2. Semure[19]

3. Ebu Hureyre[20]

4. Sevbân[21]

5. Abdullah b. Râfi’[22] ve daha bir çokları

* * *

-99 ﴿ يَقُولُ اللّهُ: مَنْ اَذْهَبْتُ حَبِيبَتَيْهِ فَصَبَرَ وَاحْتَسَبَ لَمْ أَرْضَ لَهُ ثَوَاباً دُونَ الْجَنَّةِ ﴾

“Yüce Allah buyurdu ki: Ben, kimin iki sevdiğini almışsam (ve o kimse de) sevabını umarak sabretmişse, ona, Cennet dışında bir mükafat vermeye razı olmam”[23]

Bu hadis, şu yollardan rivayet edilmiştir:

1. Ebu Saîd el-Hudrî

2. Enes

3. Ebu Hureyre

4. Ebu Ümâme

5. Aişe bint. Kudâme b. Maz’un

6. Abdullah ibn Ömer

7. Zeyd b. Erkam

8. Cerîr b. Abdullah el-Becelî

9. İrbâd b. Sâriye

10. Abdullah ibn Abbâs

11. Hz. Aişe

12. Semure b. Cündub

13. Abdullah ibn Mes’ud

14. Büreyde

(Suyûtî) “Leâli’l-Masnûa”da derki: “Bu hadisin bir kısmı, sahih; bir kısmı hasen ve bir kısmı da zayıf senedlerle rivayet edilmiştir.”

(Devamla da derki:) “Bu hadisi, ‘Ehâdisu’l-mutevatira’da naklettim.”

Fakat bu hadisi, (Suyûtî’nin) “el-Ezhâr” adlı eserinde göremedim.

* * *

-100 ﴿ لَقِّنُوا مَوْتَاكُمْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللّهُ ﴾

“Ölmek üzere olan kimseye, Lâ ilâhe illallah’ (=Allah’tan başka İlah yoktur) sözünü telkin edin”[24]

Suyûtî (ö. 911/1505) “el-Ezhâr”da bu hadisi şu yollardan getirmiştir:

1. Ebu Saîd el-Hudrî

2. Ebu Hureyre

3. Abdullah b. Ca’fer

4. Hz. Aişe

5. Abdullah ibn Abbâs

6. Abdullah ibn Mes’ud

7. Câbir b. Abdullah

8. Urve b. Mes’ud

9. Huzeyfe

10. Hz. Ömer

11. Hz. Osman

12. Enes

Toplam, 12 kişi.

(Derim ki:) Yine bu hadis, şu yollardan da rivayet edilmiştir:

13. Vâsile ibnu’l-Eska’

14. Abdullah ibn Ömer

Zeylaî (ö. 762/1360) ile İbn Hacer (ö. 852/1447), bu hadisi, “Tahrîcu Ehâdisi’l-Hidâye”de nakletmiştir.

Şeyh Abdurrauf el-Münâvî (ö. 1031/1622) “Teysîr”de ise bu hadisin mütevatir olduğunu belirtmiştir.

* * *

-101 ﴿ مَنْ مَاتَ لاَ يُشْرِكُ بِاللّهِ شَيْئاً دَخَلَ الْجَنَّةَ ﴾

“Kim Allah’a hiçbir şeyi şirk koşmadan ölürse, Cennete girer”[25] ile ilgili hadisler

Bu hadisler, şu yollardan gelmiştir:

1. Abdullah ibn Mes’ud[26]

Bu hadis; İmam Ahmed (ö. 241/855), Buhârî (ö. 256/870) ile Müslim (ö. 261/875)’de bu lafızla geçmektedir.

2. Muâz b. Cebel[27]

Bu hadis; İmam Ahmed (ö. 241/855), Ebu Dâvud (ö. 275/888) ve Hâkim (ö. 405/1014)’de şu lafızla geçmektedir:

﴿ مَنْ كَانَ آخِرُ كَلاَمِهِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللّه دَخَلَ الْجَنَّةَ ﴾

“Kimin son sözü; ‘Lâ ilâhe illallah’ (=İlah’tan başka İlah yoktur) olursa, (o kimse,) Cennete girer”

Bu hadisi, Buhârî ile Müslim’in “Sahîh”lerine dayandıran yanılmıştır; çünkü bu hadis, İmam Ahmed’in “Müsned” adlı eserinde geçmektedir.

Bu hadisi, Müslim (ö. 261/875) ise şu yoldan rivayet etmiştir:

3. Hz. Osmân[28]

﴿ مَنْ مَاتَ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللّه دَخَلَ الْجَنَّةَ ﴾

“Kim Allah’tan başka İlah olmadığını bildiği halde ölürse, Cennete girer”

Yine bu konuda şu yollardan da hadis rivayet edilmiştir:

4. Ebu Hureyre

5. Ebu Saîd el-Hudrî

Taberânî (ö. 360/970) ise “Evsat”da bu hadisi, bu iki sahabiden şu lafızla rivayet etmiştir:

﴿ مَنْ قَالَ عِنْدَ مَوْتِهِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللّهُ وَاللّهُ أَكْبَر وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللّهِ لاَ تطعمهُ النَّارُ أَبَداً ﴾

“Kim ölüm anında ‘Lâ ilâhe illallah’ (=Allah’tan başka İlah yoktur), ‘Allahu Ekber’ (=Allah en büyüktür) ve ‘Lâ havle vela kuvvete illa billâh’ (=Güç ve kuvvet ancak Allah’tandır) sözünü söylerse, Cehennem ateşi o kimseye kesinlikle dokunamaz”[29]

6. Ebu Zerr[30]

Bu hadis ise; Müslim (ö. 261/875) de şu lafızla geçmektedir:

﴿ مَا مِنْ عَبْدٍ قَالَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللّهُ ثُمَّ مَاتَ عَلَى ذَلِكَ إِلاَّ دَخَلَ الْجَنَّةَ ﴾

“Bir kul, ‘Lâ ilâhe illallah’ (=Allah’tan başka İlah yoktur) deyip de sonra da bu söz üzerine ölürse, o kimse, ancak Cennete girer”

Yine bu hadis; Müslim (ö. 261/875) de Hz. Osmân’dan rivayet edilmiştir.

7. Hz. Ömer[31]

Bu hadis; Hâkim (ö. 405/1014)' de şu lafızla geçmektedir:

﴿ إِنِّي لَأَعْلَم كَلِمَةً لاَ يَقُولُهَا عَبْدٌ حَقاًّ مِنْ قَلْبِهِ فَيَمُوتُ عَلَى ذَلِكَ إِلاَّ حَرَّمَ عَلَى النَّارِ لاَ إِلَه إلاَّ اللّه ﴾

“Ben öyle bir kelime biliyorum ki, bir kul, bu kelimeyi kalbinden hakkıyla söyleyip ardından da bu söz üzerine ölecek olura, dikkat edin ki, Cehennem ateşi o kimseye haram olur. Bu kelime; ‘‘Lâ ilâhe illallah’ (=Allah’tan başka İlah yoktur) sözüdür.”

1. Ebu’d-Derdâ’[32]

2. Ubâde b. es-Sâmit[33]

3. Talha[34]

4. Huzeyfe[35]

5. Câbir[36]

6. Abdullah ibn Ömer[37] ve daha bir çokları

Tâc es-Sübkî (ö. 771/1370) “Tabakâtu’l-Kübrâ” adlı eserinin baş tarafında aynen şöyle der: “﴿ مَنْ مَاتَ لاَ يُشْرِكُ بِاللّهِ شَيْئاً دَخَلَ الْجَنَّةَ ﴾ “Kim Allah’a hiçbir şeyi şirk koşmadan ölürse, Cennete girer” hadisine delalet eden pek çok hadis vardır. (Hadislerde yer alan bu) ‘ortak nokta’, tevatür derecesine ulaşmıştır.”

Bu konuda daha geniş bilgi için bu kitaba bakabilirsiniz; çünkü Sübkî, bu hadislerden bir çoğunu nakletmiştir.

Yine bu konuda Hafız İbn Hacer (ö. 852/1447)’in “Tahricu Ehâdisi’r-Râfiî” adlı kitabına bakabilirsiniz.

* * *

-102 ﴿ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كُفِّنَ فِي ثَلاَثَةِ أَثْوَابٍ لَيْسَ فِيهَا قَمِيصٌ وَلاَ عِمَامَةٌ ﴾

“Peygamber (s.a.v), (pamuktan dokunmuş ince, beyaz) üç par-ça elbiseyle kefenledi. Bu elbiselerin içerisinde gömlek ve sarık yoktu”[38] ile ilgili hadisler

(Kastallânî) “Mevâhibu’l-Leduniyye” adlı eserin de konu ile ilgili olarak derki: “Beyhakî “Hilâfiyât” da dedi ki:

‘Ebu Abdullah (yani Hâkim) dedi ki: Hz. Peygamber (s.a.v)’in, içerisinde gömlek ve sarığın bulunmadığı üç parça elbiseyle kefenlendiği hususunda Hz. Ali,[39] Abdullah ibn Abbâs,[40] Hz. Aişe,[41] Abdullah ibn Ömer,[42] Câbir[43] ile Abdullah b. Muğaffel’den[44] nakledilen haberler, mütevatirdir.’”

* * *

-103 ﴿ مُرَّ بِجَنَازَةٍ فَأُثْنِىَ عَلَيْهَا خَيْر. فَقَالَ عَلَيْهِ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ: وَجَبَتْ, ثُمَّ مُرَّ بِأُخْرَى. فَأُثْنِىَ عَلَيْهَا بِشَرٍّ. فَقَالَ: وَجَبَتْ, أَنْتُمْ شُهَدَاءُ اللّهِ فِي الْأَرْضِ ﴾

“Resulullah (s.a.v)’in yanından bir cenaze geçmişti. O cenaze hakkında hayr (iyilik)le övgüde bulunuldu. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v): ‘Vacib oldu’ buyurdu.

Daha sonra bir başka cenaze daha yanından geçmişti. (Halk, cenaze hakkında ise) kötü ( nitelikler)le andı. Yine Resulullah (s.a.v): ‘Vacib oldu’ buyurdu. Daha sonra da: ‘Sizler, (bu cenazeler hakkında) Allah’ın yeryüzündeki şahitlerisiniz’ buyurdu”[45]

Suyûtî (ö. 911/1505) “el-Ezhâr”da bu hadisi şu yollardan getirmiştir:

1. Enes

2. Hz. Ömer

3. Ebu Hureyre

4. Ebu Katâde

5. Ebu Zuheyr

6. Seleme ibnu'l-Ekva’

7. Ka’b b. Ucre

8. Âmir b. Rebîa

9. Abdullah ibn Ömer

Toplam, 9 kişi

-104 ﴿ لاَ يَمُوتُ لِأَحَدٍ ثَلاَثَةٌ مِنَ الْوَلَدِ فَتَمَسَّهُ النَّارُ إِلاَّ تَحِلَّةَ الْقَسَمِ ﴾

“(Müslümanlardan) birinin çocuğu ölürse, Cehennem ateşi, o kimseye çok hafif bir alev yalamasıyla dokunur”[46]

Bu hadis, şu yollardan gelmiştir:[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın